Η τελευταία φορά που ένας φυσικός κατακλυσμός εξαφάνισε είδη συνέβη πριν 66 εκατομμύρια χρόνια όταν αστεροειδής εκτιμάται ότι έβαλε τέλος στην εποχή των δεινοσαύρων. Δεν ήταν η πρώτη καταστροφή τέτοιας έκτασης αλλά η Πέμπτη. Αυστραλός επιστήμονας προβλέπει ότι νέο κύμα θανάτου είναι πιθανό.
Στην συνέντευξή του για το Amazon Prime σχετικά με το επόμενο συμβάν εξαφάνισης, ο δρ. Ρολφ Σμίντ από το Μουσείο Παλαιοντολογίας Ασπόνδυλων της Μελβούρνης, εκτίμησε ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να συμβάλει στις περιβαλλοντικές αλλαγές και κατά συνέπεια την εξαφάνιση κάποιων ειδών.
Έδωσε έμφαση στη σχέση μεταξύ των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και του κλίματος, σημειώνοντας ότι αυτός δεν ήταν πάντα ο καταλυτικός παράγοντας. Εξήγησε ότι η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα ίσως είχε προκαλέσει και στο παρελθόν θέρμανση ενώ η πτώση μπορεί να είχε πυροδοτήσει μία εποχή παγετώνων.
Ο Σμιντ ανέφερε ότι σε κάποιες περιπτώσεις όπως κατά τη διάρκεια της Ορδοβίκιας εξαφάνισης, ο σχηματισμός μεγάλων βουνών την ώρα που άλλα διαβρώθηκαν, έλκυσε αποτελεσματικά διοξείδιο άνθρακα από την ατμόσφαιρα προκαλώντας πτώση των ορίων. Αυτό πιθανότητα συνέβη προκαλώντας μία εποχή παγετώνων.
Ο επιστήμονες αναφέρθηκε και σε άλλες περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων αλλαγών στην τροχιά της Γης, αλλαγή στα επίπεδα ηλιακής ακτινοβολίας, που θέρμαναν τον πλανήτη μας και ξεκίνησε ανατροφοδότηση διοξειδίου του άνθρακα με αποτέλεσμα περαιτέρω θέρμανση. Όταν αυτές οι διακυμάνσεις είναι πολύ γρήγορες, μπορούν να αποβούν μοιραίες για κάποια είδη.
«Η γρήγορη κλιματική αλλαγή συχνά δεν επιτρέπει στα είδη να προσαρμοστούν έγκαιρα. Αν οι περιβαλλοντικές αλλαγές γίνουν πολύ απότομα για συγκεκριμένα είδη, αυτά θα εξαφανιστούν» ανέφερε σύμφωνα με την Daily Express.
Περιγράφοντας την ζοφερή προοπτική για τη Γη, ο επιστήμονας εξήγησε ότι υπάρχουν «σαφείς δείκτες μαζικής εξαφάνισης» αν τα πράγματα κινηθούν ταχύτερα από τον αποκαλούμενο «ρυθμό εξαφάνισης». Και ο ρυθμός των αλλαγών με την αποψίλωση των δασών, την εξάπλωση του αστικού ιστού, τον κατακερματισμό των οικοτόπων, που σταματούν την προσαρμογή των ειδών, τον οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι «ανησυχητικό να βλέπεις που οδηγούμαστε, γνωρίζοντας τι συνέβη στο παρελθόν».
«Υπάρχει η σκέψη ότι για την ώρα η αλλαγή ξεπερνά τον ρυθμό στον οποίο τα είδη μπορούν να προσαρμοστούν. Δεν είναι σαν τις άλλες μαζικές εξαφανίσεις, είναι περισσότερο σαν μία τέλεια καταιγίδα συνθηκών, όχι μόνο μία όπως η κλιματική αλλαγή ή ένας αστεροειδής, αλλά μία σειρά από πράγματα που έχουμε» κατέληξε.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια