Του Δημήτρη Στεργίου
Ξύπνησε τον χαλασμό που προκαλούσαν το ΠΑΣΟΚ με τις εμπρηστικές δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές με τις πολυήμερες απεργίες και πορείες και λυσσαλέες αντιδράσεις έναν ακριβώς μήνα με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη και, φυσικά, το 1991, 1992 και 1993, με στόχο να τον … «ρίξουν»
Εφιαλτικό συνειρμό εικόνων με λυσσαλέες αντιδράσεις, με πολυήμερες απεργίες, με πορείες, με οδοστρώματα που άρχισαν μάλιστα έναν ακριβώς μήνα το σχηματισμό της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, μού προκάλεσε η «εμφυλιοπολεμική» δήλωση του Αλέξη Τσίπρα για το Κυβερνητικό Πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. «Το Πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας μυρίζει ανθρώπινο αίμα και κρέας», είπε: Διότι, αν, πράγματι, εννοούσε αυτό που επεσήμανε ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα δημοσιογράφος σε τηλεοπτική εκπομπή λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, τότε οι εξελίξεις, τα αποτελέσματα δεν θα περιοριστούν σε εκείνα των ετών 1990-1993, αλλά, έτσι όπως έχει καλλιεργηθεί το «καιόμενο και μη φλεγόμενο» πολιτικό και κοινωνικό κλίμα στη χώρα μας, θα είναι ανεξέλεγκτα!!! Είπε, λοιπόν, στην εκπομπή το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και της «Αυγής»: «Αλήθεια, νομίζετε ότι θα μπορέσει να σταθεί μια κυβέρνηση Μητσοτάκη για τρεις μήνες με απέναντι τον Τσίπρα:»
Σπεύδω να σημειώσω ότι δεν θέλω ούτε να σκεφτώ μια τέτοια ερμηνεία ή νόημα της δήλωσης Τσίπρα. Ωστόσο, η εφιαλτική εμπειρία από τον χαλασμό της χώρας και την ταλαιπωρία των κατοίκων που άρχισε ένα μήνα μετά με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκης και, φυσικά, οι πρωταγωνιστές με ανησυχούν βαθύτατα. Και αυτό το λέω μόνο ως προειδοποίηση. Σημειώνω ότι όλα αυτά γίνονταν τότε στη χώρα μας, όταν τον Φεβρουάριο του 1991 ο Ξενοφών Ζολώτας επεσήμαινε ότι «ακόμα κι αν δουλεύαμε το 1991 τζάμπα επί ένα χρόνο, και πάλι κάθε νοικοκυριό θα χρώσταγε 341.000 δραχμές» ή 1.000 ευρώ!! Θαύμα, θαύμα!
Έτσι, με «οδηγό», λοιπόν, το αντίστοιχο εφιαλτικό παρελθόν, θα επιχειρήσω να υπενθυμίσω μερικά οικεία κακά, χωρίς να είμαι Φρύνιχος, από το βιβλίο μου «Ιστορίες οικονομικής τρέλας 1974-2012»:
-Τα «δίκαια αιτήματα» των εργαζομένων ήταν η ανατροπή μιας κυβέρνησης ενός μηνός! Το «Βήμα» (22 Ιουλίου 1990) αποκάλυψε ότι ο τότε πρόεδρος της ΓΣΕΕ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ (κι αργότερα και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ) Λάμπρος Κανελλόπουλος ανέφερε για ποια δίκαια αιτήματα αγωνίζονται τα συνδικάτα. Τότε, λοιπόν, στο «Κανάλι 29» της «Αυριανής» ο Λάμπρος Κανελλόπουλος είπε ότι η πανελλαδική απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ αποσκοπούσε να «ροκανίσει και να ανατρέψει την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας». Δηλαδή, να ανατραπεί μία κυβέρνηση … ενός περίπου μηνός!
-Πώς «διαλύθηκε» μέσα σε … δύο μήνες μια «ζωντανή» οικονομία! Στις 10 Σεπτεμβρίου 1990, ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τέως τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου με ομιλία του κατά την έναρξη της συνδιάσκεψης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την οποία οργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η νομαρχιακή οργάνωση του ΠΑΣΟΚ επετέθη σφοδρότατα στην τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Τότε, λοιπόν, είπε, μεταξύ άλλων:
«Υπόσχεται δύο ακόμα χρόνια ξεθεμελιώματος του οικονομικού και κοινωνικού χάρτη, επιδείνωσε τις κρίσεις, υπόσχεται συνέχεια της σκληρότητας με την οποία αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους συνταξιούχους, ενώ δείχνει ανικανότητα να χαράξει μια συνεπή αναπτυξιακή πολιτική
Προσφέρει την ιδιωτικοποίηση, τον αφελληνισμό, την απρόσκοπτη λειτουργία των νόμων της αγοράς που βοηθούν την κερδοσκοπία και την αισχροκέρδεια, τη βάναυση ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος σε βάρος των εργαζομένων και των μικρομεσαίων, για να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας
Ενώ ομιλεί για επενδύσεις οδηγεί τη χώρα μας στο στασιμοπληθωρισμό και την ανεργία και εξαπολύει μια μετωπική επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις του λαού μας, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις συντάξεις και ακολουθεί μια νομισματική και συναλλαγματική πολιτική, που έχει οδηγήσει σε άκρως υψηλά επιτόκια, ώστε να είναι αδύνατον να υπάρξουν παραγωγικές επενδυτικές επενδύσεις
Είναι ασύστολο ψεύδος ότι για όλα ευθύνεται το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε τον Ιούνιο του 1989 μια ζωντανή αναπτυσσόμενη οικονομία με πληθωρισμό στο μισό από εκείνο που παραλάβαμε το ΄81 και μηδενικό καθαρό δανεισμό από το εξωτερικό. Ας συγκρίνει ο κ. Μητσοτάκης το δημόσιο χρέος της χώρας μας ως ποσοστό του ΑΕΠ με εκείνο ορισμένων εταίρων μας στην ΕΟΚ
Στα πλαίσια των μαζικών απολύσεων που προωθεί η κυβέρνηση προωθούνται οι ημέτεροι και διώκονται ανηλεώς όσοι δεν προσκυνούν τη Νέα Δημοκρατία. Οι διωγμοί στο δημόσιο τομέα προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς. Το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται να συμπαρασταθεί στους διωκόμενους και να αποκαταστήσει εκείνους που θυσιάστηκαν στο βωμό των κομματικών σκοπιμοτήτων της Νέας Δημοκρατίας»
Και διερωτάται κανείς πώς μπόρεσε μια κυβέρνηση να κάνει όλα αυτά μόλις σε … δύο περίπου μήνες! Καλά έλεγε ο μέγας Μάρξ: «Τα ιστορικά γεγονότα παρουσιάζονται δύο φορές-τη μια σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα»!
- «Κόλαση» η Ελλάδα το Σεπτέμβριο του 1990: Στις 11 Σεπτεμβρίου 1990, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων παρουσίαζαν τη χώρα μας ως … επίγεια κόλαση. Τότε, λοιπόν, οι εφημερίδες, παρασυρμένες από τις ανακοινώσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης και συνδικαλιστικών οργανώσεων του κρατικομονοπωλιακού τα τομέα, παρουσίαζαν την Ελλάδα ως εξής:
«Νεκρώνει η χώρα»
«Μάχη θανάτου»
«Παραλύει η χώρα»
«Χάος»
«Έρχεται θύελλα»
«Χείμαρρος (απεργιακός)»
-Κύμα καταλήψεων στα λύκεια της χώρας: Στις 22 Νοεμβρίου του 1990, ξεκίνησε ένα κύμα καταλήψεων στα λύκεια της χώρας, με αφορμή τα μέτρα για την παιδεία που ανακοίνωσε πως θα λάβει η τότε κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Τότε, λοιπόν, η τότε αντιπολίτευση βρήκε την ευκαιρία, να κηρύξει σκληρό πόλεμο κατά του Μητσοτάκη, αξιοποιώντας τον «ξεσηκωμό» των νέων, ο οποίος παρουσιαζόταν από μεγάλη μερίδα του Τύπου ως μαζικός και διεκδικητικός. Τότε, όταν έφθασαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά η κατάσταση είχε σχεδόν πλήρως εκτονωθεί. Ωστόσο, ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά μιλώντας για «ηφαίστειο» που σύντομα επρόκειτο να εκραγεί...
Ακόμα κι αν δουλεύαμε το 1991 τζάμπα επί ένα χρόνο, και πάλι κάθε νοικοκυριό θα χρώσταγε 341.000 δραχμές!
Φωτό 26α Του Κώστα Μητρόπουλου από το «Βήμα». Αναδημοσιεύθηκε στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», 7 Δεκεμβρίου 1989
Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από 22 χρόνια, το Φεβρουάριο του 1991, διαπιστωνόταν ότι κι αν ακόμα δούλευαν όλοι οι Έλληνες εργατοϋπάλληλοι τζάμπα επί ένα χρόνο , και πάλι κάθε ελληνικό νοικοκυριό θα εξακολουθούσε να επιβαρύνεται από το δημόσιο χρέος με 341.000 δραχμές!!!
Σημειώνεται ότι ο Κώστας Μητρόπουλος με το παραπάνω σκίτσο του προηγήθηκε του Ξενοφώντα Ζολώτα, ο οποίος είχε κάνει στη συνέχεια σχετική δήλωση!
-Η εξουσία στην … παρανομία! Το Σεπτέμβριο του 1991, ο Γιώργος Παπανδρέου, ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ενθάρρυνε (με τη συμμετοχή του) τους εργαζόμενους της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων, οι οποίοι είχαν κλείσει με σιδερένιες «μπάρες», πέτρες και ξύλα την Εθνική Οδό προς την Πάτρα, ταλαιπωρώντας χιλιάδες Έλληνες και ξένους επιβάτες και οδηγούς 10.000 περίπου αυτοκινήτων.
Τότε, με την ενθάρρυνση βουλευτών, μεταξύ των οποίων και Γιώργος Παπανδρέου, έκαναν καθιστική διαμαρτυρία (οκλαδόν) στη μέση της Εθνικής Οδού μαζί με άλλους βουλευτές και διαμαρτυρόμενους, παρά τις εκκλήσεις του τότε αστυνομικού διευθυντή να αποχωρήσουν εντός δέκα λεπτών. Στη συνέχεια, παρά την ταλαιπωρία που υπέστησαν οι Έλληνες και οι ξένοι από το αντιδημοκρατικό και παράνομο αυτό κλείσιμο της Εθνικής Οδού (υπό τα αδιάφορα όμματα των οργάνων της … τάξης!), οι παρανομήσαντες αυτοί επανεξελέγησαν βουλευτές και έγιναν υφυπουργοί, υπουργοί και ο Παπανδρέου και πρωθυπουργός. Στις 13 Φεβρουαρίου 2011, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν πρωθυπουργός, στην απάντηση στη Βουλή στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα «για την «ποινικοποίηση του κινήματος ανυπακοής στα διόδια» τόνιζε ότι «η ανομία δεν αποτελεί λύση». Τότε, λοιπόν, εμείς σε άρθρο μας που αναρτήθηκε, μαζί με τη φωτογραφία, στο ιστολόγιό μας στις 13 Φεβρουαρίου 2011 υπό τον τίτλο «Η ανομία ωφελεί πάρα πολύ τους πολιτικούς», επισημαίναμε, μεταξύ άλλων τα εξής: «Είναι και παραείναι … «λύση»! Διότι μέσω της … «ανομίας» ο κ. Γιώργος Παπανδρέου έγινε υφυπουργός Εξωτερικών, υπουργός Εξωτερικών, υπουργός Παιδείας και τώρα πρωθυπουργός! Αδιάψευστος μάρτυς η παρατιθέμενη φωτογραφία, η οποία δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες το Σεπτέμβριο του 1991. Η φωτογραφία αυτή παρουσιάζει εργαζόμενους της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΒΟ) να έχουν κλείσει, επί κυβέρνησης του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, την Εθνική Οδό προς Πάτρα με σιδερένιες «μπάρες», ξύλα και πέτρες και με την ενθάρρυνση βουλευτών, μεταξύ των οποίων ήταν και ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Παπανδρέου (άλλη φωτογραφία που είχαμε στο αρχείο μας, αλλά, δυστυχώς, δεν την εντοπίσαμε ακόμα, τον παρουσιάζει να κάθεται οκλαδόν στη μέση της Εθνικής Οδού μαζί με άλλους βουλευτές και διαμαρτυρόμενους!). Τότε, όπως μας πληροφορούν οι εφημερίδες, ταλαιπωρήθηκαν εκατοντάδες επιβάτες και οδηγοί 10.000 περίπου αυτοκινήτων, τα οποία σχημάτιζαν μιαν ουρά πολλών χιλιομέτρων. Κι όμως, παρά την ταλαιπωρία που υπέστησαν οι Έλληνες και οι ξένοι από το αντιδημοκρατικό και παράνομο αυτό κλείσιμο της Εθνικής Οδού (υπό τα αδιάφορα όμματα των οργάνων της … τάξης!), οι παρανομήσαντες αυτοί επανεξελέγησαν βουλευτές και έγιναν υφυπουργοί, υπουργοί και ο κ. Παπανδρέου και πρωθυπουργός»!
-Γινόταν χαλασμός σε όλη την Ελλάδα με απεργίες, ενώ δεν υπήρχε στα δημόσια ταμεία ούτε δραχμή για … ανάπτυξη! Τον Νοέμβριο του 1991, με ένα σχόλιό μας στην εφημερίδα «Νέα» (29 Νοεμβρίου 1991) υπό τον τίτλο «Ανάπτυξη» προσπαθούσαμε να απαντήσουμε στην τότε εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική, η οποία ήθελε να συνδυάσει λιτότητα και ανάπτυξη, όπως όλα τα σαράντα . Παραθέτω το σχόλιο αυτό σε επιβεβαίωση ότι παραμείναμε σταθεροί σε βασικές οικονομικές αρχές και νόμους και δικαιωθήκαμε:
«Ακούμε πολλές φορές και από πολλούς να επιμένουν στην πρόταση για συνδυασμό προγράμματος σταθεροποίησης της οικονομίας και ανάπτυξης της χώρας.
Αλλά, η σκληρή αυτή πραγματικότητα μας λέει ότι η πρόταση αυτή, πέραν από ένα ευσεβή πόθο, δεν έχει καμιά άλλη πρακτική σημασία. Διότι, όταν προτείνεται συνδυασμός σταθεροποίησης της οικονομίας και ανάπτυξης είναι σα να επιδιώκουμε να κρατάμε δύ καρπούζια στην ίδια μασχάλη…
Οι λόγοι είναι απλοί. Σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης και τρομερής ύφεσης (σημείωση σημερινή: όπως αυτή των πέντε τελευταίων ετών!) αυτό που προέχει είναι το νοικοκύρεμα, είναι η κάλυψη των ελλειμμάτων και ζημιών, η συγκέντρωση πόρων και η συνετή διαχείριση.
Είναι, συνεπώς, άφρον, να επιδιώκεται η προώθηση της ανάπτυξης με μεγάλες επενδύσεις χωρίς να υπάρχει ούτε μια δραχμή στα δημόσια ταμεία.
Μήπως, λοιπόν, χρειάζεται να γίνει μα προσγείωση στην πραγματικότητα και να μη λέμε πράγματα που δεν γίνονται; Διότι, έτσι δίνουμε την ευκαιρία σε μερικούς διαχειριστές των εθνικών και δανειακών κεφαλαίων (σημείωση σημερινή: υπουργοί Οικονομικών!) να επιδίδονται σε κατασπατάληση των πόρων μας εν ονόματι τάχα της ανάπτυξης!»
Αυτά λέγαμε, αγαπητοί φίλοι, στη μεγαλύτερη και πρώτη σε κυκλοφορία τότε απογευματινή εφημερίδα στην Αθήνα, την εφημερίδα «Νέα»! Ναι, τότε, που γινόταν χαλασμός από τους συνδικαλιστές που ήθελαν τα πάντα από άδεια δημόσια ταμεία. Συγχωρήστε με αυτή την παρέμβαση.
- «Ξεβράκωμα» οδηγών ως αντίδραση στην ιδιωτικοποίηση των Αστικών Συγκοινωνιών ! Το 1992, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε αποπειραθεί να προχωρήσει σε ιδιωτικοποίηση της τότε Επιχείρησης Αστικών Συγκοινωνιών (ΕΑΣ), η οποία λειτουργούσε τα αστικά λεωφορεία στην Αθήνα, καθώς είχε εντοπίσει μεγάλες «τρύπες» και ήθελε να εξυγιάνει την επιχείρηση. Τότε, λοιπόν, προωθήθηκε η αποκρατικοποίηση της ΕΑΣ με την παραχώρηση των λεωφορείων σε ιδιώτες – οδηγούς. Ωστόσο, με στήριξη του ΠΑΣΟΚ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης και των άλλων κομμάτων, έγινε … χαλασμός. Τότε, είχαν διαδραματιστεί κωμικοτραγικές εικόνες στο κέντρο της Αθήνας, που είχαν κάνει τον γύρο του κόσμου. Μια τέτοια εικόνα ήταν και το «ξεβράκωμα» των οδηγών – ιδιοκτητών τότε των αστικών συγκοινωνιών στην Ομόνοια από μαινόμενους συνδικαλιστές! Το «ξεβράκωμα» αυτό το διαδέχθηκε στη συνέχεια το σκίσιμο του σακακιού του τότε διοικητή της Ιονικής Τράπεζας πάλι από μερικούς συνδικαλιστές, οι οποίοι τα έκαναν γυαλιά – καρφιά στην αίθουσα της γενικής συνέλευσης, η οποία, ως γνωστόν, είναι θεσμός για τις ανώνυμες εταιρείες και όχι μόνον. Η συνέχεια; Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές του 1993 και, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά και κατά την περίοδο των σκληρών κινητοποιήσεων των συνδικαλιστών της ΕΑΣ, … επανακρατικοποίησε τα αστικά λεωφορεία…Και μια λεπτομέρεια: Μετά την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993, η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου μιλούσε ανοιχτά πια για «μετοχοποιήσεις» και συμμετοχή ιδιωτών στο κεφάλαιο δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών!
Αυτά και ο Θεός να βάλει το χέρι του…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια