O «εµφύλιος» που ξέσπασε ανάµεσα σε ∆ικαιοσύνη και Αστυνοµία για την «υπόθεση Ριχάρδου» µεγαλώνει κι άλλο τον βαρύ λογαριασµό των ευθυνών για τα κενά της δικογραφίας
Ο -µέσω «διαρροών»- καβγάς µεταξύ δύο κρατικών θεσµών είναι ενδεικτικός της προχειρότητας µε την οποία αντιµετωπίστηκε µία υπόθεση που απασχολεί ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, µεγάλο µέρος της οποίας αναγκάστηκε τα χρόνια της κρίσης να ξεπουλήσει σηµαντικά περιουσιακά στοιχεία για ένα κοµµάτι ψωµί. ∆εν είναι δυνατόν να µην εποπτεύουν εισαγγελικοί λειτουργοί τις έρευνες της Αστυνοµίας σε τόσο σηµαντικές ποινικές υποθέσεις.
Δεν είναι δυνατόν, επίσης, να εµφανίζονται εισαγγελικοί λειτουργοί να αγνοούν την ισχύουσα νοµοθεσία – και να επιδίδονται στη συνέχεια σε αναζήτηση νέων κατηγοριών προκειµένου να στηρίξουν ένα κατηγορητήριο. Μάλιστα, αυτή η δικαστική γκάφα έρχεται λίγες ηµέρες µετά την απίστευτα σκληρή αντιµετώπιση της καθαρίστριας από τον Βόλο – που αµαύρωσε την εικόνα της ελληνικής ∆ικαιοσύνης, παρά τη «διορθωτική» κίνηση που έγινε έπειτα από τη γενική κατακραυγή, µε την εσπευσµένη αποφυλάκισή της.
Εποµένως, έρχεται στην επικαιρότητα για άλλη µια φορά η ανάγκη πειθαρχικού ελέγχου των δικαστικών που υποπίπτουν σε τέτοια ατοπήµατα – είτε υπέρµετρα σκληρής αντιµετώπισης κατηγορουµένων είτε απίστευτα ελαφράς αντιµετώπισης δικογραφιών. Από την άλλη πλευρά, η «υπόθεση Ριχάρδου» θέτει επί τάπητος την ανάγκη συνεχούς συνεργασίας µεταξύ ∆ικαιοσύνης και διωκτικών Αρχών, ώστε να εκλείψουν παρόµοια φαινόµενα, που οδηγούν την ελληνική κοινωνία να χάνει την εµπιστοσύνη της στους θεσµούς.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια