Για να ξεχρεώσει η πατρίς χρειάζεται ή έναν στόλο πετρελαιοφόρων τίγκα με ράβδους χρυσού ή ικανούς πολιτικούς
Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος
Δυστυχώς, είναι αλήθεια. Αν πασπαλίσει κάποιος κακαράτζες κατσίκας με ζάχαρη άχνη, θα παραμείνουν κακαράτζες! Δεν θα γίνουν κουραμπιέδες, ούτε λουκούμια.
Και το φέσι που μας έχουν φορέσει ο αξέχαστος Ανδρέας και ο λοιπός μεταπολιτευτικός θίασος ξεκινά από τη Γη φτάνει μέχρι τη Σελήνη κι ύστερα θα ξαναγυρίσει μέχρι τα μισά της απόστασης!
Αυτή την εφιαλτική πραγματικότητα διαπιστώνει ο αναγνώστης ενός εξαιρετικού κειμένου που δημοσιεύτηκε στη «δημοκρατία» πριν από μία εβδομάδα και το οποίο υπογράφει ο Αλκιβιάδης Κωνσταντίνος Κεφαλάς, διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Εγραφε, μεταξύ άλλων:«Μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, σχετική με το ύψος του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας, θα αποκάλυπτε το ποσό των 330 δισ. ευρώ, αυξανόμενο κατά περίπου 1.000 ευρώ το δευτερόλεπτο. Ο ευκολότερος τρόπος κατανόησης του αστρονομικού μεγέθους του χρέους είναι να πραγματοποιήσει κάποιος ένα νοητικό πείραμα, με το να τοποθετήσει τα 500.000.000 των Ευρωπαίων πολιτών σε απόσταση ενός μέτρου τον έναν από τον άλλον και να αποπειραθεί να χορηγήσει το αναλογούν ποσό του χρέους στον καθέναν ξεχωριστά, διασχίζοντας έτσι και πληρώνοντας όλη την ανθρώπινη αλυσίδα, μέχρι τον τελευταίο πολίτη.
Το πρώτο δυσάρεστο γεγονός που θα διαπίστωνε ο υποθετικός εκτελεστής του νοητικού πειράματός μας είναι ότι θα έπρεπε να διανύσει μιάμιση φορά την απόσταση μεταξύ Γης και Σελήνης, ώστε να μπορέσει να πληρώσει το σύνολο των συμμετεχόντων. Το δεύτερο δυσάρεστο γεγονός συνίσταται στο ότι θα έπρεπε να χορηγήσει σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη το χρηματικό ποσό των 660 ευρώ. Αραγε, υπάρχει λογικός άνθρωπος στον κόσμο που πιστεύει ότι είναι δυνατόν να εξοφληθεί αυτό το ασύλληπτο σε μέγεθος χρηματικό ποσό από ένα σύνολο 11.000.000 ανθρώπων, το οποίο είναι οικονομικά ενεργό μόλις κατά το 1/4;»
Μόνο αν φανταστείς τη σκηνή με τον τυπά να σκάει 660 ευρώ ανά μέτρο, να φτάνει στο φεγγάρι και να ξαναγυρνά καταλαβαίνεις το αναπόφευκτον του ηχηρού, μεγαλοπρεπούς φαλιμέντου που θα ρίξει η χώρα. Εκτός αν μειωθεί δραστικά το χρέος - κάτι που απαιτεί ικανή και ισχυρή πολιτική ηγεσία.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια