Καθόλου δεν είναι έτσι όπως φαίνεται πως είναι. Όπως, ας πούμε, ότι ο εναέριος χώρος καλύπτεται και προστατεύεται από τους Αμερικάνους.
Ο,τι η Ουάσινγκτον μας λατρεύει. Και ότι όπου να ναι θα ανοίξουμε τα “πηγάδια” και έτσι όλοι εμείς θα λύσουμε τα προβλήματά μας.
Είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ έχουν στριμώξει τον ψευτοσουλτάνο στο καναβάτσο. Είναι αλήθεια πως τώρα η “αγάπη” της Ουάσινγκτον δεν είναι “μοιρασμένη” στα δύο. Ανάμεσα στα δύο “παιδιά” της δηλαδή Τουρκία και Ελλάδας. Είναι αλήθεια πως αυτή η “αγάπη” είναι αποκλειστικά αφοσιωμένη προς την Ελλάδα. Και είναι αλήθεια πως το Αιγαίο προστατεύεται από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
Όμως. Γιατί υπάρχει ‘ενα πελώριο “’όμως”. Απρόβλεπτος ο Ερντογάν. Όμως η Τουρκία εξακολουθεί να φαντασιώνεται πως είναι μεγάλη δύναμη και πως λίγο απέχει από την ώρα που θα ξαναγίνει αυτοκρατορία. Όμως το κύρος του Ερντογάν έχει τραυματιστεί. Όμως το σχέδιο διχοτόμησης της Τουρκίας με την δημιουργία κράτους των Κούρδων, κυκλοφορεί. Όμως η οικονομία της Τουρκίας γκρεμίζεται. Όμως οι Αμερικάνοι έχουν εκδώσει αρνητική ταξιδιωτική οδηγία προς τα κρουαζιερόπλοια με προορισμό λιμάνια της Τουρκίας. Όμως ο Ερντογάν επιμένει να προμηθευτεί τους ρωσικούς S400,
Φανταστείτε τώρα την εξής εικόνα. Ο ψευτοσουλτάνος να μην υποχωρεί. Διόλου απίθανο. Τα γεωτρύπανα του Ερντογάν να κατευθύνονται προς Κύπρο και προς το Αιγαίο. Και φαναταστείτε, ακόμα, οι Αμερικάνοι να ενθαρρύνουν τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να ορμήσουν εναντίον Τούρκων,
Με απλά λόγια. Μια ενδεχόμενη ανάφλεξη θα μετατρέψει την περιοχή σε ρεπλίκα της Συρίας. Ακόμα και αν είναι στιγμιαία. Διάρκειας μιας ώρας. Γιατί ελάχιστα λεπτά είναι αρκετά για να ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως. Μόνο που το σκέφτομαι με πιάνει ανατριχίλα. Σα να βλέπω μπροστά μου αληθινές σκηνές από το πιο ακραίο θρίλερ τρόμου που έγινε ποτέ.
Για την Ελλάδα η καλύτερη και πιο συμφέρουσα συνθήκη είναι εκείνη που λειτουργεί καθησυχαστικά προς την πλευρά της Άγκυρας. Για την Αθήνα η καλύτερη και πιο συμφέρουσα συνθήκη είναι η ισορροπία. Ακόμα και η πιο εύθραυστη ισορροπία. Με επισκέψεις. Με διαπραγματεύσεις. Με κουβέντες, Κάθε τι που θα ροκανίζει χρόνο.
Όσο και να ακούγεται εξωφρενικό, το γεγονός είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να εύχεται την οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας. Η Ελλάδα πρέπει να προσεύχεται υπέρ της ευημερίας των Τούρκων πολιτών. Γιατί όσο εκείνοι είναι καλά, τόσο καλύτερα και για όλους εμάς.
Οι ακραίες καταστάσεις. Η οικονομική καταστροφή της Τουρκίας. Οι απρόβλεπτες συμπεριφορές της Τουρκομουσουλμανικής ηγεσίας όλα αυτά είναι τα πιο κατάλληλα υλικά για μια πιθανή ανάφλεξη στο Αιγαίο.
Καλύτερα λιγότερη ¨αγάπη” της Ουάσινγκτον προς την Αθήνα και ¨περισσότερη” ειρήνη στην περιοχή. Αλλιώτικα φοβούμαι μπας και η γνωστή λαική ρήση επαληθευτεί:
Όταν στον βάλτο μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια!
Δημήτρης Δανίκας
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια