Ο Τζέφρι Πάιατ είναι φανατικός υποστηρικτής της Χίλαρι Κλίντον και ακραιφνής Δημοκρατικός των ΗΠΑ, που προσπαθεί να σταδιοδρομήσει σ' ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο πολιτικό περιβάλλον, το οποίο αργά αλλά σταθερά διαμορφώνεται κατά τα πρότυπα που επιβάλλει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
Ο κ. Πάιατ, ως πρεσβευτής της υπερδύναμης, προσπαθεί να καλύψει το χάος που τον χωρίζει από την επίσημη γραμμή των ΗΠΑ με... υπερδραστηριότητα. Σε αυτό ακριβώς το σημείο -μάλλον λόγω της προσωπικής ανασφάλειας του Αμερικανού διπλωμάτη- ξεκινά μια σειρά από παρεξηγήσεις, αλλά και από άκρως παρεξηγήσιμες ενέργειες.
Μία από τις τελευταίες είναι η συνάντηση που είχε ο κ. Πάιατ με τον Κώστα Σημίτη, τον πρωθυπουργό των Ιμίων, τον νυν απόμαχο της πολιτικής και εργώδη διαφημιστή ενδοτικών πολιτικών.
Ο Κώστας Σημίτης αρθρογράφησε υπέρ «λύσεων» στα ελληνοτουρκικά που δεν θα αρέσουν στην Ελλάδα (πάντα πρότεινε όμοιο μοντέλο «λύσεων» με την Αγκυρα - αυτές που «δεν θα αρέσουν» στην Ελλάδα) και άφησε να εννοηθεί ότι και ο Αμερικανός πρέσβης έχει την ίδια άποψη - κάτι που διαψεύστηκε από τον ακόλουθο Τύπου της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα Μπιλ Μιούραντ. Και τώρα, για λόγους που δεν γνωστοποιήθηκαν στην κοινή γνώμη, ο κ. Πάιατ συνάντησε τον Κώστα Σημίτη στο γραφείο του δευτέρου στη Βουλή.
Η περίπτωση του Κώστα Σημίτη δεν ενδιαφέρει τους Ελληνες, παρά μόνο ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Ολοι είδαμε το όργιο διαφθοράς και παρακμής επί των ημερών του και ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν θετική άποψη για το πέρασμά του από τα δημόσια πράγματα.
Αυτό που ενδιαφέρει, ωστόσο, τους πολίτες είναι τι είδους συζήτηση έγινε μεταξύ ενός εξωθεσμικά κινούμενου Αμερικανού διπλωμάτη και ενός πρώην πρωθυπουργού που έμεινε στην Ιστορία επειδή επί των ημερών του υπεστάλη η ελληνική σημαία από εθνικό έδαφος, ατιμάστηκε η πατρίδα και «γκριζαρίστηκε» το Αιγαίο.
Σε αυτή την απορία οφείλουν να απαντήσουν και οι δύο πλευρές της -παράξενης και αρκετά ύποπτης- συνάντησης.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια