Μία απλή ματιά στον χάρτη λύνει όλες τις απορίες. Η Τουρκία είναι «μαγαζί γωνία» και αξιοποιεί το γεγονός αυτό με κάθε πρόσφορο τρόπο. Υπάρχουν, ωστόσο και εξαιρέσεις…
Γράφει ο Νίκος Γ. Δρόσος
Η σταδιακή παράδοση του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400 στην Τουρκία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη από την Παρασκευή και ελάχιστες, πλέον, αμφιβολίες υφίστανται ότι θα υπάρξουν αμερικανικές κυρώσεις -κάποιας μορφής- προς την γείτονα.
Εάν διερωτάται, όμως, κανείς, για το εύρος αυτών των κυρώσεων ή τις επιπτώσεις που θα έχουν στην μακροπρόθεσμη σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας αρκεί μία ματιά στον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής.
Η Τουρκία στέκεται στο σταυροδρόμι Ευρώπης - Ασίας και συνορεύει από ξηράς με την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Γεωργία, την Αρμενία, το Ιράν και το θύλακα Ναχιτσεβάν του Αζερμπαϊτζάν, καθώς και με το Ιράκ και τη Συρία. Διαθέτει εκτενή ακτογραμμή στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα και αποτελεί, άρα, γείτονα σειράς κρατών του πρώην Ανατολικού μπλοκ αλλά και της Ρωσίας.
Ως αποτέλεσμα, δε, της γεωστρατηγικής θέσης της, φιλοξενεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, στα Άδανα, την αεροπορική βάση του Ινσιρλίκ η οποία είναι καταλυτικής σημασίας για το ΝΑΤΟ και για τις ΗΠΑ, όπως έχει καταδείξει σειρά επιχειρήσεων κατά τις τελευταίες δεκαετίες, στην Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή αλλά και η ύπαρξη πυρηνικών όπλων στις εγκαταστάσεις της.
Ο ρόλος, δε, της Τουρκίας στην πυραυλική κρίση του 1962 ως δυνητικός τόπος εγκατάστασης πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές, έφερε στις πρώτες σελίδες του Δυτικού Τύπου τη «χρησιμότητα» αυτής της χώρας, εδώ και σχεδόν 60 χρόνια.
Κοντολογίς, η Τουρκία είναι μαγαζί «γωνία» και αυτό το στρατηγικό της πλεονέκτημα μπορεί να ερμηνεύσει τον ρόλο που διαδραματίζει σήμερα μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και την ανοχή που απολαμβάνει οσάκις λοξοδρομεί από την αμερικανική πεπατημένη.
Τούτων δοθέντων, εάν το ερώτημα αφορά ειδικά στην υπόθεση των S-400 και στη μορφή που θα λάβουν οι όποιες κυρώσεις από την πλευρά της Ουάσινγκτον, η απάντηση ίσως προέλθει από την κάθετη άρνηση των ΗΠΑ να αποδεχθούν ότι το πλέον εξελιγμένο αεροσκάφος τους τύπου «Stealth», το οποίο ενσωματώνει τεχνολογία που φέρεται να το καθιστά αόρατο στα ραντάρ, μπορεί να συνυπάρξει σε μία χώρα η οποία διαθέτει, ελέω της Ρωσίας, το πλέον εξελιγμένο σύστημα ανίχνευσης – ραντάρ, στην αντιπυραυλική της προστασία. Με άλλα λόγια, μία χώρα η οποία αποτελεί δυνητικό πεδίο δοκιμών για τον εντοπισμό των τρωτών σημείων των F-35 από τους S-400 και τους ρώσους κατασκευαστές τους.
Τις ανησυχίες αυτές, δε, ποσώς τις διασκεδάζουν οι –τουρκικής προέλευσης- πληροφορίες ότι το σύστημα S-400 θα εγκατασταθεί στην Σουρούκ της Τουρκίας, πλησίον των συνόρων της με τη Συρία, όσο «ενδιαφέρουσες» κι αν είναι αυτές για την Ελλάδα, υπό το φως της εμβέλειας του συγκεκριμένου πυραυλικού συστήματος.
Έτσι, λοιπόν, μολονότι η νομοθεσία Περί Αντιμετώπισης Αντιπάλων της Αμερικής Μέσω Κυρώσεων (Countering America's Adversaries Through Sanctions Act -- CAATSA) παρέχει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να επιβάλλουν σειρά κυρώσεων προς την Τουρκία –κάτι που το πρακτορείο Bloomberg προεξόφλησε το προηγούμενο Σάββατο- τούτες εκτιμάται ότι δεν θα τραυματίσουν κατά τρόπο καταλυτικό τη σχέση των δυο χωρών και σαφώς δεν θα αλλάξουν τις θεμελιώδεις στρατηγικές επιλογές της γείτονος.
Κατά πόσον θα επιτρέψουν στην Τουρκία να αποκτήσει το εξελιγμένο μαχητικό αεροσκάφος F-35 ή να συνεχίσει να συμμετέχει στην παραγωγή του, είναι -βέβαια- μία εντελώς διαφορετική υπόθεση.
Μία υπόθεση, δε, την οποία -υπό προϋποθέσεις- θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί και η χώρα μας…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια