Η διπλωματική απομόνωση των ΗΠΑ στον ΟΗΕ με αφορμή την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ είναι ένα αναμενόμενο αποτέλεσμα μιας παιδαριώδους εξωτερικής πολιτικής επί ημερών Τραμπ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει η χώρα την περιθωριοποίησή της και τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπλόκαραν το ψήφισμα για την ακύρωση της απόφασής τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας αλλά υπέστησαν πρωτόγνωρη διπλωματική ήττα στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού με συντριπτικό σε βάρος τους ποσοστό που δεν αναγνωρίζει τις μονομερείς ενέργειες για την Ιερουσαλήμ,κάτι που πραγματικά δεν έχει καταγραφεί στο παρελθόν.
Από τα ισχυρότερα μέχρι τα πιο αδύναμα κράτη του ΟΗΕ, όλοι αναγνωρίζουν την ιδιαίτερη βαρύτητα της μεγάλης υπερδύναμης του πλανήτη, όμως ο σεβασμός δεν επιβάλλεται με απειλές. Πολύ περισσότερο με κυνικές εκφράσεις όπως «θα σημειώσουμε ονόματα» ή «θα το θυμόμαστε» που ακούστηκαν από τα πιο επίσημα χείλη και παραπέμπουν σε ταινία αστυνομικής περιπέτειας αλλά όχι στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Η ταπείνωση αυτή δεν αντανακλά τη χώρα αλλά μια ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων ενώ τα ερωτηματικά εντοπίζονται στον τρόπο που θα επιχειρήσει να αντιδράσει σε ένα ζήτημα που προκαλεί τεράστια ένταση και πυροδοτεί ανεξέλεγκτες αντιδράσεις σε διεθνές επίπεδο. Ο κίνδυνος είναι οι ΗΠΑ να αμφισβητήσουν σταδιακά το κύρος των αποφάσεων του ΟΗΕ επειδή δεν μπορούν να τις χειραγωγήσουν ή να «ξεσπάσουν» σε κάποιον αδύνατο.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει η χώρα την περιθωριοποίησή της και τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπλόκαραν το ψήφισμα για την ακύρωση της απόφασής τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας αλλά υπέστησαν πρωτόγνωρη διπλωματική ήττα στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού με συντριπτικό σε βάρος τους ποσοστό που δεν αναγνωρίζει τις μονομερείς ενέργειες για την Ιερουσαλήμ,κάτι που πραγματικά δεν έχει καταγραφεί στο παρελθόν.
Από τα ισχυρότερα μέχρι τα πιο αδύναμα κράτη του ΟΗΕ, όλοι αναγνωρίζουν την ιδιαίτερη βαρύτητα της μεγάλης υπερδύναμης του πλανήτη, όμως ο σεβασμός δεν επιβάλλεται με απειλές. Πολύ περισσότερο με κυνικές εκφράσεις όπως «θα σημειώσουμε ονόματα» ή «θα το θυμόμαστε» που ακούστηκαν από τα πιο επίσημα χείλη και παραπέμπουν σε ταινία αστυνομικής περιπέτειας αλλά όχι στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Η ταπείνωση αυτή δεν αντανακλά τη χώρα αλλά μια ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων ενώ τα ερωτηματικά εντοπίζονται στον τρόπο που θα επιχειρήσει να αντιδράσει σε ένα ζήτημα που προκαλεί τεράστια ένταση και πυροδοτεί ανεξέλεγκτες αντιδράσεις σε διεθνές επίπεδο. Ο κίνδυνος είναι οι ΗΠΑ να αμφισβητήσουν σταδιακά το κύρος των αποφάσεων του ΟΗΕ επειδή δεν μπορούν να τις χειραγωγήσουν ή να «ξεσπάσουν» σε κάποιον αδύνατο.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια