Μετά την κατάρρευση της αριστεράς η σύγκρουση έχει μεταφερθεί μέσα στον φιλελεύθερο χώρο μεταξύ παγκοσμιοποιημένης νεοφιλελεύθερης δεξιάς και φιλελεύθερης εθνικής δεξιάς.
Με την παγκοσμιοποιημένη νεοφιλελεύθερη δεξιά συντάσσεται και η «διεθνιστική» νεοαριστερά των μειονοτήτων. Δηλαδή ό,τι πεινασμένο για εξουσία από την αριστερά έχει απομείνει και γαντζώνεται στην πολιτική πελατεία των μειοψηφιών εναντίον των πλειοψηφιών, για να επιβιώσει πολιτικά.
Φυσικά η επιλογή της εθνικής δεξιάς, που θέλει να επανέλθει στο κλειστό εθνικό κράτος, σήμερα στην εποχή του διαδικτύου και της ελεύθερης διακίνησης, είναι λάθος και καταδικασμένη σε αποτυχία, αν και θα έχει πρόσκαιρη άνοδο ως αμυντική αντίδραση.
Η πραγματική σύγκρουση είναι μεταξύ των δυνάμεων της παγκόσμιας ολιγαρχίας που ηγείται της παγκοσμιοποίησης και της δημοκρατίας, δηλαδή των αδρανοποιημένων λαών – θυμάτων που μέχρι στιγμής δεν έχει πάρει σαφή κατεύθυνση και στόχο.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια