Δυο χρόνια σχισμένα μνημόνια!

Διετία έκλεισε η δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα και φαίνεται σαν να πέρασαν αιώνες! Αργά που περνάει ο χρόνος, όταν κακοπερνάς…


Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος

Σαν χθες βαρούσαν οι ντουντούκες, οι κουδουνίστρες, κι έκαναν ντίγκι νταν τα ψιλά στις τσέπες των προοδευτικών μεταπασόκων, που ψήφισαν μονοκούκι ΣΥΡΙΖΑ «για να βγούμε από τα Μνημόνια, να μη λιποθυμούν τα παιδιά από την πείνα στα σχολειά, να μην πένονται οι συνταξιούχοι και να μην πληρώνουν οι πολίτες τον άδικο φόρο ΕΝΦΙΑ».
Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 είχαν μεν μια αίσθηση κρυάδας από το σφόλι της υποταγής στη Μέρκελ, αλλά διέθεταν και την ελπίδα της επανεκκίνησης.

Το παραμύθι άρεσε ξανά (πάντα αρέσει η επανάληψη των παραμυθιών στα μικρά παιδάκια), γιατί τώρα που ο ψεύτης βοσκός ξαναψηφίστηκε είχε περισσότερη δύναμη να κάνει τελατίνη στο ξύλο τον κάκιστο λύκο, που είναι αχόρταγος, τρισβάρβαρος, μιλάει γερμανικά και μασουλάει (στ’ αλήθεια) το κοπάδι ήδη από τότε που μπήκαμε στο ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑς τίμησε την επέτειο με σημαίες, με νταούλια και μ’ ένα σπουδαίο δείπνο. Προσκληθήκαμε, φάγαμε και περιγράφουμε:

Το δείπνο των γενεθλίων ήταν λιτό, χορταστικό και 100% ελληνικό. Ως κυρίως πιάτο σερβιρίστηκε μια σαλάτα από βρασμένο σιτάρι με πούδρα καρβουντισμένου αλευριού και σουσαμιού, σταφίδα, μαϊντανό, λευκό αμύγδαλο, ρόδι, ψίχα από καρύδι, κανέλα, γαρίφαλο κι όλο αυτό καλυμμένο με μια στρώση φίνας κρυσταλλικής ζάχαρης. Η συνοπτική ονομασία του αντιοξειδωτικού, θρεπτικού και γεμάτου ενέργεια εδέσματος είναι... κόλλυβα.

Αφού οι σύντροφοι κατανάλωσαν με όρεξη την οικολογική και βέγκαν σαλάτα, ήπιαν ένα ποιοτικό πεντάστερο κονιακάκι, το οποίο συνόδεψαν με παξιμαδάκι ημέρας και τσουρεκάκι σε σελοφάν με σταυρό. Ολα τα προαναφερθέντα σημειολογούσαν τις επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις αλλά και τη γενική εικόνα και εντύπωση που αφήνει η δεύτερη κυβερνητική περίοδος Τσίπρα στην κοινή γνώμη. Θα μπορούσε κάλλιστα να ισχυριστεί κάποιος ότι η πολιτική της Αριστεράς αφήνει στα αδειανά στόματα της διαλυμένης μεσαίας τάξης τη στυφή γεύση και την αψιά ταγκίλα που χαρακτηρίζει όλα τα κοκτέιλ τα οποία βασίζονται στο μαζούτ, αλλά τέτοια κακία εδώ δεν σκοπεύουμε να γράψουμε.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια