Όταν σε διώχνει ο λαός και λες ότι φεύγεις


Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

«Αφού σας υπηρέτησα ως ενεργό μέλος του Κοινοβουλίου και της κυβέρνησης για 27 χρόνια, ξέρω ότι σήμερα, μπορώ να σας είμαι περισσότερο χρήσιμος εκτός Κοινοβουλίου παρά εντός. Θα βάλουμε την Ελλάδα μπροστά». Με αυτές τις λέξεις ο Πάνος Καμμένος έκλεισε τη χθεσινή του ανακοίνωση για τη μη συμμετοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Ο πρώην υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης Τσίπρα εξήλθε πλέον οριστικά του ελληνικού πολιτικού τοπίου με τον ίδιο τρόπο που το «υπηρέτησε» επί χρόνια: διαστρεβλώνοντας την αλήθεια. Οχι, δεν επέλεξε ο ίδιος να είναι… περισσότερο χρήσιμος εκτός Κοινοβουλίου, όπως είπε. Ο ελληνικός λαός του έδειξε την πόρτα, όταν στις ευρωεκλογές του έδωσε λιγότερες ψήφους απ’ όσες στον Ψηνάκη. Ο Πάνος Καμένος δεν επέλεξε να φύγει. Εκδιώχθηκε. Από τους έλληνες πολίτες που τον «τίμησαν» με ποσοστό κάτω του 1%…

Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί ουσιαστικά και με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αντί να φύγει από την κυβέρνηση όταν υπήρχε καιρός και δυνατότητα να αποτρέψει την υπογραφή της, προτίμησε να παραμείνει μέχρι που ο Τσίπρας δεν τον είχε πλέον ανάγκη και, τελικά, εκείνος ήταν που τον πέταξε εκτός κυβέρνησης. Οταν ο ρόλος του ως στυλοβάτη της Συμφωνίας είχε πλέον τελειώσει.

Ο «μακεδονομάχος» Καμμένος ήταν όλο το προηγούμενο διάστημα κάτι παραπάνω από πρόθυμος να διατηρεί κεντρικό υπουργείο σε μία κυβέρνηση την οποία την ίδια στιγμή που τη στήριζε και της έδινε παράταση ζωής, ταυτόχρονα την κατηγορούσε για εθνική προδοσία!… Μάλιστα, προκειμένου να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα, επιστράτευε διάφορες θεωρίες, όπως ότι δήθεν δεν υπήρχε Συμφωνία, ή, αργότερα, ότι η Συμφωνία δεν θα περνούσε από τα Σκόπια. Ολα αυτά ήταν που πριν από λίγες ημέρες τον έστειλαν στο 0,8% και στη συνέχεια σπίτι του, με τρόπο τόσο εκκωφαντικό που δεν έχει ξανασυμβεί στα χρονικά της Μεταπολίτευσης. Και φυσικά όχι η… επιθυμία του να υπηρετήσει την Ελλάδα και τον λαό της εκτός Κοινοβουλίου.

Ο Πάνος Καμμένος έγινε κομματικός αρχηγός αποστατώντας από τη ΝΔ την περίοδο Σαμαρά ξιφουλκώντας, υποτίθεται, κατά των Μνημονίων. Αξιοποίησε πολιτικά την απελπισία ενός τμήματος του ελληνικού λαού και, αφού κατάφερε να πάρει την ψήφο του, εγγυήθηκε κοινοβουλευτικά ότι ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνον θα υπέγραφε νέα επαχθέστερα Μνημόνια, αλλά και θα έκανε όλα όσα στη συνέχεια έγιναν και τον οδηγούν και εκείνον σύντομα σε περίπου ατιμωτική αποχώρηση από την εξουσία. Ετσι, με όλα αυτά, ο Πάνος Καμμένος εξασφάλισε μία «περίζηλη» θέση στη σύγχρονη ελληνική ιστορία: του ανθρώπου που επέτρεψε να υπογραφεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Που «έδωσε» τη Μακεδονία. Και, παρά τα όσα θέλει να λέει -προφανώς δεν μπορεί και να τα πιστεύει – όλα όσα βαρύνουν τον Αλέξη Τσίπρα, βαρύνουν στο 100% και τον ίδιο. Τον συγκυβερνήτη του…


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια