Αριστερός καυγάς για τα λεφτά


Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος

Υπήρχε εδώ και καιρό η απορία. Πότε θα αρχίσουν να τσακώνονται στον ΣΥΡΙΖΑ;

Για ποιο θέμα θα πρωτοτσακωθούν; Θα πάρουν κάποια στιγμή τα σκάγια και τον Τσίπρα;

Δείτε επίσης: Σκάει «βόμβα» στο Airbnb: Έρχεται φόρος στις βραχυχρόνιες μισθώσεις

Όσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με περισσή αυταρέσκεια και αλαζονεία περιγράφει τον εαυτό του σαν κάτι μεταξύ νέου Βίλι Μπραντ και Ουλοφ Πάλμε, ο τσακωμός στον ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε.

Και φαίνεται ότι δεν είναι αστείο το θέμα, ούτε πρόκειται για έναν από τους γνωστούς τσακωμούς της Αριστεράς για το… φύλο των Αγγέλων ή για το αν η αύξηση των μισθών φέρνει ανάπτυξη ή το αντίστροφο. Αυτό το έχουν λύσει, έστω και με λάθος τρόπο.

Πρόκειται για έναν άλλον τσακωμό της Αριστεράς και θέμα του είναι τα λεφτά.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί από τους βουλευτές να καταβάλλουν το 40% της βουλευτικής τους αποζημίωσης στο κόμμα. Και απαιτεί επίσης να παραχωρήσουν στο κόμμα τρεις από τους πέντε μετακλητούς συνεργάτες που δικαιούνται.

Έχει μάλιστα στείλει ο κ. Τσίπρας επιστολή στους βουλευτές, με την οποία τους διατάζει να συμμορφωθούν.

Περί τους 20 βουλευτές αρνούνται. Ως επί το πλείστον πρόκειται για βουλευτές επαρχίας, οι οποίοι ισχυρίζονται όχι αδίκως, ότι οι ανάγκες τους είναι αυξημένες.

Το θέμα μπορεί να μοιάζει δευτερεύον, όμως είναι μία έκφανση της κατάστασης που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα και ενώ ο ηγέτης του φαντασιώνεται ευρωπαϊκά μεγαλεία και μία νέα πορεία προς την δόξα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με την κυβερνητική εμπειρία και με την ηγεσία με τις νέες παραστάσεις, δεν είναι παρά ένα κόμμα με αθεράπευτες παλαικομματικές εμμονές και με μία αντίληψη η οποία κυριαρχείται από την νοοτροπία και τα βιώματα του ΣΥΡΙΖΑ του 4%.

«Τα λεφτά στο κόμμα και το κόμμα θα αποφασίσει». Τόσο φιλελεύθερη πολιτική μετάλλαξη και τόσο δημοκρατική φιλοσοφία. Ο βουλευτής δεν είναι ένα πρόσωπο με την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα αυτονομία, παρά ένα πιόνι στα χέρια της κομματικής ηγεσίας και ένας χρηματοδότης του κόμματος.

Κατά τα άλλα, οδεύουμε προς την Σοσιαλδημοκρατία.

Υπό την έννοια αυτή, είναι να απορεί κανείς με αυτό που πομποδώς εξαγγέλλει ο κ. Τσίπρας και μιλάει για την αντιστοίχιση του κομματικού με τον κοινωνικό (sic) ΣΥΡΙΖΑ. Πώς θα το επιτύχει αυτό περιφρονώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τους βουλευτές του και υπό αυτήν την έννοια και τους πολίτες οι οποίοι τους επέλεξαν και τους έστειλαν στην Βουλή;

Μπορεί να ακούγεται σαν ζήτημα χωρίς πολιτική βαρύτητα. Μπορεί και έτσι να είναι, δεν θα χάσει η Ελλάδα τον ύπνο της από αυτό.

Μπορεί όμως να δείχνει πολλά για το αν αυτό το κόμμα μπορεί να εκσυγχρονιστεί.

Με αυτά τα μυαλά, οι πιθανότητες δεν είναι και πολλές…


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια