Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να «χτίσουν» μία υγιή και ώριμη προσωπικότητα;

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας *
Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος 

Οι γονείς είμαστε οι σημαντικοί άλλοι για τα παιδιά μας από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωσή τους. Μαζί μας ζουν και μεγαλώνουν, μαζί μας αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους, την ταυτότητά τους και τα στοιχεία του χαρακτήρα τους. Χωρίς να το επιδιώκουμε λοιπόν αποτελούμε τα πρωταρχικά πρότυπά τους. Μας παρατηρούν και πολλές φορές μας «αντιγράφουν», μας μιμούνται γι’ αυτό η συμπεριφορά μας πρέπει να είναι άρτια και συνετή για να τους δώσουμε το σωστό παράδειγμα. Αποτελούμε τον ήρωα τους, το στήριγμά τους (ειδικότερα στην παιδική ηλικία), έτσι οφείλουμε να μην τα απογοητεύσουμε.

Αναπόφευκτα, διδάσκονται από εμάς και επηρεάζονται από τις σκέψεις, τις αξίες και τα πιστεύω μας. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να «χτίσουν» μία υγιή, δυναμική, αποδεκτή και ώριμη προσωπικότητα; Πώς θα γίνουν ώριμοι ενήλικες, ικανοί να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις και δυσκολίες της ζωής; Αν οπλιστούμε με υπομονή και δώσουμε το θετικό παράδειγμα στα παιδιά μας.

Τα παιδιά, όπως είναι φυσικό, έχουν την τάση να μιμούνται… Παραδείγματος χάρη, αν μας βλέπουν να καπνίζουμε και να καταναλώνουμε αλκοόλ, υπάρχουν πιθανότητες να αρχίσουν να καπνίζουν και να πίνουν. Αν βρίζουμε συχνά, υπάρχει πιθανότητα να εντάξουν στο λεξιλόγιό τους άσχημες λέξεις. Αν για ότι κακό μας συμβαίνει ξεσπάμε βίαια, ίσως μιμηθούν αυτή τη συμπεριφορά και αρχίσουν να γίνονται βίαια. Η οποιαδήποτε αντίδρασή μας ή συμπεριφορά έχει θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά μας. Η προσωπικότητά τους είναι τόσο εύπλαστη που εύκολα μπορούμε να την επηρεάσουμε, να την τροποποιήσουμε … Το θέμα είναι όμως να το κάνουμε με σωστό τρόπο και οι νουθεσίες μας να είναι ορθές!

Πάντοτε θα αποτελούμε πρότυπα για τα παιδιά μας, εμείς είμαστε που τους δίνουμε τις ηθικές αξίες (ή και τις ανήθικες). Όταν προσπαθούμε να οικοδομήσουμε την προσωπικότητα του παιδιού μας, θα πρέπει να καταβάλλουμε τεράστια προσπάθεια για να αποτελέσουμε μόνο θετικά πρότυπα. Τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρι, ότι τροφή τους δώσουμε αυτή απορροφούν. Προσοχή λοιπόν στον τρόπο που δρούμε… Μην ξεχνάμε πως τα παιδιά είναι ευαίσθητα και δεν είναι και τόσο δύσκολο να πληγωθεί η προσωπικότητά του.

* Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στην Αθήνα, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.