Του Μιχάλη Ιγνατίου
Στην Κύπρο συµβαίνουν πολλά παράξενα πράγµατα το τελευταίο διάστηµα, για τα οποία επικρατεί η απόλυτη σιωπή. Και αυτό αποτελεί ένα σοβαρότατο πρόβληµα, διότι ο λαός θα µπορούσε να βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αποφασίσει να διορθώσει ή να δεχθεί τα λάθη των πολιτικών του τόπου.
Το ενεργειακό πρόγραµµα της Κύπρου φαίνεται ότι είναι υπό αναστολή. ∆εν µας έλεγαν ότι ο γαλλικός ενεργειακός κολοσσός TOTAL θα ξεκινούσε έρευνες στα οικόπεδα που αγόρασε στην κυπριακή ΑΟΖ; Ο Πρόεδρος της Κύπρου και οι αρµόδιοι υπουργοί του είχαν επισκεφθεί το Παρίσι και είχαν επαφές στο πιο υψηλό επίπεδο. Και η ενηµέρωση τότε ήταν εξαιρετικά θετική. Μέχρι και για ένα γαλλικό αεροπλανοφόρο ότι θα βρίσκεται στην περιοχή µάς είχαν πει. ∆εν έχουµε δει τίποτα.
Αντίθετα, αλωνίζουν στην κυπριακή ΑΟΖ τα τουρκικά πολεµικά πλοία. Τα γεωτρύπανα της Τουρκίας -πεπαλαιωµένα, είναι η αλήθεια- κάνουν γεωτρήσεις, αν και ένας Αµερικανός γνώστης της κατάστασης µου έχει πει µε κατηγορηµατικό τρόπο ότι θα ανοίξουν µια… τρύπα µέσα στη θάλασσα. Αλλά άσχετα εάν επιτύχουν ή όχι, είναι εκεί, µέσα στην κυπριακή ΑΟΖ, παρανοµούν ασύστολα και δεν συγκινείται κανείς.
Οι Ευρωπαίοι δεν αποδείχθηκαν µόνο κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά έδειξαν µια πρωτόγνωρη αδυναµία απέναντι στην Τουρκία, επιλέγοντας τα εθνικά τους συµφέροντα και όχι τα ευρωπαϊκά.
Είναι ένα θέµα που πρέπει να προβληµατίσει τη Λευκωσία και την Αθήνα, οι οποίες -κατά τα άλλα- είναι «βασιλικότερες» των Ευρωπαίων και για να στηρίξουν το αφήγηµά τους για την «Ευρώπη της αλληλεγγύης των λαών» αναδεικνύουν την ανύπαρκτη βοήθεια που δήθεν προσφέρει η ΕΕ. Με αφορµή τις φωτιές στην Εύβοια, λίγο-πολύ µας παρουσίασαν ότι έσωσαν την παρτίδα οι Ευρωπαίοι. ∆εν λέω, εξαιρετική δουλειά κάνει ο επίτροπος Χρήστος Στυλιανίδης, αλλά είναι οι ηρωικοί Ελληνες πυροσβέστες που έδωσαν και κέρδισαν τη µάχη. Ενα άλλο θέµα, που «µούδιασε» τους πολίτες της Κύπρου, ήταν η συνάντηση του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη µε τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί.
Οδηγήθηκε σε αυτήν τη συνάντηση υπό τον εκβιασµό των τουρκικών πολεµικών, για να ακούσει τον κ. Ακιντζί να του λέει µισά-µισά ή τίποτα. Και, βεβαίως, αντί να σηκωθεί και να φύγει, δέχθηκε να τον συναντήσει (και να τον νοµιµοποιήσει ξανά) στη Νέα Υόρκη, παρουσία του γενικού γραµµατέα Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος παρακολουθώντας τον από κοντά αντιλαµβάνεται κανείς αµέσως πως θεωρεί ότι οι Ελληνοκύπριοι είναι... κατακτητές και οι Τούρκοι τα θύµατα!
Κοντά σε αυτά, ένα γεγονός στο Αζερµπαϊτζάν, στη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα του ΑΠΟΕΛ µε τοπική οµάδα, ήρθε να ξυπνήσει τις συνειδήσεις. Ο ποδοσφαιριστής Γιώργος Μερκής, αντιδρώντας στις απειλές παίκτη της αντίπαλης οµάδας και βλέποντας τις σηµαίες της Τουρκίας και του ψευδοκράτους στις κερκίδες, πανηγύρισε τη νίκη του ΑΠΟΕΛ κρατώντας την ελληνική σηµαία.
Οι οπαδοί του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν και της «όποιας λύσης» και γενικά οι «εθνοµηδενιστές» «έπεσαν να τον φάνε». Οµως η υποστήριξη που δέχθηκε από την πλειονότητα των πολιτών στην Κύπρο ήταν άνευ προηγουµένου. Το επεισόδιο έδειξε στους υποψιασµένους πώς θα λειτουργήσει το παρασκήνιο εάν φτάσουµε σε δηµοψήφισµα για τη λύση…
Φόβος, τρόµος, απειλές και εκβιασµοί…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια