Γράφει η Κύρα Αδάμ
Από τις πρωινές ώρες της Δευτέρας θα έχει ξεκινήσει το μεγάλο πολιτικό παζάρι, ανάμεσα στις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου , ανάμεσα στους 28 ηγέτες και κυρίως ανάμεσα στο Βερολίνο και το Παρίσι, για την κατάληξη στον- από κοινού -εκλεκτό τους ,που θα συγκεντρώσει το μαγικό αριθμό 376 ψήφων στο Ευρωκοινοβούλιο, ώστε να εκλεγεί Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να επισημοποιηθεί στη Σύνοδο Κορυφής των 28 τον Ιούνιο.
Οι τωρινές ευρωεκλογές είναι οι πιο δύσκολες και περίπλοκες από όλες τις προηγούμενες .Οι λόγοι είναι πολλοί:
Η ΕΕ αντιμετωπίζει πολλά εσωτερικά προβλήματα και πολλές εξωτερικές προκλήσεις.
Για παράδειγμα υφίσταται ανηλεή οικονομική, εμπορική,επιχειρηματική και τεχνολογική επίθεση από τις ΗΠΑ και την Κίνα. Η Ευρώπη έχει μείνει πίσω στην εξέλιξη της υψηλής τεχνολογίας σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές της ΗΠΑ- ΚΙΝΑ και δεν έχει προχωρήσει , λόγω της οικονομικής κρίσης που βίωσε τα προηγούμενα χρόνια, σε επενδύσεις πχ στις καλπάζουσες νέες τεχνολογίες .
Επομένως τα ευρωπαϊκά προϊόντα , και ειδικά της βαριάς βιομηχανίας, της Γερμανίας πρωτίστως, και της Γαλλίας κλπ. μένουν πίσω, με αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης.
Η αναιμική οικονομική ανάπτυξη έχει επιτρέψει στο Βερολίνο, να επιβάλει σ’ όλα τα κράτη μέλη και κυρίως στις πιο ασθενείς οικονομίες , πχ του Νότου με μεγαλύτερο θύμα την προβληματική έτσι και αλλιώς οικονομία της Ελλάδας, πολυετείς πολιτικές άκρατης οικονομικής λιτότητας ,προκειμένου- όπως ξεδιάντροπα πλέον ομολογούν ο ένας μετα τον άλλον- να διασωθούν οι ΕυρωπαϊκέςΤράπεζες.
Οι οποίες, παρα τη διάσωση τους, παραμένουν μακρά της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης ,που θα τις θωρακίσει μεν σε μια επερχόμενη οικονομική κρίση , δεν θα διασώσει όμως τους «μικρούς φορολογούμενους / καταθέτες ευρωπαίους πολίτες.
Με αιχμή την πολιτική λιτότητας και το ανοιχτό και επικίνδυνο ακόμα μεταναστευτικό πρόβλημα, οι «νέες χώρες» της ΕΕ δηλαδή οι πρώην ανατολικές που εισήλθαν μαζικώς και μάλλον άκριτα το 2004 στην Ευρωπαϊκή Ένωση, «σηκώνουν κεφάλι» η μια μετά την άλλη, ζητώντας να απαλλαγούν από «το ζυγό» του γερμανο-γαλλικού άξονα στις Βρυξέλλες στη λήψη των αποφάσεων, παλεύοντας για το δικαίωμα η κάθε χώρα να αποφασίζει σε εθνικό επίπεδο ότι θέλει αυτή, με «μπροστάρηδες» κατά κανόνα ακροδεξιούς και ρατσιστικούς σχηματισμούς , κόμματα και ομάδες.
Αυτό το ταχέως εξαπλούμενο ρεύμα , έδωσε την ευκαιρία στους «παλιούς Ευρωσκεπτικιστές» - κατά κανόνα ακροδεξιά κόμματα , όπως πχ στη Γαλλία, τηνΑυστρία, στην Ιταλία κα. να κάνουν την απαραίτητη προσαρμογή και να μην ζητούν την έξοδο των χωρών τους από την ΕΕ, αλλά αντίθετα την εκ των έσω άλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή διαφορετικά, την «μπαχαλοποίηση της , ή επι το κομψότερο την «βαλκανιοποίηση» της στον 21ο αιώνα.
Αυτές οι νέες αντιθέσεις, τα αντικρουόμενα πολιτικά ρεύματα, η αμφισβήτηση, η εφαρμογή ανά περίπτωση των βασικών κανόνων της ΕΕ ακόμα και των Συνθηκών της αντικατοπτρίζονται τώρα για πρώτηφοράκαθαρά σ αυτές τις ευρωεκλογές.
Η παντοδυναμία του ΕΛΚ, με βασικό πυρήνα τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες- για πρώτη φορά από το 1992, όταν έληξε η θητεία του Γάλλου σοσιαλιστή Ζακ Ντελόρ- αμφισβητείται πλέον σοβαρά. Τι και αν το Βερολίνο κάνει- το ίδιο-μέσω εθνικών κυβερνήσεων ή των κεντροδεξιών κομμάτων, προεκλογική εκστρατεία για την επικράτηση του εκλεκτού τους κ Βέμπερ.
Οι σοβαρές ευρωπαϊκές εκτιμήσεις φέρουν το ΕΛΚ και τον κ Βέμπερ στην καλλίτερη περίπτωση να συγκεντρώνει περίπου 330 θέσεις , μακράν των 376 που απαιτούνται για να έχειπλειοψηφία.
Ο αριθμός ενδέχεται να μειωθεί ακόμα περισσότερο αν οι αντάρτες του ΕΛΚ αποσύρουν τις ψήφους τους , οπότε το ΕΛΚ θα κατέβει στους 290 περίπου ψήφους.
Στον αντίποδα, το ΣοσιαλιστικόΕυρωπαϊκό Κόμμα , ( αν και έχει πάρει την κατιούσα σε μια βασική χώρα όπως η Γαλλία) με υποψήφιο για την ώρα τον Φρανς Τίμμερμανς, πρώην ΥΠΕΞ της Ολλανδίας και νυν Α Αντιπρόεδρο της Κομμισιόν έχει προτείνει προεκλογικώς τη δημιουργία συμμαχίας ανάμεσα στους Σοσιαλιστές , Πράσινους και τηνΑριστερά, προκειμένου να συγκεντρωθούν περίπου 250 ψήφοι και αυτοί μακράν των απαιτούμενων 376.
Μένουν οι 116 περίπου ψήφοι που οι εκτιμήσεις θέλουν να ανήκουν στους ακροδεξιούς και τους φιλο- ΒΡΕΧΙΤ, αλλά ουδείς, ούτε οι ίδιοι ούτε το ΕΛΚ ούτε το ΕΣΚ θέλουν αν συνεργαστούν μαζί τους .
Υπάρχουν και οι Φιλελεύθεροι, μαζί τους και ο Μακρόν , που έχουνπροτείνει ως υποψήφια την Δανέζα νυν Επίτροπο Μαργκρέτε Βεστάγκερ με εκτιμώμενους 104 ψήφους.
Είναι προφανές ότι την προσεχή Τρίτη, στην προκαταρκτική συνάντηση «για καφέ και drinks» που θα εχουν οι 28 στις, Βρυξέλλες θα οριστικοποιηθούν στο παρασκήνιο οι τελικές υποψηφιότητες για τις θέσεις του Προέδρου της Κομμισιόν και του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ,με τη διαμόρφωση των απαραίτητων πλειοψηφιών στις ψήφους των νέωνευρωβουλευτών.
Οι πληροφορίες θέλουν αυτή την στιγμή τον γαλλογερμανικό άξονα να διαμορφώνει τον «συμβιβασμό» στα μέτρα του, ετσι ώστε Πρόεδρος της Κομμισιόν να είναι ο αουτσάιντερ Μισέλ Μπαρνιέ, Γάλλος, πρώην Επίτροποςμέχρι το 2014, μέλος του ΕΛΚ και νυν διαπραγματευτής της Κομμισιόν για το BREXIT. Αυτή η τελευταία ιδιότητα του , ίσως βαρύνει περισσότεροαπ’ όλα στην επιλογή του ως Προέδρου της Κομισιόν .
Ο τωρινός υποψήφιος του ΕΛΚ κ Βέμπερ κατά πάσα πιθανότητα θα «βολευθεί» ως Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και οι άλλοι δύο νυν υποψήφιοι Τίμμερμανς και Βεστάγκερ θα καταλάβουν θέσεις είτεπροέδρου του Συμβουλίου ( με απερχόμενο τον κ Τουσκ) είτεαντιπροέδρου της Κομμισιόν.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια