Του Πέτρου Χασάπη
Βλέπω κάποιους φίλους φοβισμένους με τα χέρια κάτω οι οποίοι αναρωτιούνται, σαν τι δηλαδή πρέπει να κάνουμε απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα; Απίστευτο!
Θα ήταν προτιμότερο να ρωτήσουν τους ανθρώπους της ελληνικής ελίτ που τόσα χρόνια τώρα, εφαρμόζουν απέναντι στην εχθρική Τουρκία την φοβική πολιτική του κατευνασμού του εχθρού και όχι την αποφασιστική πολιτική της αντιμετώπισης του εχθρού.
Να ρωτήσουν ακόμα όλους αυτούς που άφησαν την ελληνική πολεμική βιομηχανία στην τύχη της και προτιμούσαν τα εισαγόμενα οπλικά συστήματα με δανεισμό και προμήθειες.
Η απάντηση είναι μια και μοναδική. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην Τουρκία να παραβιάσει την εθνική μας κυριαρχία. Όσοι είναι της άποψης Κοτζιά - Κατρούγκαλου, περί μοναχοφάηδων, ας ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ή ας ψηφίσουν ΝΔ με την αντίληψη ότι ακόμα και το «μειωμένο» κράτος έχει συνέχεια.
Αν δειλιάσουμε και επιτρέψουμε στην Τουρκία να κάνει γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ, τότε επιτρέπουμε στην Τουρκία να δημιουργήσει τετελεσμένα για μια ακόμα φορά και έτσι βάζουμε και την Τουρκία συμμέτοχο στους εθνικούς μας πόρους. Και όχι μόνο, γιατί οι Τούρκοι δεν σταματούν ποτέ όσο δεν βρίσκουν σοβαρή αντίσταση.
Το «ψοφοδεές» πολιτικό σύστημα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα την τουρκική προκλητικότητα. Ήρθε η ώρα της δικής του υπαρξιακής κρίσης. Τα ψέματα τελειώνουν. Έφτασε η ώρα της αναμέτρησης του ελληνικού πολιτικού συστήματος με την ιστορία και είτε θα δικαιωθεί και θα επιβιώσει είτε θα ανατραπεί και θα διωχθεί. Με τα εθνικά συμφέροντα και την εθνική αξιοπρέπεια δεν παίζονται πολιτικά και επικοινωνιακά παιχνίδια, ούτε μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε.
Οι μυστικές συζητήσεις που έγιναν μεταξύ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και των Τούρκων τελευταία, το πνεύμα των οποίων συζητήσεων μετέφεραν στην ουσία με δηλώσεις τους υπουργοί και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να αποθράσυνε περισσότερο τους Τούρκους. Διείδαν μάλλον μια πολύ υποτονική, υποχωρητική και εύκολη κατάσταση εδώ.
Μετά το 1974 και το «Αττίλας 1 και 2» όπου καταλήφθηκε το 40% της Κύπρου και δημιούργησε τετελεσμένα, οι Τούρκοι περνούν τώρα στο «Αττίλας 3» καταλαμβάνοντας και την κυπριακή ΑΟΖ. Αλλά, όπως φαίνεται, η Κύπρος πάλι κείται μακράν για την Ελλάδα.
Κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε ότι η Τουρκία καταλαμβάνοντας την κυπριακή ΑΟΖ στο συγκεκριμένο σημείο δυτικά της Πάφου, στην πράξη παραβιάζει ήδη προηγουμένως την ελληνική ΑΟΖ του Καστελόριζου, την οποία προφανώς θεωρεί ανύπαρκτη, δημιουργώντας τετελεσμένα σε βάρος και της Ελλάδας. Μήπως άραγε και το Καστελόριζο «κείται μακράν»;
Στην αρχαία Αθήνα με τις τριήρεις, η Κύπρος κείτονταν πλησίον. Τώρα με τα υπερηχητικά και τα ταχύπλοα, ξαφνικά κείται μακράν. Είναι θέμα καρδιάς, γενναιότητας και αγάπης προς την πατρίδα και το έθνος. Μάλλον όμως μοιάζουν γραφικά αυτά που λέω σε κάποιους ψοφοδεείς ή εθνομηδενιστές νεοέλληνες.
* Δικηγόρος και Οικονομολόγος, Μελετητής του Συνταγματικού Δικαίου
Υποψήφιος βουλευτής Β΄ Αθηνών Βόρειος Τομέας με την Ελληνική Λύση
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια