- κι αυτό επειδή κάποιοι νομίζουν (ή ισχυρίζονται ότι νομίζουν) πως αποτελούν... ευκαιρίες για την Ελλάδα η εθνική καταστροφή, η ατίμωση και η εκχώρηση άυλων και υλικών κτημάτων του έθνους. Ο λόγος γίνεται για τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ, η οποία άρχισε, συνεχίζεται και σχεδιάζεται να ολοκληρωθεί ως ένα προσωπικό «στοίχημα» και όχι ως μια ρύθμιση εθνικού θέματος.
Η όλη υπόθεση είναι εξωφρενική και δύσκολα εξηγήσιμη με τα υπάρχοντα δεδομένα και τις επίσημες εξηγήσεις. Αν δώσει βάση κάποιος σε όλα όσα έχουν διατυπωθεί από την πλευρά της κυβέρνησης, θα νομίσει ότι η Μακεδονία είναι ένα ακίνητο, του οποίου οι προσωρινοί διαχειριστές αποφασίζουν να το εκποιήσουν όσο όσο επειδή δεν ξέρουν την αληθινή αξία του, δεν ενδιαφέρονται να τη μάθουν και, ακόμη και αν τη μάθαιναν, δεν θα γνώριζαν τι θα μπορούσαν να κάνουν με αυτή. Γι’ αυτό κοινή λογική αλλά και η στοιχειώδης πολιτική ευθύνη επιβάλλουν την προσφυγή στον λαό μέσω δημοψηφίσματος. Οσοι λένε ότι η αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας, μακεδονικού έθνους και κράτους με το συνθετικό όνομα «Μακεδονία» δεν αποτελεί ισχυρό λόγο διενέργειας δημοψηφίσματος ή είναι εγκληματικά αφελείς και πολιτικά αναλφάβητοι ή δουλεύουν για τους εχθρούς της πατρίδας.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι το ζήτημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων και η σχέση που πρόκειται να αποκτήσει με την ιστορία της Μακεδονίας, με τα εμβλήματά της, τις κορυφαίες προσωπικότητες, ακόμη και με την ΑΟΖ της χώρας μας (όπως εξήγησε ο βουλευτής και πρώην υπουργός Γ. Μανιάτης) αποτελούν πολύ σημαντικότερα ζητήματα από εκείνο του δημοψηφίσματος του 2015, που αφορούσε την αποδοχή ή απόρριψη της πρότασης Γιούνκερ.
Είναι εφικτό να γίνει δημοψήφισμα; Ασφαλώς ναι. Το άρθρο 44 του Συντάγματος της Ελλάδος αναφέρεται στις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, στα διαγγέλματα και τα δημοψηφίσματα. Στην παράγραφο 2 διαβάζουμε: «O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου».
Οπότε τι περιμένουν; Η λαϊκή οργή να ξεπεράσει το κρίσιμο σημείο πέρα από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή; Αν η κυβέρνηση κοιμάται και ξυπνάει με τη φενάκη πως το θέμα θα ξεχαστεί, τότε θα βρεθεί προ εξαιρετικά δυσάρεστων εκπλήξεων.
Η Ιστορία και η εθνική αξιοπρέπεια των Ελλήνων επιβάλλουν: δημοψήφισμα εδώ και τώρα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια