To «Comet Interceptor» είναι μια από τις επιλογές του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ- ESA) για αποστολές fast-class στο πλαίσιο του προγράμματος Cosmic Vision: Αποτελούμενη από τρία διαστημόπλοια, προορίζεται να είναι η πρώτη που θα επισκεφθεί ένα πραγματικά «παρθένο» κομήτη ή αντικείμενο διαστρικής προέλευσης που αρχίζει μόλις το ταξίδι του στο εσώτερο ηλιακό μας σύστημα.
Η αποστολή θα ταξιδέψει σε έναν κομήτη που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα, κάνοντας ένα πέρασμα από αυτόν όταν θα προσεγγίζει τη γήινη τροχιά. Τα τρία διαστημόπλοια θα πραγματοποιήσουν ταυτόχρονες παρατηρήσεις από πολλαπλά σημεία γύρω από τον κομήτη, δημιουργώντας ένα τρισδιάστατο προφίλ ενός «δυναμικά νέου» αντικειμένου, που περιέχει ακατέργαστο υλικό από την εποχή της «αυγής» του ηλιακού μας συστήματος.
«Οι αρχέγονοι ή δυναμικά νέοι κομήτες είναι εντελώς αχαρτογράφητοι και αποτελούν ελκυστικούς στόχους για εξερεύνηση μέσω διαστημοπλοίων, προκειμένου να καταλάβουμε καλύτερα την ποικιλομορφία και την εξέλιξη των κομητών» σημειώνει ο Γκύντερ Χάσινγκερ, Διευθυντής Επιστημών του ΕΟΔ.
«Τα τεράστια επιστημονικά επιτεύγματα των Giotto και Rosetta- των παλιών αποστολών μας σε κομήτες- είναι χωρίς ανταγωνισμό, αλλά τώρα είναι ώρα να προχωρήσουμε πέρα από τις επιτυχίες τους και να επισκεφθούμε έναν αρχέγονο κομήτη- ή να είμαστε έτοιμοι για το επόμενο διαστρικής προέλευσης αντικείμενο, σαν το “Ουμουαμούα” (το αντικείμενο που πραγματοποίησε πέρασμα από τον ήλιο το 2017) ».
Το Comet Interceptor θα είναι μια «γρήγορη», ή αλλιώς F-class αποστολή: Το «γρήγορος» επί της προκειμένης αφορά στη διάρκεια του χρόνου που απαιτείται από την επιλογή του προγράμματος μέχρι τη στιγμή που θα είναι έτοιμη για εκτόξευση, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξής του: Οκτώ χρόνια. Οι αποστολές F-class, που έχουν μάζα εκτόξευσης κάτω των 1.000 κιλών, εκτοξεύονται με αποστολές μέσης κατηγορίας, αξιοποιώντας τον επιπλέον χώρο που είναι διαθέσιμος στους πυραύλους. Το Comet Interceptor προορίζεται να εκτοξευτεί με το διαστημόπλοιο Ariel του ΕΟΔ, για την μελέτη εξωπλανητών, το 2028. Και οι δύο αποστολές έχουν προορισμό το σημείο Λαγκράνζ L2, σε απόσταση 1,5 χλμ «πίσω» από τη Γη (σε σχέση με τον ήλιο). Από το L2 ο «Αναχαιτιστής» θα πετάξει στον στόχο του, χρησιμοποιώντας το δικό του σύστημα προώθησης.
Η αποστολή περιλαμβάνει τρία διαστημόπλοια, τα οποία σε πρώτη φάση θα είναι ενωμένα σε ένα, που θα περιμένει στο L2 για να βρεθεί κατάλληλος στόχος. Στη συνέχεια θα πετάξουν μαζί, μέχρι τον διαχωρισμό τους, μερικές εβδομάδες πριν την αναχαίτιση του κομήτη. Το κάθε σκάφος θα διαθέτει δικό του επιστημονικό φορτίο, παρέχοντας διαφορετικές «οπτικές» για τον πυρήνα του κομήτη, τα αέρια, τη σκόνη και το πλάσμα του.
Προηγούμενες αποστολές, όπως οι Giotto και Rosetta, είχαν έρθει σε επαφή με κομήτες μικρών περιόδων- κομήτες με περιόδους τροχιάς κάτω των 200 ετών, που έχουν προσεγγίσει τον ήλιο πολλές φορές καθώς κινούνται στις τροχιές τους, σε σχετικά πρόσφατες χρονικές στιγμές- και κατ'επέκταση έχουν υποστεί σημαντικές αλλαγές. Το Comet Interceptor διαφέρει, επειδή θα στοχεύσει έναν κομήτη που επισκέπτεται το εσώτερο ηλιακό σύστημα για πρώτη φορά, ενδεχομένως από το Νέφος του Όορτ. Ως εκ τούτου, ο κομήτης θα έχει υλικό που έχει παραμείνει ακατέργαστο από την «αυγή» του ήλιου και των πλανητών ακόμα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια