Αυτά που «έρχονται» για την κυβέρνηση είναι απείρως δυσκολότερα σε σύγκριση με την οργή για την απώλεια δεκάδων συμπολιτών μας
 |
Από τον Μανώλη Κοττάκη
|
Αυτά που «έρχονται» είναι απείρως δυσκολότερα σε σύγκριση με τη δικαιολογημένη οργή που καταγράφεται στο συλλογικό θυμικό από την απώλεια περίπου ενενήντα συμπολιτών μας.
Δεν βγήκε τυχαία από το στόμα του πρωθυπουργού η φράση «σκοτεινά κέντρα» στο προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο. Από την περασμένη Δευτέρα το βράδυ βλέπει στους εφιάλτες του αυτά τα «σκοτεινά κέντρα». Ο Τσίπρας γνωρίζει καλά τώρα πως όποτε και αν πάει σε εκλογές θα έχει απέναντί του ξένες δυνάμεις, σχεδόν αντίστοιχες με εκείνες που πολέμησαν την εκλογή της Χίλαρι Κλίντον στις ΗΠΑ.
Η εξωτερική πολιτική του έχει συνέπειες στο εσωτερικό και επηρεάζει τον συσχετισμό. Μόνο το ημερολόγιο αυτού του συγκλονιστικού Ιουλίου να διαβάσει από τη μέρα που κατήγγειλε με μισόλογα απόπειρα εξαγοράς βουλευτών του, τη μέρα που απέλασε δύο Ρώσους διπλωμάτες προς τούτο, που αρνήθηκε στον Ερντογάν στη θυελλώδη συνάντησή τους στις Βρυξέλλες την έκδοση των οκτώ, την ημέρα που βρέθηκε στη Βοσνία για να βραβευτεί από κοινού με τον Ζάεφ επειδή βάζει τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, μέχρι τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες, του αρκούν για να βγάλει συμπεράσματα και να αρχίσει να ψάχνεται. Αν και από την πρώτη στιγμή έχει, νομίζω, εδραία την υποψία τι του συνέβη. Τι πληρώνει. Οι ασύμμετρες αποφάσεις παράγουν πράγματι ασύμμετρα φαινόμενα και δεν χρειάζεσαι, κατά τη γνώμη μου, αμερικανικούς δορυφόρους για να το πιστοποιήσεις. Η λογική αρκεί.
Το σημαντικότερο νέο στοιχείο της περιόδου αυτής, λοιπόν, και του πλέον συγκλονιστικού Ιουλίου από το 1974 και από το 2015 είναι η συνειδητοποίηση πως η κυβέρνηση οδεύει προς εκλογές έχοντας απέναντί της όχι μόνο εσωτερικές οικονομικές πολιτικές δυνάμεις αλλά και παραδοσιακές δυνάμεις από το εξωτερικό.
Πιθανόν και εμβληματικές. Αν κανείς, μάλιστα, μπει στον κόπο να αντιπαραβάλει τις δύο ανακοινώσεις ευχαριστιών που εξέδωσε το ημέτερο υπουργείο Εξωτερικών με τα μηνύματα, θερμά ή ψυχρά, ξένων ηγετών για την ανατολική Αττική και παρατηρήσει τις διατυπώσεις των δύο πλευρών, ίσως εξάγει και αναλυτικότερα συμπεράσματα. Το δεύτερο ανησυχητικό στοιχείο για την κυβέρνηση και τη χώρα -παραμένω σε αυτά που έρχονται- είναι η διαγραφόμενη οριστική τάση αυτονόμησης του Ερντογάν από τις ΗΠΑ και η πρόσδεσή του, κατά περίπτωση, στο ρωσικό και το κινεζικό άρμα.
Η «Εστία» ανέδειξε το Σάββατο στην πρώτη της σελίδα τη συμφωνία Ερντογάν - κινεζικής τράπεζας KBC, που υπεγράφη στο υπουργείο Βιομηχανίας της Αγκυρας και προβλέπει ότι οι γεωτρήσεις που θα κάνει στη Μεσόγειο (στην Κύπρο και στο Αιγαίο) «ο Πορθητής» θα χρηματοδοτηθούν με κινεζικά κεφάλαια!
Αν προσθέσουμε σε αυτό το νέο δεδομένο τη στρατηγική πλέον συμμαχία Πούτιν - Ερντογάν και τις χθεσινές απαξιωτικές δηλώσεις του «σουλτάνου» για τις ΗΠΑ, όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι επιπτώσεις ίσως έχουν αυτές, πρώτον, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Κυπριακό και, δεύτερον, στη διαμόρφωση εστιών έντασης στις περιοχές όπου θα επιχειρηθούν γεωτρήσεις για ανάδειξη ενεργειακών κοιτασμάτων στην Κύπρο και στο Αιγαίο.
Τι θα πράξει η συμμαχία της Δύσης αν η Τουρκία με τη στρατιωτική στήριξη της Ρωσίας και τη χρηματοδότηση της Κίνας επιχειρήσει να κάνει μονομερώς έρευνες σε περιοχές ελληνικής κυριαρχίας; Δεν λέω, λοιπόν, ωραίο θέμα αντιπολίτευσης αν ο Τσίπρας έκρυψε την ύπαρξη νεκρών την πρώτη νύχτα της τραγωδίας, καλά έκανε ο ΟΥΚάς Δημήτρης Μπαλτάκος και το αποκάλυψε, αλλά τα μεγάλα είναι αλλού. Ολόκληρη η χώρα είναι στο μάτι πλέον...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια