Μήπως η εθνικιστική έξαρση του Ζάεφ είναι σχέδιο για εγκατάλειψη της Συμφωνίας;

Πολλά περίεργα και ανεξήγητα πράγματα συμβαίνουν στην περιοχή των Βαλκανίων, σε ότι αφορά και την Ελλάδα

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Κυρίως στο θέμα των Σκοπίων, όπου επικράτησε για ένα μεγάλο διάστημα ευφορία για τη Συμφωνία των Πρεσπών, που υποτίθεται ότι λύνει μία για πάντα το πρόβλημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, η οποία συμπεριφέρεται για 27 χρόνια ανεύθυνα και έντονα εθνικιστικά.

Φαίνεται, όμως, ότι η συμφωνία αυτή καθ’ αυτή έχει πολλά «παράθυρα» παρερμηνείας της, τα οποία χρησιμοποιεί ασύστολα ο εκλεκτός του Τζόρτζ Σόρος, ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ, που θυμίζει σε εθνικιστική έξαρση τον τσαρλατάνο φυγάδα Νίκολας Γκρούεφσκι.

Υπάρχει η αίσθηση στους διπλωματικούς κύκλους, που παρακολουθούν το θέμα, ότι στα Σκόπια, και δευτερευόντως στην Αθήνα, αρχίζουν να επικρατούν δεύτερες σκέψεις, παρά το γεγονός ότι δημόσια και οι δύο πρωθυπουργοί υποστηρίζουν τη συμφωνία που υπέγραψαν οι υπουργοί των Εξωτερικών τους, στις Πρέσπες.

Η επιμονή του Ζάεφ στην αλυτρωτική ατζέντα προκαλεί ανησυχία στους διπλωματικούς αυτούς κύκλους, διότι οδηγεί τον Αλέξη Τσίπρα σε απίστευτη άμυνα, που του προκαλεί προβλήματα στο εσωτερικό μέτωπο. Είναι υποχρεωμένος να υπερασπίζεται μία συμφωνία, η οποία μπάζει από παντού. Είναι σίγουρα προβληματική… Εάν ο πρωθυπουργός των Σκοπίων δεν “σκάσει” και δεν τερματίσει τον εθνικιστικό παροξυσμό του, στοιχηματίζω ότι ο κ. Τσίπρας θα αποφασίσει να κάνει ένα βήμα πίσω. Και θα έχει δίκιο.

Πιστεύουν πραγματικά ότι αυτή τη φορά ο Πάνος Καμμένος θα τηρήσει την υπόσχεσή του και θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση, για να διασώσει εκλογικά τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Και αν συμβεί αυτό δεν βλέπουν με ποιο τρόπο θα αντέξει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό παρατηρούνται εκβιαστικές συμπεριφορές από κομματάρχες σε κομματάρχες, για να αποτραπούν συνεργασίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε έγκριση τη συμφωνία και διατήρηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Αλλά γίνεται και το ανάποδο και το είδαμε στη δήλωση του Μαξίμου με αποδέκτη το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη.

Φαίνεται ότι ο κ. Ζάεφ, αντιμετωπίζει και ένα πρόβλημα για να βρει -και αυτή τη φορά- τους 80 ψήφους, διότι οι εκβιασθέντες οκτώ βουλευτές αντιμετωπίζουν πιέσεις, αλλά και απειλές, και στο εσωτερικό και από δυνάμεις του εξωτερικού. Οι Αμερικανοί παρακολουθούν επισταμένα τη ρωσική δραστηριότητα και η αλήθεια είναι ότι η Μόσχα δεν κατέθεσε τα όπλα. Αν ανατρέψει την πορεία των Σκοπίων προς το ΝΑΤΟ, ξαναμπαίνει δυνατά στο βαλκανικό παιγνίδι και καταφέρνει ηχηρή ήττα στους Αμερικανούς.

Τι είπε ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας στην Εφημερίδα των Συντακτών, που έχει μεγάλη σημασία αυτή τη στιγμή;

«Προφανής είναι η κατακόρυφη συνεχής παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ε.Ε. στις εσωτερικές υποθέσεις της “Μακεδονίας”. Σε καθημερινή βάση οι πολίτες της καλούνταν να ψηφίσουν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών στο δημοψήφισμα στις 30 Σεπτεμβρίου τρέχοντος έτους. Το δημοψήφισμα, όπως είναι γνωστό, απέτυχε. Σ’ αυτή την κατάσταση στη Βουλή στις 19 Οκτωβρίου, με εκβιασμό και χρηματισμό βουλευτών, επιβλήθηκαν οι συνταγματικές αλλαγές, με άμεση εμπλοκή ξένων διπλωματών, συμπεριλαμβανομένου και του εκεί πρέσβη των ΗΠΑ. Τώρα γίνονται πυρετώδεις απόπειρες να πάρει η διαδικασία την τελική της μορφή στις αρχές του 2019».

Οπότε δεν είναι καθόλου ξεκαθαρισμένο το τοπίο στη γειτονική χώρα. Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων φαίνεται ότι αύξησε την εθνικιστική ρητορική του για να κερδίσει τους εθνικιστές και να παρουσιάσει την επιβολή της ονομασίας «Βόρεια Μακεδονία» ως της μόνης υποχώρησής του. Η αλήθεια είναι ότι τα κέρδη των Σκοπιανών είναι περισσότερα από τα κέρδη των Ελλήνων. Χωρίς αμφιβολία.

Ο Ζάεφ θα μπορούσε κάλλιστα να ισχυριστεί, αν ανατραπεί η πλειοψηφία του στη Βουλή για την αλλαγή του Συντάγματος, ότι δεν κατέστη δυνατή η συμφωνία με την Ελλάδα διότι έπρεπε να προστατεύσει τον «Μακεδονισμό» του. Έτσι, παραμένει ισχυρός στο πολιτικό σκηνικό με την υπόσχεση -εάν όλα αποτύχουν τώρα- ότι θα προσπαθήσει ξανά, μετά τις εκλογές, που σίγουρα θα ακολουθήσουν.

Γενικά, χαρακτηρίζεται ερμαφρόδιτη η κατάσταση στη Βαλκανική, ο εθνικισμός φαίνεται να ορίζει τις τύχες κάποιων χωρών, και η ατμόσφαιρα επιβαρύνεται από την άθλια συμπεριφορά της κυβέρνησης των Τιράνων έναντι των Βορειοηπειρωτών.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίζει όλα αυτά τα ζητήματα «διεθνιστικά», αλλά με βάση το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας. Άλλωστε, με την περιπέτεια των Πρεσπών θα πρέπει να έχουν καταλάβει στο Μαξίμου, ότι οι ευαισθησίες των πολιτών είναι πολύ πιο ισχυρές από τις παλαιοκομμουνιστικές ιδιοτροπίες του 3% του παλιού ΣΥΡΙΖΑ...

Πηγή: Hellasjournal.com

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.