Γράφει ο Άρης Ραβανός
Το ΠΑΣΟΚ γιορτάζει 45 χρόνια από την ίδρυσή του. Περίπου μισός αιώνας από την στιγμή που ο Ανδρέας Παπανδρέου διάβασε την ιδρυτική διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη που σε πολλά της σημεία παραμένει επίκαιρη.
Μακρά η διαδρομή, με θετικές και αρνητικές στιγμές. Το στίγμα του ΠΑΣΟΚ όπως το ξέρει ο κόσμος και όχι ΚΙΝΑΛ, σαφές, καθαρά αντιδεξιό στο σύνολο της πορείας του, παρά τις διαφορετικές αναγνώσεις πολλών.
Ο απολογισμός θα γίνει από τον ιστορικό του μέλλοντος. Όμως τούτες τις ημέρες, ιστορικά στελέχη του χώρου ενθυμούνται την φράση του Ανδρέα Παπανδρέου: «Το ΠΑΣΟΚ δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια». Και όμως το ΠΑΣΟΚ, βασικός πυλώνας της κεντροαριστεράς, και τεμαχίστηκε σε τιμάρια και χαρίστηκε, ένα σημαντικό τμήμα του στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν κληρονομήθηκε.
Στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ και στα ιστορικά του στελέχη εναπόκειται να ξαναπιάσουν το νήμα με τους ψηφοφόρους που χάθηκαν στο διάστημα των τελευταίων δέκα ετών.
Το μεγάλο στοίχημα είναι να επιτευχθεί η επιστροφή ψηφοφόρων που το στήριξαν με θέρμη από το 1974 με ιδέες και ένα πλαίσιο προτάσεων που θα απαντά στα σύγχρονα ερωτήματα της εποχής και κυρίως θα οριοθετεί τη διάκριση τόσο με το ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη Ν.Δ.
Οι κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα είναι διαρκείς στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο και είναι αφελές να λένε από το ΚΙΝΑΛ πως ΔΕΜ τον ενδιαφέρουν οι διεργασίες στο ΣΥΡΙΖΑ.
Απλά χρειάζεται να βρει απαντήσεις από τα κείμενα του παρελθόντος και συγκεκριμένα από όσα έχει γράψει ο Ανδρέας Παπανδρέου, καθώς η περίφημη διάκριση, μεταξύ δεξιάς και αριστεράς υπάρχει.
Παράλληλα απαιτείται να υπάρξει ριζοσπαστική ανανέωση ιδεών και θέσεων, ενώ κεντρικό αίτημα όλων, ανεξάρτητα επιδιώξεων, φιλοδοξιών, στόχων, αλλά και εγωισμών, είναι να υπάρξει έκφραση των αυθεντικά προοδευτικών δυνάμεων που σήμερα ασφυκτιούν.
Επίσης πρέπει να επεξεργαστεί και να προβληθεί σύγχρονος και προοδευτικός προγραμματικός λόγος σε συνδυασμό με μια ρεαλιστική πρόταση που θα βρει απήχηση στα στρώματα των ψηφοφόρων που παραδοσιακά στήριζαν ΠΑΣΟΚ.
Η συζήτηση θα διευρυνθεί και κάλλιστα μπορεί κανείς να θέσει το ερώτημα γιατί το ΠΑΣΟΚ μπαίνει σε δεύτερο ρόλο. Η μαγική λέξη όμως είναι: ΠΑΣΟΚ.
Αυτός ο ιστορικός τίτλος δεν πρέπει να χαθεί, μέσα στη διαδικασία αναγέννησης του χώρου.
Τώρα γιατί δυσφορούν κάποιοι για το ΠΑΣΟΚ και το οικόσημό του είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί άμεσα.
Και όμως η υπεράσπιση πολιτικών που άσκησε το ΠΑΣΟΚ σε κάποιες συγκεκριμένες περιόδους θα ήταν η καλύτερη απάντηση σε πολλούς.
Ακόμα και το γεγονός ότι η πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν ήταν του ΣΥΡΙΖΑ αλλά του ΠΑΣΟΚ το 1981 ντρέπονται πολλοί να υποστηρίξουν, αφήνοντας ανυπεράσπιστο τεράστιο έργο.
Πως το είχε πεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος πριν πέντε χρόνια; «Το ΠΑΣΟΚ δεν κρύβεται, δεν διαλύεται, δεν υποστέλλει τη σημαία του». Άδικο έχει;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια