Η επόµενη ηµέρα του πολέµου στην υπόθεση Σημίτη


Γράφει ο Χρήστος Μαχαίρας

Στον πόλεµο που µαίνεται για την υπόθεση Σηµίτη υπάρχουν άµεσες συνέπειες και παράπλευρες απώλειες: στις πρώτες συγκαταλέγεται η πλήρης διάρρηξη των σχέσεων κυβέρνησης - Κινήµατος Αλλαγής, µε τα στελέχη του δεύτερου να χρεώνουν στο Μαξίµου επιχείρηση σπίλωσης του πρώην πρωθυπουργού µε στόχο τη λεηλασία των ψήφων της Κεντροαριστεράς
Αν και από κυβερνητικής πλευράς παρέχεται σε όλους τους τόνους η διαβεβαίωση ότι η έρευνα της Αρχής κατά του µαύρου χρήµατος είναι ανεξάρτητη, οι διαταραγµένες προ πολλού σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ φαίνεται πως µπαίνουν οριστικά σε περίοδο «παγετώνων». Οπως έχει αποδειχθεί και σε αντίστοιχες περιπτώσεις, στις µετωπικές συγκρούσεις οι µετριοπαθείς πάνε ένα βήµα πίσω. Ο χώρος ανήκει, κυρίως, σε όσους επενδύουν στην αναµέτρηση – και τέτοια πρόσωπα υπάρχουν και στις δύο τις πλευρές του λόφου.

Η αλήθεια είναι ότι και χωρίς τη συνδροµή του ανοίγµατος των λογαριασµών του Κώστα Σηµίτη, κανείς δεν περίµενε στα σοβαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κίνηµα Αλλαγής θα εύρισκαν γλώσσα συνεννόησης, µε τις κάλπες προ των πυλών. Τα ανοίγµατα άλλωστε του πρωθυπουργού προς το ακροατήριο της Κεντροαριστεράς δεν προϋπέθεταν την εξοµάλυνση των σχέσεων µε τη Φώφη Γεννηµατά, πράγµα ούτως ή άλλως αδύνατο στις συνθήκες ακραίας πόλωσης που έχουν διαµορφωθεί.

Παρέπεµπαν, ωστόσο, σε ένα νέο µετεκλογικό περιβάλλον, όπου η προοπτική σύγκλισης του ευρύτερου προοδευτικού χώρου θα µπορούσε να βρεθεί και πάλι στο τραπέζι. Η εκδοχή αυτή των πραγµάτων, αν και ενδιαφέρει ένα υπολογίσιµο τµήµα της αντιδεξιάς κοινωνικής βάσης της Κεντροαριστεράς, είναι προφανές ότι δεν εκφράζει τους περισσότερους βουλευτές και πολλά στελέχη του Κινήµατος Αλλαγής. Υπό µία έννοια, µάλιστα, η υπόθεση Σηµίτη λειτουργεί για το µπλοκ αυτό ως ανέλπιστο δώρο, αφού «δένει» το αφήγηµα της µηδενικής ανοχής στον ΣΥΡΙΖΑ και τη γραµµή της πολιτικής αποµόνωσής του.

Αν όµως οι εξελίξεις κάνουν ακόµα δυσχερέστερη την πολιτική επικοινωνία του ΚΙΝΑΛ µε την κυβέρνηση και προοιωνίζονται δύσκολες προεκλογικές και µετεκλογικές µέρες, αυτό δεν σηµαίνει αναγκαστικά ότι διευκολύνουν την επικοινωνία του Κινήµατος Αλλαγής µε τη Νέα ∆ηµοκρατία.

Η αξιωµατική αντιπολίτευση, άλλωστε, είναι παρούσα µε έναν ιδιότυπο τρόπο στη σύγκρουση που µαίνεται, αφού, σύµφωνα µε το βασικό αφήγηµα τόσο της Χαριλάου Τρικούπη όσο και αναλυτών που υποστηρίζουν την ανάγκη πτώσης της κυβέρνησης, στην επιχείρηση κατά του Κώστα Σηµίτη συνέβαλαν αποφασιστικά πρόσωπα που βρίσκονταν ή βρίσκονται κοντά στον Κώστα Καραµανλή, η «τρίτη συνιστώσα της κυβέρνησης», κατά τη γνωστή έκφραση του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Η ένταση µε την οποία προβάλλεται αυτή η διάσταση αναζωπυρώνει καχυποψίες και αναθερµαίνει το πάντοτε ανοιχτό µέτωπο «καραµανλικών», «παπανδρεϊκών» και «σηµιτικών», που διασταυρώνουν τα ξίφη τους για την «πατρότητα» της… οικονοµικής κρίσης. Αντιµετωπίζοντάς το από άλλη οπτική γωνία, το θέµα Σηµίτη µοιάζει να προκαλεί παράπλευρες απώλειες και στην αντίπερα όχθη από αυτήν της κυβέρνησης, καθώς ξύνει πληγές που θα ήθελαν να ξεχάσουν όσοι τάσσονται υπέρ της µετεκλογικής σύµπραξης της Νέας ∆ηµοκρατίας µε το Κίνηµα Αλλαγής.

Σύγκρουση εντός & εκτός έδρας
Με µια εξαιρετικά µακροσκελή και ιδιαίτερης έντασης ανακοίνωση απάντησε το Κίνηµα Αλλαγής στην απόφαση της Αρχής κατά του µαύρου χρήµατος να ανοίξουν οι λογαριασµοί του Κώστα Σηµίτη, εξέλιξη πίσω από την οποία η Χαριλάου Τρικούπη βλέπει την κυβέρνηση.

Η ανακοίνωση σηµατοδοτεί την έναρξη µιας εµπόλεµης περιόδου στις σχέσεις των δύο χώρων, καθώς καταγγέλλεται σχέδιο «νέου ’89», αποτυπώνει την κυριαρχία της άποψης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εχθρός της Κεντροαριστεράς και της θέσης ότι η στρατηγική ήττα του αποτελεί ανάγκη για την επιστροφή στην πολιτική κανονικότητα.

Το Μαξίµου θεωρεί ότι, µε την πολιτικοποίηση του θέµατος Σηµίτη, η ηγεσία του Κινήµατος Αλλαγής επιχειρεί να συσκοτίσει το γεγονός ότι εγκατέλειψε την πολιτική του πρώην πρωθυπουργού σε εµβληµατικούς τοµείς για την Κεντροαριστερά, όπως είναι τα εθνικά θέµατα και οι σχέσεις Πολιτείας - Εκκλησίας.

Επισηµαίνεται, ως εκ τούτου, ότι αγνοούνται σκόπιµα οι δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που αποσυνδέουν τον κ. Σηµίτη από τις επιβεβαιωµένες περιπτώσεις διαφθοράς, και υπογραµµίζεται ότι «η σκόνη που σηκώνεται είναι για να επισκιαστεί το γεγονός ότι το ΚΙΝΑΛ συντονίζεται µε τη ΝΔ και στο θέµα της Συµφωνίας των Πρεσπών και στα εκκλησιαστικά ζητήµατα».

Ούτως ή άλλως, η περίοδος µέχρι τις εκλογές αναµένεται να σηµαδευτεί από την όξυνση της αντιπαράθεσης των δύο πλευρών, η αντιπαλότητα µάλιστα προβλέπεται να µεταφερθεί και…εκτός έδρας, αφού ο µεν Αλέξης Τσίπρας εµφανίζεται αποφασισµένος να συνεχίσει τα ανοίγµατα προς την ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά, η δε Φώφη Γεννηµατά προτίθεται να µπλοκάρει τη συµµετοχή του στις συνεδριάσεις των Ευρωσοσιαλιστών, όπου παρίσταται ως παρατηρητής.

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η συµµετοχή του πρωθυπουργού στο συνέδριο των Γερµανών Σοσιαλδηµοκρατών και τα όσα τόνισε κατά του Κινήµατος Αλλαγής από του βήµατος ενός συγγενούς κόµµατος. Η επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ αναµένεται να θέσει το θέµα στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόµµατος, στις 7 ∆εκεµβρίου, θα έχει ωστόσο να αντιµετωπίσει όσους σοσιαλδηµοκράτες θεωρούν αναγκαία την αριστερή στροφή του χώρου.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια