Γράφει ο Μάκης Ανδρονόπουλος
Τα δύο μεγάλα επερχόμενα πολιτικά ζητήματα, η αναθεώρηση του Συντάγματος και η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, διαφαίνεται ότι θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στον εκλογικό προσανατολισμό του κόσμου της ευρύτερης κεντροαριστεράς, αλλά και των πολιτικών στελεχών των κομματικών σχηματισμών που την απαρτίζουν.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Τα δύο μεγάλα επερχόμενα πολιτικά ζητήματα, η αναθεώρηση του Συντάγματος και η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, διαφαίνεται ότι θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στον εκλογικό προσανατολισμό του κόσμου της ευρύτερης κεντροαριστεράς, αλλά και των πολιτικών στελεχών των κομματικών σχηματισμών που την απαρτίζουν.
Ήδη οι φυγόκεντρες δυνάμεις έχουν ενεργοποιηθεί… Ο «χώρος» μετράει 1-1,2 εκατ. ψήφους σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015 και αποτελεί πεδίο μάχης για το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ.
Το επικείμενο 3ο Συνέδριο του Ποταμιού ενδέχεται να «απελευθερώσει» προς τη ΝΔ τους Ψαριανό-Αμυρά, δημιουργώντας έτσι νέα συσπείρωση εντός του κόμματος που προσδοκά να ανακάμψει κερδίζοντας μέρος των κεντρώων ψηφοφόρων της ΝΔ που δυσανασχετούν από την υποταγή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ακροδεξιά πτέρυγα των Βορίδη-Γεωργιάδη-Σαμαρά, αλλά και των αναποφάσιστων. Το ενδιαφέρον είναι ότι στο συνέδριο το 40% των συνέδρων θα προέρχεται από εκπροσώπους κινήσεων και ομάδων του ευρύτερου χώρου και πολίτες που δεν είναι μέλη του Ποταμιού.
Η παραίτηση του Θύμιου Δρόσου από τη θέση του γραμματέα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, αλλά και οι ανεξαρτητοποιήσεις στην Ένωση Κεντρώων καταδεικνύουν την ενεργοποίηση των φυγόκεντρων δυνάμεων, καθώς δημοσκοπικά οι περισσότερες μετρήσεις κάνουν λόγο για πεντακομματική Βουλή (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΧΑ, ΚΚΕ, ΚΙΝΑΛ) με τους ΑΝΕΛ, την ΕΚ, το Ποτάμι να μένουν εκτός.
Η απαξίωση του ΚΙΝΑΛ
Το ενδιαφέρον είναι πως η πρόσφατη δημοσκόπηση της Palmos Analysis για το Tvxs.gr. κατέδειξε πως ο διαχωρισμός στον άξονα Αριστεράς – Δεξιάς, όχι μόνο δεν είναι ψευδεπίγραφος, αλλά αντίθετα είναι κομβικός, καθώς η τοποθέτηση στον άξονα συνοδεύεται από ισχυρές διαφοροποιήσεις σε ιδεολογικό και, κατ’ επέκταση, πολιτικό επίπεδο (Πασχάλης Αλ. Τεμεκενίδης). Η εν λόγω δημοσκόπηση καταγράφει υψηλό ποσοστό «μετέωρης» ψήφου στο 24% στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, με το ΚΙΝΑΛ να έχει υψηλό ποσοστό στο 33%.
Η αντικατάσταση της πολιτικής μπράντας του ΠΑΣΟΚ με το ΚΙΝΑΛ όχι μόνο δεν απέδωσε κύρος στις προσπάθειες ανασυγκρότησης της λεγόμενης κεντροαριστεράς, αλλά οδηγεί σε συρρίκνωση της εκλογικής του απήχησης, καθώς εμφανίστηκε δημοσκόπηση που περιόριζε τα ποσοστά του στο 4,2%.
Τα σενάρια που κυκλοφόρησαν για αντικατάσταση της Φώφης Γεννηματά από τον Νίκο Παπανδρέου στην ηγεσία του κόμματος, η πιθανολογούμενη διεκδίκηση της δημαρχίας των Αθηνών από τον Παύλο Γερουλάνο με στήριξη και του ΣΥΡΙΖΑ, μαρτυρούν νέα ενεργοποίηση φυγόκεντρων δυνάμεων μετά την αποχώρηση του Ποταμιού, την διαγραφή του Γιανννη Ραγκούση και την πλήρη αποστασιοποίηση του Γιώργου Καμίνη.
Αιτίες αποτυχίας
Τέσσερεις είναι οι βασικές αιτίες της αποτυχίας του εγχειρήματος του ΚΙΝΑΛ:
Πρώτον, η αδιαλλαξία και ο πασοκικός πατερναλισμός της κας Γεννηματά που εμπόδισε να δημιουργηθεί ένα νέο ανοιχτό κόμμα που θα μπορούσε να προκαλέσει το ενδιαφέρον των νέων.
Δεύτερον, η επαμφοτερίζουσα στάση του ΚΙΝΑΛ και η προσκόλλησή του στο άρμα της Νέας Δημοκρατίας, επιλογή που οφείλεται κυρίως στον Ευάγγελο Βενιζέλο που συμβολίζει για τον κόσμο της κεντροαριστεράς το PSI και τη συνεργασία με τον Σαμαρά.
Τρίτον, ο αντιΣΥΡΙΖΑ πληκτικός μονόλογός της κας Γεννηματά που έχει δύο επιπτώσεις: την καθιστά αφ΄ ενός δεκανίκι του δεξιού λαϊκισμού και αφ’ ετέρου απωθεί τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, εμποδίζοντας την παλιννόστηση ψήφων. Η απόρριψη από την κα Γεννηματά της συνεργασίας των ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατικών με τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, την οποία πρότεινε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ούντο Μπούλμαν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, είναι ενδεικτική της αδιαλλαξίας που την διακατέχει.
Τέταρτον, η ρητορική της κας Γεννηματά είναι ένας ξύλινος θρησκευτικός λόγος -τύπου Δημήτρη Κουτσούμπα- περί αξιών τις οποίες όμως το ΠΑΣΟΚ ευτέλισε με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές του μέχρι το 2004 και τη συνεργασία του με την δεξιά.
Όλη η στρατηγική αποδείχθηκε λανθασμένη και αποτελεί θλιβερή κατάληξη για το πάλαι ποτέ ρωμαλέο κοινωνικό ΠΑΣΟΚ. Ήδη μέσα στο κόμμα διατυπώνονται ενδοιασμοί για το αν μπορεί να οδηγήσει η κα Γεννηματά το κόμμα σε νικηφόρα πορεία. Στις συζητήσεις αυτές αναφέρεται πως ο Νίκος Ανδρουλάκης που έχει αποκτήσει ένα στίγμα θετικό, δεν έχει την εμπειρία να διαχειριστεί την κρίσιμη αυτή φάση, ενώ μερικοί θεωρούν ότι ήταν λάθος η διαγραφή Ραγκούση, ο οποίος είναι ο μόνος που διαθέτει εμπειρία και λόγο για να παίξει το παιγνίδι του προοδευτικού μετώπου χωρίς άλλες απώλειες για το ΠΑΣΟΚ.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια