Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η Φώφη Γεννηματά ακολούθησε άκριτα τις υποδείξεις συγκεκριμένων παραγόντων και διέλυσε το ΠΑΣΟΚ. Με εμφανή μικρομεγαλισμό θέλησε να καταγραφεί στην Ιστορία κι αυτή ως ιδρύτρια κόμματος.
Το ΠΑΣΟΚ- με το όνομα, τα σύμβολα , τη ιδεολογία και τον ιδρυτή του- εξαφανίσθηκε. Οι οπαδοί του εξαπατήθηκαν ότι αυτό δε θα συμβεί . Και στη θέση του μπήκε κάτι με τις χαρακτηριστικές ιδιότητες του υδρογόνου: άχρωμο, άοσμο και άγευστο.
Το νέο κόμμα δεν έχει ιδεολογία, πολιτική οργάνωση και πολλά ακόμη. Πρακτικά δεν υπάρχει -πέρα από τις δυο κοινοβουλευτικές ομάδες του. Η Φώφη ωστόσο θα μπει πράγματι στην Ιστορία, αλλά όχι όπως το επιδίωξε. Θα μπει γιατί τώρα διαλύει και το ΙΧ κόμμα που πήγε να στήσει. Μπορεί να μπει και στο βιβλίο Γκίνες με το ρεκόρ της πιο σύντομης διάλυσης κόμματος- αν και τη συναγωνίζεται ο Χάρης Θεοχάρης.
Πάντως η αποσύνθεση που καλπάζει είναι αποκλειστικά έργο των χειρών της. Αντίδραση στον αυταρχισμό και την αλαζονεία -που είχε και όταν διοικούσε και το ΠΑΣΟΚ: χωρίς όργανα, χωρίς συνεδριάσεις, χωρίς λογοδοσία. Κατάργησε τον εκλεγμένο γραμματέα Στ. Ξεκαλάκη, μετά την εκλεγμένη Κεντρική Επιτροπή και δεν οργάνωσε ποτέ το συνέδριο που είχε αναγγέλλει.
Με τον ίδιο τρόπο και τους ίδιους ανθρώπους -κάποιους δακτυλοδεικτούμενους και ένα συγγενή της- άρχισε και το νέο κόμμα. Στο «συνέδριο»- το οποίο δεν εξέλεξε τίποτε αφού όλοι διορίσθηκαν- η Φώφη απαγόρευσε τις… ψηφοφορίες. Παγκόσμια πρωτοτυπία.
Στη συνέχεια εγκατέστησε το μηχανισμό της και όρισε ένα τάχα Πολιτικό Συμβούλιο, παραγκωνίζοντας τον αντίπαλο στις εσωκομματικές εκλογές, παρότι Ν. Ανδρουλάκης πήρε 45%. Ωραία δημοκρατία.
Προ ημερών η Φώφη έγραψε όταν εμφάνισε ένα… Καταστατικό και αξίωσε από του υπολοίπους να το υπογράψουν για να το καταθέσει. Σαν να ήταν δικόγραφο. Γι’ αυτό το καταστατικό δεν είχε δεχθεί ούτε μια πρόταση, ούτε μια ψηφοφορία στο «συνέδριο». Φυσικά δεν υπέγραψαν όλοι. Αλλά το προχώρησε. Άλλωστε το κόμμα το είχε κατοχυρώσει στο… όνομά της πριν το «συνέδριο».
Φυσικά ταυτόχρονα κατοχύρωσε στο όνομά της και την προσπάθεια εξαπάτησης του ελληνικού δημοσίου, καθώς συναλλάσσεται πλέον με νεα φορολογικά στοιχεία, επιδιώκοντας να αποφύγει τις παλιές υποχρεώσεις. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία που θα φτάσει ίσως στον εισαγγελέα όταν θα φτάσουν και τα στοιχεία για τα δάνεια και την οικονομική διαχείριση επί Παπανδρέου. Έτσι όπως έχει καταγραφεί σε πέντε πορίσματα -τα οποία κρύβει η Γεννηματά, όπως τα έκρυβε και ο Βενιζέλος.
Πάμε παρακάτω. Η Φώφη συνεχίζει ακάθεκτη να διαμορφώνει το μαγαζί της, αλλά οι άλλοι δεν είναι κορόιδα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης ωρίμασε πλέον στην πολιτική και δεν δέχθηκε να παριστάνει το ντεκόρ στη Γεννηματά, προτιμώντας να λειτουργεί κυρίως σαν επικεφαλής του κόμματός του.
Επιπλέον αντιλαμβάνεται ότι θα είναι πιο χρήσιμος στη Δημοκρατική Παράταξη και τη χώρα αν βοηθήσει τον Τσίπρα να απαλλαγεί από τον Καμμένο, αντί να παριστάνει τον ακόλουθο της Γεννηματά στην πορεία προς τον Κυριάκο. Έτσι διαχωρίζει τη θέση του και σταδιακά θα απαγκιστρωθεί από το αποτυχημένο εγχείρημα.
Ο Γ. Παπανδρέου έκανε μαζί της μια συμφωνία κάτω από το τραπέζι για να κρατήσει τη θέση του στην -ανυπόληπτη -Σοσιαλιστική Διεθνή, αλλά έχει άλλη επιδίωξη: να βγει βουλευτής και την επόμενη να πάρει όσους άλλους δικούς του καταφέρουν να βοηθήσουν να παριστάνει τον αρχηγό. Εναλλακτικά εξετάζει και το σενάριο να της πάρει το κόμμα. Πάντως της έτριψε στα μούτρα την αυτονομία του και βλέπει όποιον θέλει, οπότε θέλει και για όποιο θέμα θέλει. Αυτοπροβαλλόμενος ως μέγεθος μεγαλύτερο και ανώτερο από τη Φώφη.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος, που αποτελεί τη φωνή της δημοκρατικής συνείδησης αυτού του κόμματος, μετέχει στο Πολιτικό Συμβουλίου, αλλά με τις αρχές και την ιδεολογία του κόμματός του και το δείχνει με τις πολιτικές θέσεις και διαφοροποιήσεις του σε κάθε ευκαιρία.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, εκπρόσωπος της νέας γενιάς και εκφραστής του μισού χώρου, αποδεικνύεται άβουλος και διστακτικός και για να μη συγκρουστεί αποδέχεται να τον αντιμετωπίζει η Φώφη σαν κομπάρσο. Αντί να επιχειρήσει ευθεία αναμέτρηση μαζί της ως διαφορετικός εσωκομματικός πόλος.
Τελος, ο Καμίνης δεν έχει να συνεισφέρει κάτι ιδιαίτερο και απλώς ελπίζει να βγει βουλευτής. Έσκασε μύτη και ο συνήθης Ραγκούσης που παραμυθιάζει του Συριζαίους ότι έχει οπαδούς και θα τους οδηγήσει σ’ αυτούς αν τον ανταμείψουν. Γελάει ο κόσμος.
Ενώ οι μισοί συζητούν με τον Τσίπρα και οι άλλοι μισοί με το Μητσοτάκη, η Φώφη απειλεί. «Καμία περαιτέρω ανοχή σε προσωπικές στρατηγικές και διχόνοια στο εσωτερικό μας. Έως εδώ. Αυτό δεν θα το επιτρέψω».
Ο πρώτος ενικός της μεγαλοπρέπειας μάλλον μειδιάματα προκαλεί. Δεν υπάρχει κάτι να επιτρέψει ή όχι, καθώς κανείς δεν τη ρωτάει. Όπως δεν ρωτάει κι αυτή κανέναν.
Όταν λέει «έχω προσωπικά την ευθύνη και την υποχρέωση να πετύχουμε» κανείς δεν συγκινείται. Και όταν λέει ότι «αυτή είναι η εντολή που έχω από τους 212.000 πολίτες που αποτέλεσαν τους συνιδρυτές του Κινήματος μας» μάλλον τους προκαλεί, καθώς περιφρονεί τους μισούς που ψήφισαν τον Ανδρουλάκη και αγνοεί όλους που πήγαν στην κάλπη για να συνεχίσει την πορεία του το ΠΑΣΟΚ ως ΠΑΣΟΚ,-με την ιδεολογία και τα σύμβολά του. Όχι για να μπει στη θέση του παρδαλό σχήμα με το σήμα που υπέκλεψαν από το κόμμα που είχε ιδρύσει προ ετών ο Στέφανος Τζουμάκας.
Συμπέρασμα: Ό,τι και αν κάνει η Γεννηματά η υπόθεση είναι χαμένη. Είτε αρχίσει τις… διαγραφές, όπως απειλεί, είτε αφήσει να εξελίσσεται η αποσύνθεση το πουλόβερ ξηλώνεται πριν καν υπάρξει. Αυτό το σχήμα θα δυσκολευτεί να φτάσει στις εκλογές με ψηφοδέλτια και πολύ περισσότερο να μπει στην επόμενη Βουλή. Φώφη χάσαμε…
Τι απομένει; Να ακουστεί η βάση του ΠΑΣΟΚ -που αισθάνεται πάντα ΠΑΣΟΚ, σαν του Μεσολογγίτες στη προδομένη έξοδο: «Πίσω στο Μεσολόγγι». Με το σύνθημα «Πίσω στο ΠΑΣΟΚ» μπορεί να μπει τέλος στον εξευτελισμό με την περιπέτεια του Κινάλ. Να συγκροτηθεί από την αρχή το νέο ΠΑΣΟΚ και να εκπροσωπηθεί αξιόπιστα ο χώρος με βάση την ιστορία και τα πολιτικά χαρακτηριστικά του. Μετέχοντας με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις στην διαμόρφωση της νέας κυβερνώσας Κεντροαριστεράς. Για να αναπαυθεί και η ψυχή του Ανδρέα Παπανδρέου…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Η Φώφη Γεννηματά ακολούθησε άκριτα τις υποδείξεις συγκεκριμένων παραγόντων και διέλυσε το ΠΑΣΟΚ. Με εμφανή μικρομεγαλισμό θέλησε να καταγραφεί στην Ιστορία κι αυτή ως ιδρύτρια κόμματος.
Το ΠΑΣΟΚ- με το όνομα, τα σύμβολα , τη ιδεολογία και τον ιδρυτή του- εξαφανίσθηκε. Οι οπαδοί του εξαπατήθηκαν ότι αυτό δε θα συμβεί . Και στη θέση του μπήκε κάτι με τις χαρακτηριστικές ιδιότητες του υδρογόνου: άχρωμο, άοσμο και άγευστο.
Το νέο κόμμα δεν έχει ιδεολογία, πολιτική οργάνωση και πολλά ακόμη. Πρακτικά δεν υπάρχει -πέρα από τις δυο κοινοβουλευτικές ομάδες του. Η Φώφη ωστόσο θα μπει πράγματι στην Ιστορία, αλλά όχι όπως το επιδίωξε. Θα μπει γιατί τώρα διαλύει και το ΙΧ κόμμα που πήγε να στήσει. Μπορεί να μπει και στο βιβλίο Γκίνες με το ρεκόρ της πιο σύντομης διάλυσης κόμματος- αν και τη συναγωνίζεται ο Χάρης Θεοχάρης.
Πάντως η αποσύνθεση που καλπάζει είναι αποκλειστικά έργο των χειρών της. Αντίδραση στον αυταρχισμό και την αλαζονεία -που είχε και όταν διοικούσε και το ΠΑΣΟΚ: χωρίς όργανα, χωρίς συνεδριάσεις, χωρίς λογοδοσία. Κατάργησε τον εκλεγμένο γραμματέα Στ. Ξεκαλάκη, μετά την εκλεγμένη Κεντρική Επιτροπή και δεν οργάνωσε ποτέ το συνέδριο που είχε αναγγέλλει.
Με τον ίδιο τρόπο και τους ίδιους ανθρώπους -κάποιους δακτυλοδεικτούμενους και ένα συγγενή της- άρχισε και το νέο κόμμα. Στο «συνέδριο»- το οποίο δεν εξέλεξε τίποτε αφού όλοι διορίσθηκαν- η Φώφη απαγόρευσε τις… ψηφοφορίες. Παγκόσμια πρωτοτυπία.
Στη συνέχεια εγκατέστησε το μηχανισμό της και όρισε ένα τάχα Πολιτικό Συμβούλιο, παραγκωνίζοντας τον αντίπαλο στις εσωκομματικές εκλογές, παρότι Ν. Ανδρουλάκης πήρε 45%. Ωραία δημοκρατία.
Προ ημερών η Φώφη έγραψε όταν εμφάνισε ένα… Καταστατικό και αξίωσε από του υπολοίπους να το υπογράψουν για να το καταθέσει. Σαν να ήταν δικόγραφο. Γι’ αυτό το καταστατικό δεν είχε δεχθεί ούτε μια πρόταση, ούτε μια ψηφοφορία στο «συνέδριο». Φυσικά δεν υπέγραψαν όλοι. Αλλά το προχώρησε. Άλλωστε το κόμμα το είχε κατοχυρώσει στο… όνομά της πριν το «συνέδριο».
Φυσικά ταυτόχρονα κατοχύρωσε στο όνομά της και την προσπάθεια εξαπάτησης του ελληνικού δημοσίου, καθώς συναλλάσσεται πλέον με νεα φορολογικά στοιχεία, επιδιώκοντας να αποφύγει τις παλιές υποχρεώσεις. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία που θα φτάσει ίσως στον εισαγγελέα όταν θα φτάσουν και τα στοιχεία για τα δάνεια και την οικονομική διαχείριση επί Παπανδρέου. Έτσι όπως έχει καταγραφεί σε πέντε πορίσματα -τα οποία κρύβει η Γεννηματά, όπως τα έκρυβε και ο Βενιζέλος.
Πάμε παρακάτω. Η Φώφη συνεχίζει ακάθεκτη να διαμορφώνει το μαγαζί της, αλλά οι άλλοι δεν είναι κορόιδα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης ωρίμασε πλέον στην πολιτική και δεν δέχθηκε να παριστάνει το ντεκόρ στη Γεννηματά, προτιμώντας να λειτουργεί κυρίως σαν επικεφαλής του κόμματός του.
Επιπλέον αντιλαμβάνεται ότι θα είναι πιο χρήσιμος στη Δημοκρατική Παράταξη και τη χώρα αν βοηθήσει τον Τσίπρα να απαλλαγεί από τον Καμμένο, αντί να παριστάνει τον ακόλουθο της Γεννηματά στην πορεία προς τον Κυριάκο. Έτσι διαχωρίζει τη θέση του και σταδιακά θα απαγκιστρωθεί από το αποτυχημένο εγχείρημα.
Ο Γ. Παπανδρέου έκανε μαζί της μια συμφωνία κάτω από το τραπέζι για να κρατήσει τη θέση του στην -ανυπόληπτη -Σοσιαλιστική Διεθνή, αλλά έχει άλλη επιδίωξη: να βγει βουλευτής και την επόμενη να πάρει όσους άλλους δικούς του καταφέρουν να βοηθήσουν να παριστάνει τον αρχηγό. Εναλλακτικά εξετάζει και το σενάριο να της πάρει το κόμμα. Πάντως της έτριψε στα μούτρα την αυτονομία του και βλέπει όποιον θέλει, οπότε θέλει και για όποιο θέμα θέλει. Αυτοπροβαλλόμενος ως μέγεθος μεγαλύτερο και ανώτερο από τη Φώφη.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος, που αποτελεί τη φωνή της δημοκρατικής συνείδησης αυτού του κόμματος, μετέχει στο Πολιτικό Συμβουλίου, αλλά με τις αρχές και την ιδεολογία του κόμματός του και το δείχνει με τις πολιτικές θέσεις και διαφοροποιήσεις του σε κάθε ευκαιρία.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, εκπρόσωπος της νέας γενιάς και εκφραστής του μισού χώρου, αποδεικνύεται άβουλος και διστακτικός και για να μη συγκρουστεί αποδέχεται να τον αντιμετωπίζει η Φώφη σαν κομπάρσο. Αντί να επιχειρήσει ευθεία αναμέτρηση μαζί της ως διαφορετικός εσωκομματικός πόλος.
Τελος, ο Καμίνης δεν έχει να συνεισφέρει κάτι ιδιαίτερο και απλώς ελπίζει να βγει βουλευτής. Έσκασε μύτη και ο συνήθης Ραγκούσης που παραμυθιάζει του Συριζαίους ότι έχει οπαδούς και θα τους οδηγήσει σ’ αυτούς αν τον ανταμείψουν. Γελάει ο κόσμος.
Ενώ οι μισοί συζητούν με τον Τσίπρα και οι άλλοι μισοί με το Μητσοτάκη, η Φώφη απειλεί. «Καμία περαιτέρω ανοχή σε προσωπικές στρατηγικές και διχόνοια στο εσωτερικό μας. Έως εδώ. Αυτό δεν θα το επιτρέψω».
Ο πρώτος ενικός της μεγαλοπρέπειας μάλλον μειδιάματα προκαλεί. Δεν υπάρχει κάτι να επιτρέψει ή όχι, καθώς κανείς δεν τη ρωτάει. Όπως δεν ρωτάει κι αυτή κανέναν.
Όταν λέει «έχω προσωπικά την ευθύνη και την υποχρέωση να πετύχουμε» κανείς δεν συγκινείται. Και όταν λέει ότι «αυτή είναι η εντολή που έχω από τους 212.000 πολίτες που αποτέλεσαν τους συνιδρυτές του Κινήματος μας» μάλλον τους προκαλεί, καθώς περιφρονεί τους μισούς που ψήφισαν τον Ανδρουλάκη και αγνοεί όλους που πήγαν στην κάλπη για να συνεχίσει την πορεία του το ΠΑΣΟΚ ως ΠΑΣΟΚ,-με την ιδεολογία και τα σύμβολά του. Όχι για να μπει στη θέση του παρδαλό σχήμα με το σήμα που υπέκλεψαν από το κόμμα που είχε ιδρύσει προ ετών ο Στέφανος Τζουμάκας.
Συμπέρασμα: Ό,τι και αν κάνει η Γεννηματά η υπόθεση είναι χαμένη. Είτε αρχίσει τις… διαγραφές, όπως απειλεί, είτε αφήσει να εξελίσσεται η αποσύνθεση το πουλόβερ ξηλώνεται πριν καν υπάρξει. Αυτό το σχήμα θα δυσκολευτεί να φτάσει στις εκλογές με ψηφοδέλτια και πολύ περισσότερο να μπει στην επόμενη Βουλή. Φώφη χάσαμε…
Τι απομένει; Να ακουστεί η βάση του ΠΑΣΟΚ -που αισθάνεται πάντα ΠΑΣΟΚ, σαν του Μεσολογγίτες στη προδομένη έξοδο: «Πίσω στο Μεσολόγγι». Με το σύνθημα «Πίσω στο ΠΑΣΟΚ» μπορεί να μπει τέλος στον εξευτελισμό με την περιπέτεια του Κινάλ. Να συγκροτηθεί από την αρχή το νέο ΠΑΣΟΚ και να εκπροσωπηθεί αξιόπιστα ο χώρος με βάση την ιστορία και τα πολιτικά χαρακτηριστικά του. Μετέχοντας με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις στην διαμόρφωση της νέας κυβερνώσας Κεντροαριστεράς. Για να αναπαυθεί και η ψυχή του Ανδρέα Παπανδρέου…
0 Σχόλια