Του Κώστα Στούπα
kostas.stoupas@capital.gr
Κανένας πλέον δεν αμφισβητεί ποιος θα είναι ο νικητής των επόμενων εκλογών αλλά ούτε και ποιο κόμμα θα έρθει δεύτερο.
Είναι πολύ νωρίς για να έχουμε περαιτέρω ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Τούτο δεν σημαίνει όμως πως αυτές δεν έχουν δρομολογηθεί.
Η αποκαθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει μετά την οριστική απομάκρυνσή του από την εξουσία και θα είναι τραγικότερη από εκείνη του ΠΑΣΟΚ.
Η έκπληξη των τελευταίων εκλογών για το Ευρωκοινοβούλιο, τους Δήμους και τις περιφέρειες δεν ήταν όπως φοβόντουσαν πολλοί η ενίσχυση της Χρυσής Αυγής και η είσοδος του υποψηφίου της στον δεύτερο γύρο για τον Δήμο της Αθήνας.
Η έκπληξη ήταν το αναπάντεχα μεγαλύτερο ποσοστό που συγκέντρωσε το ΜΕΡΑ25 του κ. Γ. Βαρουφάκη και η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να ξεπεράσει το κρίσιμο φράγμα του 25%. Τούτο, αποκαλύπτει πολλά για τις δυνάμεις που έχουν δρομολογηθεί...
Τούτο σε συνδυασμό με την ισχνή συγκομιδή του κυβερνώντος κόμματος στις τοπικές εκλογές φαίνεται πως ενισχύει το σενάριο συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο άρθρο της 6ης Ιουνίου η στήλη κατέληγε ως εξής: "Η συγκυρία προσέφερε στον κ. Τσίπρα ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο, ο οποίος το μεταχειρίστηκε σαν αυτούς που κερδίζουν στο λαχείο εύκολα χρήματα που δεν μπορούν να τα διαχειριστούν με αποτέλεσμα να καταστραφούν ολοσχερώς.
Συνήθως στο τέλος χάνουν και τα λίγα που είχαν...
Αυτός είναι και ο λόγος που η στήλη θεωρεί υπεραισιόδοξη την εκτίμηση του "γκουρού" των ελληνικών εκλογών τα τελευταία 40 χρόνια κ. Ανδρέα Δρυμιώτη πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιστρέψει στο 6%....
Τούτο δεν είναι καινούργιο. Χρόνια τώρα η άποψη της στήλης ήταν πως ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ όσο γρήγορα εκτοξεύθηκαν από το "πουθενά" στην εξουσία τόσο εύκολα θα επιστρέψουν στο... "πουθενά". Τούτο όχι, γιατί δεν χρειάζεται ανανέωση το πολιτικό σκηνικό αλλά γιατί είναι ανεπαρκείς και αχρείοι και το κυριότερο δεν κατάφεραν να το αποκρύψουν.
Την εβδομάδα που πέρασε ο δημοσκόπος και πολιτικός αναλυτής κ. Γιάννης Μαυρής δημοσίευσε μια τεκμηριωμένη προσέγγιση σε σχέση με την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα μετά τις εκλογές.
Στο άρθρο αυτό ο κ. Μαυρής εκτιμά πως "η θέση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο συνεχώς μεταβαλλόμενο κομματικό σύστημα, είναι επισφαλής και κάθε άλλο παρά παγιωμένη".
Ο ίδιος συναρτά αυτήν την εκτίμηση με την απουσία επαρκούς κομματικής βάσης που θα διατηρήσει τον πολιτικό σχηματισμό σε συνοχή μόλις εκλείψει η συγκολλητική ουσία της εξουσίας από την επομένη των προσεχών εκλογών.
Ο κ. Μαυρής εκτιμά πως η κομματική βάση που αποτελεί τον σκελετό ενός κόμματος με βάση το εκλογικό ποσοστό του 2015 αντιπροσωπεύει μόνο το 1,45% της εκλογικής βάσης.
Στους Podemos αντίστοιχα η κομματική βάση αντιπροσωπεύει το 15% της εκλογικής τους βάσης.
"Είναι γνωστό, ιστορικά, ότι χωρίς την ύπαρξη κάποιας μορφής οργάνωσης, οποιαδήποτε σχέση εκπροσώπησης καθίσταται εξαιρετικά εύθραυστη" καταλήγει το άρθρο.
Η "απομάγευση"...
Η απομάκρυνση του κ. Τσίπρα από την εξουσία μετά τις προσεχείς εκλογές θα συμβάλει στην απογύμνωση του κύρους με το οποίο περιβάλει η εξουσία τους φορείς της.
Τούτο θα έχει πολλαπλάσια ισχύ γιατί ο κ. Τσίπρας στα λίγα χρόνια της παρουσίας του στην πολιτική σκηνή της χώρας δεν έχει καταφέρει να εμπεδώσει κάποια πολιτική ταυτότητα που να ενσωματώνεται σε κάποιο από τα βασικά πολιτικά αφηγήματα που συσπειρώνουν αυτήν την περίοδο τα κύρια ρεύματα της κοινής γνώμης.
Ήταν αντισυστημικός που κυβέρνησε σαν συστημικός χωρίς να διαθέτει συστημικό αφήγημα και επιπλέον εμφανή αδυναμία να αντιληφθεί τι είναι η Κεντροαριστερά της οποίας σχεδιάζει να ηγηθεί. Η αδυναμία αυτή να κατανοήσει τι ήταν η Κεντροαριστερά που περνά δομική κρίση στην Ευρώπη καθιστά αδύνατο στον κ. Τσίπρα να επινοήσει τη μορφή που αυτή θα έχει την επόμενη μέρα.
Αν ο κ. Τσίπρας είχε την παραμικρή ελπίδα να επινοήσει την επόμενη μέρα της Κεντροαριστεράς στη χώρα, θα είχε κυβερνήσει ανάλογα δίνοντας έμπρακτα δείγματα πως κατανοεί περί τίνος πρόκειται και πού θέλει να πάει τη χώρα. Δεν θα κυβερνούσε με τους "Πολάκηδες", τους "Παπαγγελόπουλους" και τους λοιπούς παρακρατικούς της αριστεράς και δεξιάς.
Οι περισσότεροι πολιτικοί συχνά "άλλα λένε και άλλα κάνουν" αλλά σπάνια είναι τόσο επικοινωνιακά αδέξιοι που αυτό αποτυπώνεται τόσο έντονα στην κοινή γνώμη. Σπάνια η προσωπική ιδιωτική τους ζωή αντιφάσκει τόσο πολύ με την δημόσια εικόνα τους.
Ο κ. Τσίπρας έχει χειριστεί τόσο άσχημα τη μετεωρική άνοδο από το περιθώριο στην εξουσία που κινδυνεύει να μείνει στην ελληνική ιστορία σαν ο μεγαλύτερος ψεύτης πολιτικός που πέρασε ποτέ. Δύσκολα θα καταφέρει στο μέλλον να αποβάλει αυτήν την εντύπωση η οποία μόλις απομακρυνθεί από την εξουσία θα λάβει καθολικά χαρακτηριστικά.
Τούτο ήταν φανερό τόσο από την αδυναμία του να δαμάσει την πολιτική αντιπάθεια που έχουν σχηματίσει γι’ αυτόν και το κόμμα του τα 2/3 της κοινωνίας. Η αδυναμία να διαβρώσει αυτήν την "υγειονομική ζώνη" είναι και η πολιτική του καταδίκη. Κανένας δεν μπορεί να κυβερνήσει μια χώρα χωρίς τουλάχιστον την ανοχή του 50% της κοινής γνώμης.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα στηρίχθηκε σε μια οξύμωρη πολιτική συμμαχία της λαϊκίστικης αριστεράς με τη λαϊκίστικη δεξιά. Η απώλεια του κέντρου έκανε τον πολιτικό αυτό συνασπισμό αντιφατικό και ασταθή. Η κατάληξη αυτού του τερατουργήματος ήταν εξαρχής αναμενόμενη…
Η "πολιτική αντιπάθεια" προς τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του οδήγησε για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση αντιδεξιούς ψηφοφόρους να ψηφίσουν Ν.Δ. και οδηγεί στην τριχοτόμηση του πολιτικού χώρου της Αριστεράς και του Κέντρου που στη μεταπολίτευση ηγεμόνευσε πολιτικά υπό τη σκέπη του ΠΑΣΟΚ.
Ήδη, είναι εμφανής η σχηματοποίηση ενός ρεύματος αντισυστημικής αριστεράς που θα έχει πλέον κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, ενός ρεύματος λαϊκίστικης αριστεράς και του εκσυγχρονιστικού κεντροαριστερού ρεύματος. Τα τρία αυτά ρεύματα δύσκολα θα βρεθούν υπό την ίδια σκέπη στο μέλλον και γι’ αυτό δύσκολα θα προσεγγίσουν την εξουσία.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια