Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η συζήτηση για το ενδεχόμενο μείωσης του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 που ζητούν ορισμένοι, έληξε. Και οι 200 πολλοί είναι. Ο αναγκαίος αριθμός είναι όσοι και οι πολιτικοί αρχηγοί κάθε φορά. Θα στέλνουν στη Βουλή με μήνυμα τι ψηφίζουν και θα λυθεί το θέμα.
Αστείο; Όχι. Τραγικό. Γιατί αυτό ακριβώς επιδίωξε και επέβαλλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΝΔ στην τελευταία συζήτηση για την αλλαγή φύλου, με την - ακήρυκτη - μέθοδο της κομματικής πειθαρχίας. Αν δεν μπορούν οι βουλευτές να τοποθετηθούν ελεύθερα και απεριόριστα, κατά τη συνείδηση τους, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα ειδικά σε έναν θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων τότε γιατί να υπάρχουν και να ψηφίζουν; Αρκούν οι αρχηγοί. Γιατί να πληρώνουμε συντήρηση λόχων σε κάθε κόμμα;
Με τις επιλογές του και σ’ αυτό το θέμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολούθησε πιστά τα βήματα του Αντώνη Σαμαρά που υπέταξε ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε προσωπική του απόφαση - απειλώντας να τινάξει τη χώρα στον αέρα, αν δεν του περάσει.
Ήταν στην κυβέρνηση Παπαδήμου, όταν ως υπουργός Δικαιοσύνης ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου έφερε ένα πρωτοποριακό νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά, προτείνονται να αποποινικοποιηθεί η χρήση και να αντιμετωπιστούν οι απλοί χρήστες ως ασθενείς. Ευρωπαϊκή χώρα στον 21ο αιώνα είμαστε διάολε.
Ο ίδιος ο Σαμαράς ως πρόεδρος της ΝΔ παρενέβη στον Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και απείλησε να ρίξει την κυβέρνηση, αν δεν αποσυρθεί η διάταξη. Από κοντά και ο Καρατζαφέρης βέβαια. Αδύναμος καθώς ήταν πολίτης, ο τότε πρωθυπουργός, ζήτησε από τον υπουργό του να την αποσύρει - για να περάσει αργότερα επί ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που έκανε στο παρασκήνιο ο Σαμαράς ο Μητσοτάκης το έφερε στη Βουλή επιβάλλοντας στους βουλευτές του να ψηφίσουν ό,τι αποφάσισε ο ίδιος. Ο οποίος - να σημειωθεί - ότι τη συγκεκριμένη διάταξη για την αποποινικοποίηση της χρήσης την… ψήφισε, κάνοντας, ορθώς, χρήση της ελευθερίας του ως βουλευτής. Όπως άλλωστε με το ίδιο δικαίωμα δεν ψήφισε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας παρότι τον ψήφιζε το κόμμα του.
Τώρα οι βουλευτές της ΝΔ στερήθηκαν το αντίστοιχο συνταγματικό τους δικαίωμα και ορισμένοι εκτέθηκαν - όπως ο Βασ. Οικονόμου που δήλωνε ότι θα υπερψηφίσει. Σε ένα θέμα που αφορά ανθρώπινα δικαιώματα έπνιξε τη συνείδηση των βουλευτών του στις σκοπιμότητες του.
Αυτή η εικόνα της Βουλής, πέρα από την αντισυνταγματικότητα που περιέχει προσβάλλει κατάφωρα την ιδιότητα του βουλευτή, ως πολίτη - ως εκπρόσωπου των πολιτών και του έθνους. Σε όλες τις προηγμένες κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες η κομματική πειθαρχία τίθεται σε πολύ κρίσιμα και σημαντικά ζήτημα όπως είναι η ψήφιση του προϋπολογισμού. Στην τρέχουσα νομοθετική διαδικασία οι βουλευτές είναι ελεύθεροι να αποφασίζουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στρέφονται κατά του κόμματός τους.
Στην Ελλάδα πέρα από τον αυταρχισμό των ηγετών, στον οποίο επιδιώκει να διακριθεί ο πρόεδρος της ΝΔ, η συνταγματική τάξη προσβάλλεται και από μερίδα των ΜΜΕ που σηκώνουν σκόνη όταν κάποιος βουλευτής διαφοροποιείται.
Ακόμη και αυτές τις ημέρες - με αυτό το θέμα του φύλου για το οποίο δεν σηκώνει συζήτηση ότι είναι ελεύθερη η βουλευτική ψήφος - μέμφονται την κυβερνητική πλειοψηφία ή τη ΔΗΣΥ για τις διαφοροποιήσεις.
Σ’ αυτό το παιχνίδι μπαίνουν και φιλόδοξα στελέχη της ΝΔ παπαγαλίζοντας σαπουνόφουσκες κάποιων ΜΜΕ. Όπως ο Νίκος Δένδιας που φαίνεται να μην ενδιαφέρεται για το Σύνταγμα και προτάσσει ότι η κυβέρνηση… δεν έχασε τυπικά τη δεδηλωμένη, αλλά έχασε τη νομιμοποίηση της και… υπάρχει θέμα.
Το μόνο θέμα που υπάρχει είναι ότι ο ίδιος ως πολιτικός και ως νομικός υποτάχθηκε στη υποταγή του προέδρου του στις αξιώσεις του αντιπροέδρου.
Αυτό δεν είναι κοινοβουλευτική συμπεριφορά. Αλλά μήπως είναι οι κραυγές στην αίθουσα όπου ψηφίζονται οι νόμοι;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Η συζήτηση για το ενδεχόμενο μείωσης του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 που ζητούν ορισμένοι, έληξε. Και οι 200 πολλοί είναι. Ο αναγκαίος αριθμός είναι όσοι και οι πολιτικοί αρχηγοί κάθε φορά. Θα στέλνουν στη Βουλή με μήνυμα τι ψηφίζουν και θα λυθεί το θέμα.
Αστείο; Όχι. Τραγικό. Γιατί αυτό ακριβώς επιδίωξε και επέβαλλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΝΔ στην τελευταία συζήτηση για την αλλαγή φύλου, με την - ακήρυκτη - μέθοδο της κομματικής πειθαρχίας. Αν δεν μπορούν οι βουλευτές να τοποθετηθούν ελεύθερα και απεριόριστα, κατά τη συνείδηση τους, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα ειδικά σε έναν θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων τότε γιατί να υπάρχουν και να ψηφίζουν; Αρκούν οι αρχηγοί. Γιατί να πληρώνουμε συντήρηση λόχων σε κάθε κόμμα;
Με τις επιλογές του και σ’ αυτό το θέμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολούθησε πιστά τα βήματα του Αντώνη Σαμαρά που υπέταξε ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε προσωπική του απόφαση - απειλώντας να τινάξει τη χώρα στον αέρα, αν δεν του περάσει.
Ήταν στην κυβέρνηση Παπαδήμου, όταν ως υπουργός Δικαιοσύνης ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου έφερε ένα πρωτοποριακό νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά, προτείνονται να αποποινικοποιηθεί η χρήση και να αντιμετωπιστούν οι απλοί χρήστες ως ασθενείς. Ευρωπαϊκή χώρα στον 21ο αιώνα είμαστε διάολε.
Ο ίδιος ο Σαμαράς ως πρόεδρος της ΝΔ παρενέβη στον Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και απείλησε να ρίξει την κυβέρνηση, αν δεν αποσυρθεί η διάταξη. Από κοντά και ο Καρατζαφέρης βέβαια. Αδύναμος καθώς ήταν πολίτης, ο τότε πρωθυπουργός, ζήτησε από τον υπουργό του να την αποσύρει - για να περάσει αργότερα επί ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που έκανε στο παρασκήνιο ο Σαμαράς ο Μητσοτάκης το έφερε στη Βουλή επιβάλλοντας στους βουλευτές του να ψηφίσουν ό,τι αποφάσισε ο ίδιος. Ο οποίος - να σημειωθεί - ότι τη συγκεκριμένη διάταξη για την αποποινικοποίηση της χρήσης την… ψήφισε, κάνοντας, ορθώς, χρήση της ελευθερίας του ως βουλευτής. Όπως άλλωστε με το ίδιο δικαίωμα δεν ψήφισε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας παρότι τον ψήφιζε το κόμμα του.
Τώρα οι βουλευτές της ΝΔ στερήθηκαν το αντίστοιχο συνταγματικό τους δικαίωμα και ορισμένοι εκτέθηκαν - όπως ο Βασ. Οικονόμου που δήλωνε ότι θα υπερψηφίσει. Σε ένα θέμα που αφορά ανθρώπινα δικαιώματα έπνιξε τη συνείδηση των βουλευτών του στις σκοπιμότητες του.
Αυτή η εικόνα της Βουλής, πέρα από την αντισυνταγματικότητα που περιέχει προσβάλλει κατάφωρα την ιδιότητα του βουλευτή, ως πολίτη - ως εκπρόσωπου των πολιτών και του έθνους. Σε όλες τις προηγμένες κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες η κομματική πειθαρχία τίθεται σε πολύ κρίσιμα και σημαντικά ζήτημα όπως είναι η ψήφιση του προϋπολογισμού. Στην τρέχουσα νομοθετική διαδικασία οι βουλευτές είναι ελεύθεροι να αποφασίζουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στρέφονται κατά του κόμματός τους.
Στην Ελλάδα πέρα από τον αυταρχισμό των ηγετών, στον οποίο επιδιώκει να διακριθεί ο πρόεδρος της ΝΔ, η συνταγματική τάξη προσβάλλεται και από μερίδα των ΜΜΕ που σηκώνουν σκόνη όταν κάποιος βουλευτής διαφοροποιείται.
Ακόμη και αυτές τις ημέρες - με αυτό το θέμα του φύλου για το οποίο δεν σηκώνει συζήτηση ότι είναι ελεύθερη η βουλευτική ψήφος - μέμφονται την κυβερνητική πλειοψηφία ή τη ΔΗΣΥ για τις διαφοροποιήσεις.
Σ’ αυτό το παιχνίδι μπαίνουν και φιλόδοξα στελέχη της ΝΔ παπαγαλίζοντας σαπουνόφουσκες κάποιων ΜΜΕ. Όπως ο Νίκος Δένδιας που φαίνεται να μην ενδιαφέρεται για το Σύνταγμα και προτάσσει ότι η κυβέρνηση… δεν έχασε τυπικά τη δεδηλωμένη, αλλά έχασε τη νομιμοποίηση της και… υπάρχει θέμα.
Το μόνο θέμα που υπάρχει είναι ότι ο ίδιος ως πολιτικός και ως νομικός υποτάχθηκε στη υποταγή του προέδρου του στις αξιώσεις του αντιπροέδρου.
Αυτό δεν είναι κοινοβουλευτική συμπεριφορά. Αλλά μήπως είναι οι κραυγές στην αίθουσα όπου ψηφίζονται οι νόμοι;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια