Από τον Νίκο Ελευθερόγλου
Τελικά οι Γερμανοί δεν αλλάζουν. Δυστυχώς. Και λέμε δυστυχώς, διότι ένας λαός που αιματοκύλισε δύο φορές την ανθρωπότητα και δημιούργησε τα κολαστήρια του Άουσβιτς και του Νταχάου, αν μη τι άλλο θα έπρεπε να έχει αλλάξει κουλτούρα και φιλοσοφία για τη ζωή.
Όχι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα, πάντα υπήρχαν.
Αλλά τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία άρχισαν πάλι να επικρατούν οι χειρότερες πολιτικές εκδοχές μιας χώρας που έχει δημιουργηθεί να αδικεί τον εαυτό της. Διότι πέρα από τις μαύρες και κατάμαυρες στιγμές της πορείας της, έχει και σημεία αναφοράς και προσωπικότητες που έδειξαν ότι η Γερμανία θα μπορούσε να έχει μια άλλη πορεία. Αλλά στον πολιτικό και πολιτιστικό δυϊσμό που συνυπάρχει σε αυτόν τον λαό πραγματικά αναρωτιέσαι πώς γίνεται στο τέλος όχι να κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί, αλλά να κερδίζουν πάντα οι κακοί Γερμανοί.
Πληροφορούμαι από φίλους που ζουν στο Βερολίνο ότι πλέον η κουλτούρα που αναπτύσσεται στη νέα γενιά είναι να διαγράφουν το παρελθόν της Γερμανίας που δημιούργησε το ναζιστικό τέρας. Γι’ αυτό και άλλαξαν τα προγράμματα στα σχολεία, στα οποία γινόταν μνεία στα ουκ ολίγα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζί σε βάρος της ανθρωπότητας. Η χώρα μας, με αφορμή το Μνημόνιο, ζει από πρώτο χέρι τη νέα γερμανική κουλτούρα που αρχίζει να επικρατεί.
Παρά τις φιλότιμες -είναι αλήθεια- προσπάθειες που καταβάλλει ο νέος πρέσβης της Γερμανίας στη χώρα μας για να αλλάξει την εικόνα που έχει επικρατήσει για το Βερολίνο, έρχονται οι κεντρικές επιλογές της χώρας του που ακυρώνουν τα πάντα. Τελευταίο επεισόδιο αυτής της θλιβερής συμπεριφοράς είναι όσα έπραξε η Γερμανία στο θέμα του ΦΠΑ στα ελληνικά νησιά, που σηκώνουν το βάρος της προσφυγικής κρίσης.
Το να παγώσουν τη δόση, ακυρώνοντας μάλιστα και την Κομισιόν, δείχνει το μέγεθος της αλαζονείας και της λογικής που διακατέχει και τον νέο κυβερνητικό εταίρο της Μέρκελ, στον οποίο η Αθήνα πόνταρε για κάτι καλύτερο. Φαίνεται ότι η γερμανική πολιτική είναι ένα νόμισμα, που όποια πλευρά του και να κοιτάξεις είναι ίδια.
Το χειρότερο, όμως, δεν είναι αυτό. Είναι ότι βρέθηκαν κάποιοι στην Αθήνα που πανηγύριζαν για αυτή την αθλιότητα του Βερολίνου. Γιατί, λέει, τιμωρήθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. Τόσο κοντόμυαλοι είναι; Πιστεύουν δηλαδή ότι αν πέσει αυτή η κυβέρνηση θα έχουν καλύτερη συμπεριφορά εκείνοι από τους Γερμανούς; Τόσο τους κόβει; Γιατί δεν ρωτάνε τον Αντώνη Σαμαρά τι πέρασε ώσπου να τον αναγκάσουν να... ακυρώσει τα Ζάππεια; Γι’ αυτό λέμε ότι είναι τραγικό να χαίρονται επειδή οι Γερμανοί μάς τράβηξαν τα αυτιά.
Όχι μόνο γιατί τα ίδια θα περάσουν και οι ίδιοι όταν έρθει η ώρα τους, αλλά γιατί δεν συνειδητοποιούν ακόμη ότι σε κάποια θέματα οι Έλληνες και τα κόμματα πρέπει να είναι μια γροθιά.
Μόνο έτσι θα καταλάβουν οι Γερμανοί (και οι άλλοι) ότι με την Ελλάδα δεν μπορούν να αποφασίζουν και να διατάζουν. Και αυτό καλό είναι να το καταλάβουν άπαντες στο εσωτερικό. Το «διαίρει και βασίλευε» ευνοεί όλους τους άλλους πλην ημών...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Τελικά οι Γερμανοί δεν αλλάζουν. Δυστυχώς. Και λέμε δυστυχώς, διότι ένας λαός που αιματοκύλισε δύο φορές την ανθρωπότητα και δημιούργησε τα κολαστήρια του Άουσβιτς και του Νταχάου, αν μη τι άλλο θα έπρεπε να έχει αλλάξει κουλτούρα και φιλοσοφία για τη ζωή.
Όχι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα, πάντα υπήρχαν.
Αλλά τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία άρχισαν πάλι να επικρατούν οι χειρότερες πολιτικές εκδοχές μιας χώρας που έχει δημιουργηθεί να αδικεί τον εαυτό της. Διότι πέρα από τις μαύρες και κατάμαυρες στιγμές της πορείας της, έχει και σημεία αναφοράς και προσωπικότητες που έδειξαν ότι η Γερμανία θα μπορούσε να έχει μια άλλη πορεία. Αλλά στον πολιτικό και πολιτιστικό δυϊσμό που συνυπάρχει σε αυτόν τον λαό πραγματικά αναρωτιέσαι πώς γίνεται στο τέλος όχι να κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί, αλλά να κερδίζουν πάντα οι κακοί Γερμανοί.
Πληροφορούμαι από φίλους που ζουν στο Βερολίνο ότι πλέον η κουλτούρα που αναπτύσσεται στη νέα γενιά είναι να διαγράφουν το παρελθόν της Γερμανίας που δημιούργησε το ναζιστικό τέρας. Γι’ αυτό και άλλαξαν τα προγράμματα στα σχολεία, στα οποία γινόταν μνεία στα ουκ ολίγα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζί σε βάρος της ανθρωπότητας. Η χώρα μας, με αφορμή το Μνημόνιο, ζει από πρώτο χέρι τη νέα γερμανική κουλτούρα που αρχίζει να επικρατεί.
Παρά τις φιλότιμες -είναι αλήθεια- προσπάθειες που καταβάλλει ο νέος πρέσβης της Γερμανίας στη χώρα μας για να αλλάξει την εικόνα που έχει επικρατήσει για το Βερολίνο, έρχονται οι κεντρικές επιλογές της χώρας του που ακυρώνουν τα πάντα. Τελευταίο επεισόδιο αυτής της θλιβερής συμπεριφοράς είναι όσα έπραξε η Γερμανία στο θέμα του ΦΠΑ στα ελληνικά νησιά, που σηκώνουν το βάρος της προσφυγικής κρίσης.
Το να παγώσουν τη δόση, ακυρώνοντας μάλιστα και την Κομισιόν, δείχνει το μέγεθος της αλαζονείας και της λογικής που διακατέχει και τον νέο κυβερνητικό εταίρο της Μέρκελ, στον οποίο η Αθήνα πόνταρε για κάτι καλύτερο. Φαίνεται ότι η γερμανική πολιτική είναι ένα νόμισμα, που όποια πλευρά του και να κοιτάξεις είναι ίδια.
Το χειρότερο, όμως, δεν είναι αυτό. Είναι ότι βρέθηκαν κάποιοι στην Αθήνα που πανηγύριζαν για αυτή την αθλιότητα του Βερολίνου. Γιατί, λέει, τιμωρήθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. Τόσο κοντόμυαλοι είναι; Πιστεύουν δηλαδή ότι αν πέσει αυτή η κυβέρνηση θα έχουν καλύτερη συμπεριφορά εκείνοι από τους Γερμανούς; Τόσο τους κόβει; Γιατί δεν ρωτάνε τον Αντώνη Σαμαρά τι πέρασε ώσπου να τον αναγκάσουν να... ακυρώσει τα Ζάππεια; Γι’ αυτό λέμε ότι είναι τραγικό να χαίρονται επειδή οι Γερμανοί μάς τράβηξαν τα αυτιά.
Όχι μόνο γιατί τα ίδια θα περάσουν και οι ίδιοι όταν έρθει η ώρα τους, αλλά γιατί δεν συνειδητοποιούν ακόμη ότι σε κάποια θέματα οι Έλληνες και τα κόμματα πρέπει να είναι μια γροθιά.
Μόνο έτσι θα καταλάβουν οι Γερμανοί (και οι άλλοι) ότι με την Ελλάδα δεν μπορούν να αποφασίζουν και να διατάζουν. Και αυτό καλό είναι να το καταλάβουν άπαντες στο εσωτερικό. Το «διαίρει και βασίλευε» ευνοεί όλους τους άλλους πλην ημών...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια