Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου Γιάννης Ξηντάρας
(simvouleftikigamou.gr)
Όλοι όσοι έχουμε την εμπειρία μίας μακροχρόνιας σχέσης γνωρίζουμε ότι η διατήρηση της, το να κρατηθεί η φλόγα της, δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε αυτονόητο. Και δεν αρκεί να προσπαθεί μόνο ο ένας σύντροφος για να διατηρηθεί μια σχέση ζωντανή, ζεστή και λειτουργική.
Τα 5 βασικά βήματα που ακολουθούν, αν και μοιάζουν απλά και προφανή ( ωστόσο δεν είναι -στην πράξη αποδεικνύονται δυσκολότερα απ' ότι θα νόμιζε κανείς ) είναι σημαντικό να ακολουθούνται και από τα δύο μέρη ενός ζευγαριού. Αν συμβεί κάτι τέτοιο ίσως και μόνο η αμοιβαιότητα της προσπάθειας να αρκεί.
Βήμα πρώτο:
Εμπιστευτείτε! Αυτό είναι το βασικότερο, είναι πάνω απ'όλα.
Αν υποθέσουμε ως αυτονόητη την αγάπη σε ένα ζευγάρι, τότε ο βασικός πυλώνας για να στηριχθεί είναι η εμπιστοσύνη.
Παίρνω εμπιστοσύνη σημαίνει ''αναπνέω'', αφήνομαι, ''λύνομαι'', δεν ντρέπομαι, δεν φοβάμαι, είμαι ο εαυτός μου,
νοιώθω ότι είμαι αποδεκτός, είμαι αυθεντικός... Συνθήκες απαραίτητες και ευεργετικές για να αναπτυχθεί μια σχέση απρόσκοπτα και ειλικρινά.
Βήμα δεύτερο:
Περιορίζω την κριτική (ιδίως για τα λιγότερο σημαντικά ζητήματα).
Δεν μπορούμε ούτε χρειάζεται να αλλάξουμε τον άλλο. Πρέπει να μπορέσουμε να αποδεχτούμε τον άλλον ως έχει-με τα καλά του και τα κακά του- αλλιώς καλύτερα και για τους δύο να αποχωρήσουμε. Εξάλλου το ίδιο ισχύει και για τον εαυτό μας: θέλουμε να μας αγαπάνε γι'αυτό που είμαστε κι όχι γι' αυτό που μας θέλουνε, θέλουμε την αγάπη και τον θαυμασμό κι όχι την κριτική και την επίκριση του άλλου.
Βήμα τρίτο:
Δώστε χώρο στις προσωπικές σας ανάγκες.
Με τον καιρό μέσα σε μια σχέση αναδύεται η ανάγκη για προσωπικό χώρο και χρόνο. Κάποιοι φοβούνται να το παραδεχτούν και να το φροντίσουν. Όμως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάτι κακό ή απειλητικό σ' αυτό - οπότε ας το απενοχοποιήσουμε, χωρίς να αγωνιούμε ότι έτσι αναιρείται η αγάπη μας για τον άλλον.
Βήμα τέταρτο:
Ζητήστε συγνώμη.
Αντισταθείτε στην εγωιστική παρόρμηση ότι για όλα φταίει ο άλλος. Ποτέ εξάλλου δεν φταίει μόνο ένας.Κάντε το πρώτο βήμα εσείς διευκολύνοντας την κατάσταση (θα εκπλαγείτε από την ανταπόκριση που θα λάβετε)
Βήμα πέμπτο:
Εκφράστε τα συναισθήματά σας.
Μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά, ένα φιλί, μια έκφραση αγάπης, ένα ''σ' αγαπώ'', είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος να δείξουμε την φροντίδα μας και το νοιάξιμο μας για τον άλλον. Ποτέ δεν περισσεύουν και ποτέ δεν είναι αρκετά. Η συναισθηματική ένωση, μαζί με την πνευματική και τη σαρκική, αθροίζουν το νόημα μιας ολοκληρωμένης σχέσης. Και για όσους έχουν την ''ευλογία'' σ' αυτήν την συνθήκη προστίθενται και τα παιδιά...
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
(simvouleftikigamou.gr)
Όλοι όσοι έχουμε την εμπειρία μίας μακροχρόνιας σχέσης γνωρίζουμε ότι η διατήρηση της, το να κρατηθεί η φλόγα της, δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε αυτονόητο. Και δεν αρκεί να προσπαθεί μόνο ο ένας σύντροφος για να διατηρηθεί μια σχέση ζωντανή, ζεστή και λειτουργική.
Τα 5 βασικά βήματα που ακολουθούν, αν και μοιάζουν απλά και προφανή ( ωστόσο δεν είναι -στην πράξη αποδεικνύονται δυσκολότερα απ' ότι θα νόμιζε κανείς ) είναι σημαντικό να ακολουθούνται και από τα δύο μέρη ενός ζευγαριού. Αν συμβεί κάτι τέτοιο ίσως και μόνο η αμοιβαιότητα της προσπάθειας να αρκεί.
Βήμα πρώτο:
Εμπιστευτείτε! Αυτό είναι το βασικότερο, είναι πάνω απ'όλα.
Αν υποθέσουμε ως αυτονόητη την αγάπη σε ένα ζευγάρι, τότε ο βασικός πυλώνας για να στηριχθεί είναι η εμπιστοσύνη.
Παίρνω εμπιστοσύνη σημαίνει ''αναπνέω'', αφήνομαι, ''λύνομαι'', δεν ντρέπομαι, δεν φοβάμαι, είμαι ο εαυτός μου,
νοιώθω ότι είμαι αποδεκτός, είμαι αυθεντικός... Συνθήκες απαραίτητες και ευεργετικές για να αναπτυχθεί μια σχέση απρόσκοπτα και ειλικρινά.
Βήμα δεύτερο:
Περιορίζω την κριτική (ιδίως για τα λιγότερο σημαντικά ζητήματα).
Δεν μπορούμε ούτε χρειάζεται να αλλάξουμε τον άλλο. Πρέπει να μπορέσουμε να αποδεχτούμε τον άλλον ως έχει-με τα καλά του και τα κακά του- αλλιώς καλύτερα και για τους δύο να αποχωρήσουμε. Εξάλλου το ίδιο ισχύει και για τον εαυτό μας: θέλουμε να μας αγαπάνε γι'αυτό που είμαστε κι όχι γι' αυτό που μας θέλουνε, θέλουμε την αγάπη και τον θαυμασμό κι όχι την κριτική και την επίκριση του άλλου.
Βήμα τρίτο:
Δώστε χώρο στις προσωπικές σας ανάγκες.
Με τον καιρό μέσα σε μια σχέση αναδύεται η ανάγκη για προσωπικό χώρο και χρόνο. Κάποιοι φοβούνται να το παραδεχτούν και να το φροντίσουν. Όμως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάτι κακό ή απειλητικό σ' αυτό - οπότε ας το απενοχοποιήσουμε, χωρίς να αγωνιούμε ότι έτσι αναιρείται η αγάπη μας για τον άλλον.
Βήμα τέταρτο:
Ζητήστε συγνώμη.
Αντισταθείτε στην εγωιστική παρόρμηση ότι για όλα φταίει ο άλλος. Ποτέ εξάλλου δεν φταίει μόνο ένας.Κάντε το πρώτο βήμα εσείς διευκολύνοντας την κατάσταση (θα εκπλαγείτε από την ανταπόκριση που θα λάβετε)
Βήμα πέμπτο:
Εκφράστε τα συναισθήματά σας.
Μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά, ένα φιλί, μια έκφραση αγάπης, ένα ''σ' αγαπώ'', είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος να δείξουμε την φροντίδα μας και το νοιάξιμο μας για τον άλλον. Ποτέ δεν περισσεύουν και ποτέ δεν είναι αρκετά. Η συναισθηματική ένωση, μαζί με την πνευματική και τη σαρκική, αθροίζουν το νόημα μιας ολοκληρωμένης σχέσης. Και για όσους έχουν την ''ευλογία'' σ' αυτήν την συνθήκη προστίθενται και τα παιδιά...
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια