Πολύς λόγος γίνεται σε όλη την Ευρώπη περί ρωσικής επιρροής και προσπάθειες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επηρεασμού της κοινής γνώμης και «αντιμετώπισης» κάθε αναφοράς που η Μόσχα θεωρεί εχθρική για αυτή.
Στην Ελλάδα ο θρύλος του «Ξανθού Γένους» που καλλιεργήθηκε από τη Ρωσία τον 18ο αιώνα, επανήλθε δριμύτατος με καταπληκτικά αποτελέσματα. Όχι τυχαία παντελώς άσχετοι «ειδικοί» αποφαίνονται τηλεοπτικά ή μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για το τάδε ή το δείνα ρωσικό οπλικό σύστημα που η Ελλάδα πρέπει να προμηθευτεί, για το τάδε ή δείνα νησί που η Ελλάδα πρέπει να παραχωρήσει ως βάση στη Ρωσία, για την «συντριπτική» επιτυχία Πούτιν στην Συρία, κλπ.
Πολλοί που επηρεάζονται από τις ως ανωτέρω ρητορείες καταλήγουν επίσης σε «καταπληκτικής» ευφυΐας συμπεράσματα όπως για παράδειγμα ότι η Ελλάδα, λόγω βουνών, δεν χρειάζεται αεροπορική υπεροχή έναντι της Τουρκίας, διότι, η αεροπορία «δεν κατακτά εδάφη».
Οι εν λόγω μάλιστα έφτασαν στο σημείο να αναφέρουν ως παράδειγμα την πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία όπου «το ΝΑΤΟ δεν τόλμησε να στείλει στρατεύματα στο έδαφος». Αναλόγως δε σκεπτόμενοι, λέμε τώρα, πιστεύουν ότι και το Ισραήλ αδυνατεί να αντιδράσει έναντι της Χεζμπολάχ , του Άσαντ ή του Ιράν.
«Τι θα κάνει το Ισραήλ θα εισβάλει με άρματα;», ερωτούν ρητορικά.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στη Γιουγκοσλαβία πράγματι το ΝΑΤΟ δεν έστειλε χερσαίες δυνάμεις, μη υφιστάμενο απώλειες, διότι δεν υπήρχε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ να αποστείλει. Διέλυσε από αέρος το άπαν σύμπαν στο έδαφος, από στρατιωτική εγκατάσταση μέχρι υποδομές, χωρίς να χάσει ούτε έναν άνδρα του. Αν αυτό κάποιοι το θεωρούν ήττα του ΝΑΤΟ και θρίαμβο του Μιλόσεβιτς ενημερώνουμε ότι τα ψυχιατρεία εργάζονται όλο το 24ωρο.
Τώρα όσον αφορά το Ισραήλ, αν εισβάλει στον Λίβανο δεν θα είναι η πρώτη φορά. Και ναι και το Ισραήλ εισέβαλε στον Λίβανο, πολέμησε και επικράτησε της Χεζμπολάχ, έστω και δύσκολα και έχει αναλύσει σε μεγάλο βάθος τα τότε διδάγματα. Επίσης το Ισραήλ έχει εισβάλει στο συριακός έδαφος και το 1973 έφτασε εκεί κοντά έξω από τη Δαμασκό. Στη δεκαετία του 1980 οι δυνάμεις του πατρός Άσαντ πήραν επίσης μια ιδέα στο Γκολάν.
Η δε ισχνή στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στην Συρία, δρα μεν αποτρεπτικά, αλλά μέχρι ένα σημείο. Και το Ισραήλ δεν πρόκειται να θυσιάσει ζωτικά του συμφέροντα για χάρη της Μόσχας, είτε αρέσει στους εν Ελλάδι οπαδούς της Μόσχας, είτε όχι.
Ο Μουσολίνι, ο Ιταλός φασίστας δικτάτορας, αντιλαμβανόμενος την τροπή του πολέμου, εξαιτίας της συμμαχικής αεροπορικής υπεροχής κατέληξε στο απόφθεγμα: «Η αεροπορία κατακτά, το πεζικό καταλαμβάνει».
Αυτό το δόγμα του αεροχερσαίου πολέμου όχι μόνο δεν έχει αλλάξει, αλλά έχει επεκταθεί από τότε δραματικά υπέρ της αεροπορίας και όποιος κατάλαβε – κατάλαβε. Πάντως για την Ελλάδα η ελπίδα είναι…γενικά περιορισμένη.
Φωτο: A file photograph showing an Israel F-15 jet fighter firing flares in order to provide alternate targets for heat-seeking ground-to-air missiles,. EPA/JIM HOLLANDER
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια