Γράφει ο Γιώργος Κοντογιώργης
Όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα, οι πολιτικές ηγεσίες δεν πήραν τα αναγκαία μέτρα για να αποτρέψουν την οικονομική κρίση, η οποία ουσιαστικά ήταν χρεοκοπία, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να υπαχθεί σε Μνημόνια. Κι όταν αυτά επιβλήθηκαν, οι κυβερνήσεις δεν πήραν μέτρα ανάταξης της χώρας, έκοβαν απλώς δαπάνες, όπου τους υποχρέωναν οι δανειστές. Αρχικά έκαναν περικοπές στους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και από την κοινωνική πρόνοια.
Στη συνέχεια οι δανειστές επέβαλαν μέτρα κατά των υψηλόμισθων και υψηλοσυνταξιούχων, που αρχικά τους ήθελαν συμμάχους μαζί με την πολιτική τάξη μέχρι να καθαρίσουν το τοπίο με τη φτωχολογιά και τη μεσαία τάξη. Στο μεταξύ επιδόθηκαν στην αποδόμηση του παραγωγικού ιστού της χώρας.
Προφανώς, δεν έλαβαν μέτρα ανασυγκρότησης στα νοσοκομεία, στα πανεπιστήμια, στη δημόσια διοίκηση, στη Δικαιοσύνη κλπ, ώστε να εκλείψει η τριτοκοσμική εικόνα. Η Τρόικα, ωστόσο, άφησε το πολιτικό σύστημα ανέγγιχτο, όπως επίσης και τα προνόμια του πολιτικού προσωπικού. Τα οποία μέρα με τη μέρα αυγατίζουν. Αυτό γιατί; Γιατί έτσι τους είχαν και τους έχουν στο χέρι για να κάνουν τη “βρώμικη δουλειά”.
Για την ακρίβεια, η Τρόικα έβαλε όρο για την χρηματοδότηση των κομμάτων. Αλλά και οι ρυθμίσεις σ’ αυτόν τον τομέα ομολογούν την συνενοχή. Τί σημαίνει ότι ένα κόμμα δανείζεται με βάση την κρατική χρηματοδότησή του στο μέλλον; Το ΠΑΣΟΚ πως θα αποδώσει τα δάνεια που πήρε; Και ο Βενιζέλος είχε ομολογήσει ότι αν δεν αμνηστευθούν οι συνένοχοι των δανείων, οι αρχηγοί των κομμάτων θα πάνε φυλακή, αλλά αυτά δεν συμβαίνουν στην Ελλάδα!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια