Του Αλέξανδρου Δρίβα *
Η περίοδος που διάγουμε είναι πολύ όμορφη. Είναι όμορφη για όσους μυρίστηκαν την αλήθεια νωρίς και για όσους δεν επιθύμησαν να τζογάρουν πολιτικά. Η περιπλοκότητα της συνολικής κατάστασης της Ε.Ε και της Ελλάδας, έχει πάψει προ πολλού να είναι η δικαιολογία όλων αυτών των τζογαδόρων.
Τζογαδόροι που επειδή δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν δύο γαϊδουριών άχυρα, δεν θέλησαν ποτέ να πουν το αυτονόητο. Υπάρχει μια άρρωστη Ελλάδα σε μια δυστυχώς άρρωστη Ε.Ε. Το να μιλήσεις για την Ε.Ε και τη Γερμανία και να ασκήσεις κριτική την περίοδο που βγαίναν αρπακολατζήδες της οικονομικής θεωρίας για να πουν το ανέκδοτό τους και να φορτώσουν ενοχές έναν λαό που απλώς χόρευε στο ρυθμό που παίζαν τα νταούλια οι Βρυξέλλες, ήταν κάτι σαν έγκλημα.
Τα ΈΣΠΑ, το φτηνό δανεικό χρήμα, οι εισαγωγές σα να μην υπάρχει αύριο και ...ούτε ένας έλεγχος έγκαιρος ώστε όσοι μας πετούσαν τα «δώρα» να μας πουν «φτάνει, δεν πάει άλλο». Εμείς είχαμε τον κακό μας τον καιρό με τα greekstatistics και ολόκληρη Eurostat δεν είδε τόσα χρόνια πριν βαρέσουμε κανόνι, τίποτε περίεργο, τίποτε ανορθολογικό. Και τώρα; Που είναι όλοι εκείνοι που θέλαν για πρόεδρους τους, τους εκάστοτε Μοσκοβισί; Ο Μοσκοβισί βλέπει καθαρές εξόδους και «σωσίματα» με 180% χρέος!
Κομμουνισμός χωρίς σύνορα
Οι Γερμανοί υποχωρούν ατάκτως και προσπαθούν στους τελευταίους τους σπασμούς να κάνουν ό,τι μπορούν. Η αλήθεια είναι οτι ο Γιούνκερ ποτέ δεν καλοείδε (για τον έλεγχο των Βρυξελλών) το δίδυμο Μέρκελ-Σόϊμπλε. Ο Πιέρ Μοσκοβισί λοιπόν, λίγες μέρες πριν ήρθε να δει «πώς πάνε οι αποικίες» στο Νότο και να πει πως θα έχουμε καθαρή έξοδο από τα μνημόνια που λάθος σχεδιάστηκαν και που αποκάλυψαν πως μόνο την ανάπτυξη του Νότου δεν είχαν. Η μοναδική ευκαιρία της Ελλάδας να γίνει «κράτος» (σύνθημα φετιχιστών του κάθε Μοσκοβισί) χάθηκε καθώς η Ε.Ε δεν θέλησε ποτέ να βοηθήσει εκεί που σαν χώρα πονάμε.
Στη διάρθρωση και στην θεσμική οικοδόμηση, στη δημιουργία μιας νέας νοοτροπίας.
Το επιχείρημα των πρώην –πλέον- οπαδών των Μοσκοβισί, ήταν ότι η Ιταλία και η Ισπανία και άλλες χώρες που έπρεπε να υποστούν χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική καταστολή από τους πληθωρισμοφοβικούς Βρυξελλιώτες, διορθώθηκαν από τα προγράμματα που εφάρμοσαν. Η Ιταλία του δημοψηφίσματος έχει σήμερα μια κυβέρνηση η οποία προκαλεί δέος και τρόμο. Η δε Ισπανία έχασε τον πιστό σύντροφο των Βρυξελλών Ραχόϊ και η λιτότητα ώθησε τους Καταλανούς να κάνουν το δικό τους παιχνίδι. Τόσο πολύ πέτυχαν οι συνταγές των Βρυξελλών. Για το μεταναστευτικό να μη μιλήσουμε καθόλου. Ο Πιερ Μοσκοβισί πρέπει να γίνει άγαλμα στην Ελλάδα. Θα δυσαρεστήσουμε τον Κύριο Σόϊμπλε και όσους στέλναν επιστολές αγάπης και λαγνείας στην Καγκελάριο Μέρκελ, καθώς οι δικές τους προτομές θα καθυστερήσουν. Προηγείται αυτή του Κυρίου Μοσκοβισί.
Ο Κύριος Μοσκοβισί απέδειξε με τη χορηγία της προεκλογικής καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ μετά την τελευταία του επίσκεψη πως ο Κομμουνισμός στην Ε.Ε ζει και βασιλεύει. Άρεσε τόσο πολύ στις Βρυξέλλες η φοροεπιδρομή των δικών μας, εγχώριων κομμουνιστών που θέλησαν στην πράξη να βοηθήσουν τον αγαπημένο τους μαθητή να τον καταστήσουν πρότυπο στην αντιπολίτευση. Η ανάληψη της της προεδρείας της Ε.Ε από την Αυστρία, συνοδεύτηκε επίσης από Ευρω-ελληνικά ευτράπελα! Ο κομμουνισμός άλλωστε, δεν έχει σύνορα σύντροφοι! Ο σύντροφος Παπαδημούλης «κάθισε στο σκαμνί» τον Κύριο Κούρτς και τον αυστριακό λαό που τον ψήφισε προσπαθώντας να κάνει πρότυπο «δεξιό» τον Κύριο Γιούνκερ. Το να μιλήσουμε για τη διαφορά του ρόλου του ηγέτη μιας χώρας με την Επιτροπή της Ε.Ε, θα είναι άσκοπο.
Άλλωστε οι άνθρωποι έχουν γίνει συνέταιροι. Ακόμη και σε όργανα ευρωπαϊκά, κοιτάζουν τη διατήρηση των θέσεών τους. Τι τον νοιάζει τον Κύριο Μοσκοβισί η φοροεπιδρομή στην Ελλάδα; Τον νοιάζει να γίνει προϊστάμενος της Επιτροπής. Αν περνάει και από τον Έλληνα πρωθυπουργό που ψάχνει συμμάχους στα πρόσωπα εκείνων που έβριζε, όχι καθαρή έξοδο θα αναφέρει αλλά και οτι τα προ-δεσμευμένα 25 δις, δεν είναι ενέχυρο αλλά δωρεά στους εγχώριους κομμουνιστές για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στη διατήρηση της ασθένειας της Ε.Ε. Θα πουν ό,τι χρειάζεται καλό για τον Έλληνα πρωθυπουργό καθώς δεν υπάρχει άλλος σαν εκείνον. Δε γίνεται να βρεις κάποιον άλλον που να κάνει χάρες χωρίς να θέλει καν κάποιο αντάλλαγμα!
Χάνονται τέτοια ταλέντα;
Η γερμανική προπαγάνδα και οι Βρυξέλλες εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι μάσκες έχουν πέσει. Στα μισά του προηγούμενου μήνα, γερμανική εφημερίδα χαρακτήριζε μέσες –άκρες «ακροδεξιό» τον Κυριάκο Μητοστάκη γιατί δεν στηρίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Οι εγχώριοι κομμουνιστές συνεχίζουν να μιλάνε για ακροδεξιά είτε μιλάμε για Σκοπιανό, είτε μιλάμε για τα μνημόνια που συνεχίζουν να υπογράφουν είτε μιλάμε για το μεταναστευτικό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός «κλείνει το μαγαζί» και όπως είναι φυσιολογικό, «εκποιοί» σε «τιμές ευκαιρίας».
Είναι μια πάρα πολύ μεγάλη ευκαιρία η οποία δεν πρέπει να χαθεί. Μια ευκαιρία κατανόησης ενός άρρωστου μηχανισμού που μπορεί να κρα΄τησει τη χώρα σε ισόβια δεσμά στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη, να καταρρεύσουμε παρέα με τους Γερμανούς οι οποίοι έχουν μια κυβέρνηση που κρέμεται από μια κλωστή. Για να σταθεροποιήσει τα Σκόπια, αποσταθεροποιεί την Ελλάδα ο άξονας των εγχώριων κομμουνιστών. Σε αντάλλαγμα παίρνουν την «καθαρή έξοδο» από τους Μοσχοβισί. Αν τολμήσουμε να πούμε πως Γερμανοί και Βρυξέλλες βρήκαν κελεπούρια που υπογράφουν τα πάντα, θα βγούμε σε κανα γερμανικό πρωτοσέλιδο ως «φασίστες». Για να σταθεροποιήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός την εγγενώς ασταθή γερμανική κυβέρνηση, αποσταθεροποιεί την Ελλάδα η οποία διατρέχει κίνδυνο από την έξαρση της ακροδεξιάς μετά από την συμφωνία για το μεταναστευτικό. Γνήσια αλληλεγγύη οι κομμουνιστές μεταξύ τους.
Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατάλαβε οτι η Ε.Ε ψάχνει αναλώσιμους «συντρόφους». Πρέπει εφεξής να μάθει να ζει με αυτό. Κάθε φορά που στο μέλλον δε θα υπογράφει όπως ο Κύριος Τσίπρας, θα τον λένε «Όρμπάν». Θα του βάζουν Παπαδημούλεια διλήμματα, θα τον λένε «ακροδεξιό» σε κάθε «όχι» του προς τον παραλογισμό των Βρυξελλών, που τελικά βρήκε αμέριστη συμπαράσταση και κατανόηση στην κομμουνιστική μας σημερινή κυβέρνηση. Η ορθή ανάγνωση των όσων εξελίσσονται ραγδαία στην Ε.Ε. θα βοηθήσει τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο να μην ακολουθήσει αυτά τα χνάρια. Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απέδειξε ότι έχει πολιτικό αισθητήριο τόσο στο Σκοπιανό όσο και στα όσα πολεμάνε να πουλήσουν ως επιτυχία οι «πρώτη φορά αριστερά». Αυτό που απομένει, είναι να αντιληφθούν όλοι όσοι στηρίζουν άθελά τους τη σημερινή κυβέρνηση, να το καταλάβουν. Υπάρχουν πολλοί που δηλώνουν «δεξιοί» και «φιλελεύθεροι» και «κεντρώοι» και απορούμε γιατί δεν μπαίνουν στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά γιατί να ευχαριστήσουμε τον «σύντροφο» Μοσκοβισί; Για ένα απλό λόγο: Γιατί βοηθά με την στάση του το ξεκαθάρισμα του ελληνικού πολιτικού χάρτη. Επειδή διαλύονται μύθοι που συντηρούν «πολιτικούς πορτοφολάδες» στο πολιτικό προσκήνιο.
* Ο Αλέξανδρος Δρίβας είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο "Ελληνοαμερικανικές Σχέσεις", Συντονιστής ΤΟΡΕΝΕ-ΙΔΙΣ, μέλος Maritime & Seapower Analysis Group-ΕΛΙΣΜΕ, AHEPA Solon HJ04.
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Η περίοδος που διάγουμε είναι πολύ όμορφη. Είναι όμορφη για όσους μυρίστηκαν την αλήθεια νωρίς και για όσους δεν επιθύμησαν να τζογάρουν πολιτικά. Η περιπλοκότητα της συνολικής κατάστασης της Ε.Ε και της Ελλάδας, έχει πάψει προ πολλού να είναι η δικαιολογία όλων αυτών των τζογαδόρων.
Τζογαδόροι που επειδή δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν δύο γαϊδουριών άχυρα, δεν θέλησαν ποτέ να πουν το αυτονόητο. Υπάρχει μια άρρωστη Ελλάδα σε μια δυστυχώς άρρωστη Ε.Ε. Το να μιλήσεις για την Ε.Ε και τη Γερμανία και να ασκήσεις κριτική την περίοδο που βγαίναν αρπακολατζήδες της οικονομικής θεωρίας για να πουν το ανέκδοτό τους και να φορτώσουν ενοχές έναν λαό που απλώς χόρευε στο ρυθμό που παίζαν τα νταούλια οι Βρυξέλλες, ήταν κάτι σαν έγκλημα.
Τα ΈΣΠΑ, το φτηνό δανεικό χρήμα, οι εισαγωγές σα να μην υπάρχει αύριο και ...ούτε ένας έλεγχος έγκαιρος ώστε όσοι μας πετούσαν τα «δώρα» να μας πουν «φτάνει, δεν πάει άλλο». Εμείς είχαμε τον κακό μας τον καιρό με τα greekstatistics και ολόκληρη Eurostat δεν είδε τόσα χρόνια πριν βαρέσουμε κανόνι, τίποτε περίεργο, τίποτε ανορθολογικό. Και τώρα; Που είναι όλοι εκείνοι που θέλαν για πρόεδρους τους, τους εκάστοτε Μοσκοβισί; Ο Μοσκοβισί βλέπει καθαρές εξόδους και «σωσίματα» με 180% χρέος!
Κομμουνισμός χωρίς σύνορα
Οι Γερμανοί υποχωρούν ατάκτως και προσπαθούν στους τελευταίους τους σπασμούς να κάνουν ό,τι μπορούν. Η αλήθεια είναι οτι ο Γιούνκερ ποτέ δεν καλοείδε (για τον έλεγχο των Βρυξελλών) το δίδυμο Μέρκελ-Σόϊμπλε. Ο Πιέρ Μοσκοβισί λοιπόν, λίγες μέρες πριν ήρθε να δει «πώς πάνε οι αποικίες» στο Νότο και να πει πως θα έχουμε καθαρή έξοδο από τα μνημόνια που λάθος σχεδιάστηκαν και που αποκάλυψαν πως μόνο την ανάπτυξη του Νότου δεν είχαν. Η μοναδική ευκαιρία της Ελλάδας να γίνει «κράτος» (σύνθημα φετιχιστών του κάθε Μοσκοβισί) χάθηκε καθώς η Ε.Ε δεν θέλησε ποτέ να βοηθήσει εκεί που σαν χώρα πονάμε.
Στη διάρθρωση και στην θεσμική οικοδόμηση, στη δημιουργία μιας νέας νοοτροπίας.
Το επιχείρημα των πρώην –πλέον- οπαδών των Μοσκοβισί, ήταν ότι η Ιταλία και η Ισπανία και άλλες χώρες που έπρεπε να υποστούν χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική καταστολή από τους πληθωρισμοφοβικούς Βρυξελλιώτες, διορθώθηκαν από τα προγράμματα που εφάρμοσαν. Η Ιταλία του δημοψηφίσματος έχει σήμερα μια κυβέρνηση η οποία προκαλεί δέος και τρόμο. Η δε Ισπανία έχασε τον πιστό σύντροφο των Βρυξελλών Ραχόϊ και η λιτότητα ώθησε τους Καταλανούς να κάνουν το δικό τους παιχνίδι. Τόσο πολύ πέτυχαν οι συνταγές των Βρυξελλών. Για το μεταναστευτικό να μη μιλήσουμε καθόλου. Ο Πιερ Μοσκοβισί πρέπει να γίνει άγαλμα στην Ελλάδα. Θα δυσαρεστήσουμε τον Κύριο Σόϊμπλε και όσους στέλναν επιστολές αγάπης και λαγνείας στην Καγκελάριο Μέρκελ, καθώς οι δικές τους προτομές θα καθυστερήσουν. Προηγείται αυτή του Κυρίου Μοσκοβισί.
Ο Κύριος Μοσκοβισί απέδειξε με τη χορηγία της προεκλογικής καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ μετά την τελευταία του επίσκεψη πως ο Κομμουνισμός στην Ε.Ε ζει και βασιλεύει. Άρεσε τόσο πολύ στις Βρυξέλλες η φοροεπιδρομή των δικών μας, εγχώριων κομμουνιστών που θέλησαν στην πράξη να βοηθήσουν τον αγαπημένο τους μαθητή να τον καταστήσουν πρότυπο στην αντιπολίτευση. Η ανάληψη της της προεδρείας της Ε.Ε από την Αυστρία, συνοδεύτηκε επίσης από Ευρω-ελληνικά ευτράπελα! Ο κομμουνισμός άλλωστε, δεν έχει σύνορα σύντροφοι! Ο σύντροφος Παπαδημούλης «κάθισε στο σκαμνί» τον Κύριο Κούρτς και τον αυστριακό λαό που τον ψήφισε προσπαθώντας να κάνει πρότυπο «δεξιό» τον Κύριο Γιούνκερ. Το να μιλήσουμε για τη διαφορά του ρόλου του ηγέτη μιας χώρας με την Επιτροπή της Ε.Ε, θα είναι άσκοπο.
Άλλωστε οι άνθρωποι έχουν γίνει συνέταιροι. Ακόμη και σε όργανα ευρωπαϊκά, κοιτάζουν τη διατήρηση των θέσεών τους. Τι τον νοιάζει τον Κύριο Μοσκοβισί η φοροεπιδρομή στην Ελλάδα; Τον νοιάζει να γίνει προϊστάμενος της Επιτροπής. Αν περνάει και από τον Έλληνα πρωθυπουργό που ψάχνει συμμάχους στα πρόσωπα εκείνων που έβριζε, όχι καθαρή έξοδο θα αναφέρει αλλά και οτι τα προ-δεσμευμένα 25 δις, δεν είναι ενέχυρο αλλά δωρεά στους εγχώριους κομμουνιστές για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στη διατήρηση της ασθένειας της Ε.Ε. Θα πουν ό,τι χρειάζεται καλό για τον Έλληνα πρωθυπουργό καθώς δεν υπάρχει άλλος σαν εκείνον. Δε γίνεται να βρεις κάποιον άλλον που να κάνει χάρες χωρίς να θέλει καν κάποιο αντάλλαγμα!
Χάνονται τέτοια ταλέντα;
Η γερμανική προπαγάνδα και οι Βρυξέλλες εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι μάσκες έχουν πέσει. Στα μισά του προηγούμενου μήνα, γερμανική εφημερίδα χαρακτήριζε μέσες –άκρες «ακροδεξιό» τον Κυριάκο Μητοστάκη γιατί δεν στηρίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Οι εγχώριοι κομμουνιστές συνεχίζουν να μιλάνε για ακροδεξιά είτε μιλάμε για Σκοπιανό, είτε μιλάμε για τα μνημόνια που συνεχίζουν να υπογράφουν είτε μιλάμε για το μεταναστευτικό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός «κλείνει το μαγαζί» και όπως είναι φυσιολογικό, «εκποιοί» σε «τιμές ευκαιρίας».
Είναι μια πάρα πολύ μεγάλη ευκαιρία η οποία δεν πρέπει να χαθεί. Μια ευκαιρία κατανόησης ενός άρρωστου μηχανισμού που μπορεί να κρα΄τησει τη χώρα σε ισόβια δεσμά στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη, να καταρρεύσουμε παρέα με τους Γερμανούς οι οποίοι έχουν μια κυβέρνηση που κρέμεται από μια κλωστή. Για να σταθεροποιήσει τα Σκόπια, αποσταθεροποιεί την Ελλάδα ο άξονας των εγχώριων κομμουνιστών. Σε αντάλλαγμα παίρνουν την «καθαρή έξοδο» από τους Μοσχοβισί. Αν τολμήσουμε να πούμε πως Γερμανοί και Βρυξέλλες βρήκαν κελεπούρια που υπογράφουν τα πάντα, θα βγούμε σε κανα γερμανικό πρωτοσέλιδο ως «φασίστες». Για να σταθεροποιήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός την εγγενώς ασταθή γερμανική κυβέρνηση, αποσταθεροποιεί την Ελλάδα η οποία διατρέχει κίνδυνο από την έξαρση της ακροδεξιάς μετά από την συμφωνία για το μεταναστευτικό. Γνήσια αλληλεγγύη οι κομμουνιστές μεταξύ τους.
Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατάλαβε οτι η Ε.Ε ψάχνει αναλώσιμους «συντρόφους». Πρέπει εφεξής να μάθει να ζει με αυτό. Κάθε φορά που στο μέλλον δε θα υπογράφει όπως ο Κύριος Τσίπρας, θα τον λένε «Όρμπάν». Θα του βάζουν Παπαδημούλεια διλήμματα, θα τον λένε «ακροδεξιό» σε κάθε «όχι» του προς τον παραλογισμό των Βρυξελλών, που τελικά βρήκε αμέριστη συμπαράσταση και κατανόηση στην κομμουνιστική μας σημερινή κυβέρνηση. Η ορθή ανάγνωση των όσων εξελίσσονται ραγδαία στην Ε.Ε. θα βοηθήσει τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο να μην ακολουθήσει αυτά τα χνάρια. Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απέδειξε ότι έχει πολιτικό αισθητήριο τόσο στο Σκοπιανό όσο και στα όσα πολεμάνε να πουλήσουν ως επιτυχία οι «πρώτη φορά αριστερά». Αυτό που απομένει, είναι να αντιληφθούν όλοι όσοι στηρίζουν άθελά τους τη σημερινή κυβέρνηση, να το καταλάβουν. Υπάρχουν πολλοί που δηλώνουν «δεξιοί» και «φιλελεύθεροι» και «κεντρώοι» και απορούμε γιατί δεν μπαίνουν στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά γιατί να ευχαριστήσουμε τον «σύντροφο» Μοσκοβισί; Για ένα απλό λόγο: Γιατί βοηθά με την στάση του το ξεκαθάρισμα του ελληνικού πολιτικού χάρτη. Επειδή διαλύονται μύθοι που συντηρούν «πολιτικούς πορτοφολάδες» στο πολιτικό προσκήνιο.
* Ο Αλέξανδρος Δρίβας είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο "Ελληνοαμερικανικές Σχέσεις", Συντονιστής ΤΟΡΕΝΕ-ΙΔΙΣ, μέλος Maritime & Seapower Analysis Group-ΕΛΙΣΜΕ, AHEPA Solon HJ04.
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια