Ρωσικό «παρών» στην Συμφωνία των Πρεσπών

Θυµίζει ότι πέραν του ΝΑΤΟ και της ΕΕ υπάρχουν ΟΗΕ και ΟΑΣΕ, όπου η Ρωσία έχει θεσµικά δικαίωµα λόγου

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Οι ενστάσεις της Μόσχας για τη Συµφωνία των Πρεσπών καταγράφουν τη συνέχεια της ρωσικής πολιτικής στη διαχείριση της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας από τον Ιούνιο του 1991 µέχρι και σήµερα.

Παρούσα και αποδεκτή ως σταθεροποιητικός παράγοντας από όλους τους εµπλεκόµενους και άµεσα ενδιαφερόµενους -από το Ισραήλ µέχρι την Τουρκία και το Ιράν- στη σύγκρουση στη Συρία, η Ρωσία δηλώνει ότι θα διεκδικήσει παρουσία ως Μεγάλη ∆ύναµη και στα Βαλκάνια.

Είναι µια τοποθέτηση που θυµίζει στη ∆ύση ότι πέραν του ΝΑΤΟ και της ΕΕ υπάρχει το πλαίσιο του ΟΗΕ αλλά και του ΟΑΣΕ, όπου η Μόσχα έχει θεσµικά δικαίωµα λόγου, αλλά ακόµη και το παγωµένο µετά την προσάρτηση της Κριµαίας την άνοιξη του 2014 Συµβούλιο ΝΑΤΟΡωσίας.

Αλλωστε η πρώην Γιουγκοσλαβίαυ πήρξε δύο φορές το πεδίο της πρώτης σηµαντικής διεθνούς παρέµβασης της µετασοβιετικής Ρωσίας.

Στα τέλη Φεβρουαρίου του 1994, ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών του Γέλτσιν, Τσούρκιν, πέτυχε έπειτα από σκληρές διαπραγµατεύσεις την απόσυρση των βαρέων όπλων των Σέρβων της Βοσνίας γύρω από το Σεράγεβο, µε αποτέλεσµα να µαταιωθεί στο παρά πέντε η απόφαση του ΝΑΤΟ να βοµβαρδίσει τις σερβοβοσνιακές δυνάµεις.

Στις αρχές Ιουνίου του 1999, αµέσως µετά τη συµφωνία τερµατισµού των βοµβαρδισµών κατά της Γιουγκοσλαβίας, οι ρωσικές δυνάµεις εισήλθαν πρώτες στην Πρίστινα στο Κοσσυφοπέδιο παρά τις προσπάθειες του επικεφαλής του ΝΑΤΟ, στρατηγού Κλαρκ, να παρεµποδίσει την επιχείρηση.

Σήµερα, πέραν της καταγραφής των αντιρρήσεών της για τις Πρέσπες, είναι φανερό ότι η Μόσχα θα δηλώσει «παρούσα» σε κάθε ευρωατλαντική πρωτοβουλία που θα την παρακάµπτει στα πολλά ανοιχτά µέτωπα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, από την αναζήτηση διευθέτησης µεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου µέχρι την εύθραυστη επιφανειακή σταθερότητα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Ολα τα παραπάνω εντάσσονται στη συνολική αµοιβαία δυσπιστία και καχυποψία µεταξύ ∆ύσης και Ρωσίας που κλιµακώθηκε µετά τα γεγονότα στην Ουκρανία το 2013-14, µια παγωµένη σύγκρουση η οποία, όπως φάνηκε από την πρόσφατη κρίση στην Αζοφική, µπορεί να θερµανθεί ανά πάσα στιγµή.

Πηγή: ethnos.gr

(AP Photo/Alexander Zemlianichenko)

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.