Γράφει o Θεόφραστος Ανδρεόπουλος
Αμερικανοί και Ισραηλινοί επιθυμούν σφοδρώς την δημιουργία ενός μεγάλου «Κουρδιστάν» για πολλούς λόγους που άπτονται των γεωστρατηγικών συμφερόντων τους αλλά απέναντί τους έχουν ενωμένους και σε αγαστή συνεργασία την Τουρκία, το Ιράν και το σιιτικό εδώ και πολλά χρόνια Ιράκ (το 60% του πληθυσμού είναι Σιίτες).
Μαζί με το μπλοκ των «αντιφρονούντων» συντάσσεται παρασκηνιακά και η Ρωσία καθώς ΔΕΝ επιθυμεί την δημιουργία ενός μεγάλου κράτους στην «καρδιά» της Μέσης Ανατολής το οποίο θα υπακούει αποκλειστικά τις ΗΠΑ.
Έτσι λοιπόν αντιμετωπίζουν όλοι με την ίδια άρνηση τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση του Ιρακινού Κουρδιστάν στις 25 Σεπτεμβρίου.
Πριν από λίγους μήνες η Άγκυρα είχε αντιπαρατεθεί με τη Βαγδάτη εξαιτίας της παρουσίας Τούρκων στρατιωτών στο βόρειο Ιράκ, ενώ οι σχέσεις της με το Ιράν είναι τεταμένες εξαιτίας της κρίσης στη Συρία, όπου οι δύο χώρες στήριζαν αντίπαλες πλευρές.
Αυτά βέβαια άλλαξαν μόλις η Τουρκία αποφάσισε να συνταχθεί με την Ρωσία αφού ο Ρ.Τ.Ερντογάν κατανόησε ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016 ήταν επί της ουσίας διοργανωμένο εκ του αμερικανικού εδάφους αφού εκεί διαβιεί ο ιμάμης Φ.Γκιουλέν σε έπαυλη στην Πενσυλβάνια.
Έτσι η Τουρκία άλλαξε στάση και στην Συρία και τα «βρήκε» εκτός από την Ρωσία και με το Ιράν
Καθώς πλησιάζει η ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία του Ιρακινού Κουρδιστάν οι εμπλεκόμενοι συνειδητοποιούν ότι κινδυνεύουν να χάσουν δικά τους εδάφη που κατοικούνται από κουρδόφωνους πληθυσμούς.
Ιστορικά οι Κούρδοι είναι ένας αρχαίος λαός που δεν είχε ποτέ κράτος. Είναι οι περιβόητοι Καρδούχοι του Ξενοφώντος στο «Η κάθοδος των Μυρίων»
Όμως για να το αποκτήσουν πρέπει να αποσπάσουν την Βόρεια Συρία (μάλλον άμεσα εφικτό τουλάχιστον σε ένα κομμάτι της που δεν ελέγχεται από τουρκικές δυνάμεις), το Βόρειο Ιράκ (και εδώ άμεσα εφικτό καθώς δεν υπάρχει επί της ουσίας κεντρική ιρακινή εξουσία στην περιοχή), η ΝΑ Τουρκία (εδώ θα απαιτηθούν ποταμοί αίματος απέναντι στις πανίσχυρες τουρκικές ΕΔ) και το Δυτικό Ιράν (δύσκολη περίπτωση για τώρα επειδή το Ιράν διαθέτει ισχυρές ΕΔ και μέχρι αυτή την στιγμή οι κουρδικοί πληθυσμοί δεν καταπιέζονται και είναι σχετικά «φρόνιμοι» όμως όλα αυτά αλλάζουν εύκολα με τις κατάλληλες... διεργασίες).
Οι υπουργοί Εξωτερικών των τριών χωρών αναφέρθηκαν στο θέμα στη διάρκεια μιας ασυνήθιστης τριμερούς συνάντησης χθες Τετάρτη στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Σε κοινή τους ανακοίνωση κάλεσαν τις αρχές του Ιρακινού Κουρδιστάν να ακυρώσουν το δημοψήφισμα και προειδοποίησαν ότι σε αντίθετη περίπτωση εξετάζουν «συντονισμένα αντίμετρα»!
Η Τουρκία, όπου ζουν τουλάχιστον 15 εκατομμύρια Κούρδοι, αντιμετωπίζει αρνητικά κάθε προσπάθεια δημιουργίας ενός κουρδικού κράτους ακόμη και έξω από τα σύνορά της καθώς φοβάται ότι κάτι τέτοιο θα αυξήσει τις συγκρούσεις με το PKK το οποίο θα ενισχύεται ελεύθερα από το νέο «Κουρδιστάν».
Εξάλλου περίπου έξι εκατομμύρια Κούρδοι ζουν στο Ιράν, όπου σημειώνονται περιστασιακές συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και ανταρτών από τη μειονότητα αυτή. Μια κουρδική εξέγερση κατεστάλη σκληρά μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 και έκτοτε δεν υπάρχει σοβαρή προσπάθεια επανάστασης.
Η Άλι Βάεζ, ειδική σε θέματα Ιράν στο International Crisis Group, υπογραμμίζει ότι Τουρκία και Ιράν έχουν κοινό συμφέρον να διατηρήσουν την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ, όμως η ιστορική τους αντιπαλότητα ίσως τις εμποδίσει να αναλάβουν κοινή δράση προς αυτή την κατεύθυνση.
Παρά την παρουσία βάσεων του PKK στο βόρειο Ιράκ, η Τουρκία έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια στενές οικονομικές σχέσεις με τις αρχές του Ιρακινού Κουρδιστάν.
Βέβαια αυτό εξηγείται. Το ιρακινό Κουρδιστάν ελέγχεται από την δεκαετία του 50' από την οικογένεια Μπαρζανί η οποία θεωρείται άκρως φιλική με τους Αμερικανούς.
Το σίγουρο είναι ότι το σιιτικό Ιράκ είναι ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ να επιτρέψει λεκτικά και πρακτικά ακόμα και εισβολή του τουρκικού Στρατού προκειμένου να διατηρήσει την ακεραιότητά του.
Το δε Ιράν θα βοηθήσει με κάθε μέσο και αυτό.
Αντίθετα απ ότι νομίζουν πολλοί έχουμε πολύ δρόμο ακόμα για την ίδρυση ενός «Κουρδιστάν». Υπάρχουν πολλοί εμπλεκόμενοι έχοντες «έννομα συμφέροντα» και έχοντες γνώση των αμερικανικών σχεδιασμών.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Αμερικανοί και Ισραηλινοί επιθυμούν σφοδρώς την δημιουργία ενός μεγάλου «Κουρδιστάν» για πολλούς λόγους που άπτονται των γεωστρατηγικών συμφερόντων τους αλλά απέναντί τους έχουν ενωμένους και σε αγαστή συνεργασία την Τουρκία, το Ιράν και το σιιτικό εδώ και πολλά χρόνια Ιράκ (το 60% του πληθυσμού είναι Σιίτες).
Μαζί με το μπλοκ των «αντιφρονούντων» συντάσσεται παρασκηνιακά και η Ρωσία καθώς ΔΕΝ επιθυμεί την δημιουργία ενός μεγάλου κράτους στην «καρδιά» της Μέσης Ανατολής το οποίο θα υπακούει αποκλειστικά τις ΗΠΑ.
Έτσι λοιπόν αντιμετωπίζουν όλοι με την ίδια άρνηση τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση του Ιρακινού Κουρδιστάν στις 25 Σεπτεμβρίου.
Πριν από λίγους μήνες η Άγκυρα είχε αντιπαρατεθεί με τη Βαγδάτη εξαιτίας της παρουσίας Τούρκων στρατιωτών στο βόρειο Ιράκ, ενώ οι σχέσεις της με το Ιράν είναι τεταμένες εξαιτίας της κρίσης στη Συρία, όπου οι δύο χώρες στήριζαν αντίπαλες πλευρές.
Αυτά βέβαια άλλαξαν μόλις η Τουρκία αποφάσισε να συνταχθεί με την Ρωσία αφού ο Ρ.Τ.Ερντογάν κατανόησε ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016 ήταν επί της ουσίας διοργανωμένο εκ του αμερικανικού εδάφους αφού εκεί διαβιεί ο ιμάμης Φ.Γκιουλέν σε έπαυλη στην Πενσυλβάνια.
Έτσι η Τουρκία άλλαξε στάση και στην Συρία και τα «βρήκε» εκτός από την Ρωσία και με το Ιράν
Καθώς πλησιάζει η ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία του Ιρακινού Κουρδιστάν οι εμπλεκόμενοι συνειδητοποιούν ότι κινδυνεύουν να χάσουν δικά τους εδάφη που κατοικούνται από κουρδόφωνους πληθυσμούς.
Ιστορικά οι Κούρδοι είναι ένας αρχαίος λαός που δεν είχε ποτέ κράτος. Είναι οι περιβόητοι Καρδούχοι του Ξενοφώντος στο «Η κάθοδος των Μυρίων»
Όμως για να το αποκτήσουν πρέπει να αποσπάσουν την Βόρεια Συρία (μάλλον άμεσα εφικτό τουλάχιστον σε ένα κομμάτι της που δεν ελέγχεται από τουρκικές δυνάμεις), το Βόρειο Ιράκ (και εδώ άμεσα εφικτό καθώς δεν υπάρχει επί της ουσίας κεντρική ιρακινή εξουσία στην περιοχή), η ΝΑ Τουρκία (εδώ θα απαιτηθούν ποταμοί αίματος απέναντι στις πανίσχυρες τουρκικές ΕΔ) και το Δυτικό Ιράν (δύσκολη περίπτωση για τώρα επειδή το Ιράν διαθέτει ισχυρές ΕΔ και μέχρι αυτή την στιγμή οι κουρδικοί πληθυσμοί δεν καταπιέζονται και είναι σχετικά «φρόνιμοι» όμως όλα αυτά αλλάζουν εύκολα με τις κατάλληλες... διεργασίες).
Οι υπουργοί Εξωτερικών των τριών χωρών αναφέρθηκαν στο θέμα στη διάρκεια μιας ασυνήθιστης τριμερούς συνάντησης χθες Τετάρτη στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Σε κοινή τους ανακοίνωση κάλεσαν τις αρχές του Ιρακινού Κουρδιστάν να ακυρώσουν το δημοψήφισμα και προειδοποίησαν ότι σε αντίθετη περίπτωση εξετάζουν «συντονισμένα αντίμετρα»!
Η Τουρκία, όπου ζουν τουλάχιστον 15 εκατομμύρια Κούρδοι, αντιμετωπίζει αρνητικά κάθε προσπάθεια δημιουργίας ενός κουρδικού κράτους ακόμη και έξω από τα σύνορά της καθώς φοβάται ότι κάτι τέτοιο θα αυξήσει τις συγκρούσεις με το PKK το οποίο θα ενισχύεται ελεύθερα από το νέο «Κουρδιστάν».
Εξάλλου περίπου έξι εκατομμύρια Κούρδοι ζουν στο Ιράν, όπου σημειώνονται περιστασιακές συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και ανταρτών από τη μειονότητα αυτή. Μια κουρδική εξέγερση κατεστάλη σκληρά μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 και έκτοτε δεν υπάρχει σοβαρή προσπάθεια επανάστασης.
Η Άλι Βάεζ, ειδική σε θέματα Ιράν στο International Crisis Group, υπογραμμίζει ότι Τουρκία και Ιράν έχουν κοινό συμφέρον να διατηρήσουν την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ, όμως η ιστορική τους αντιπαλότητα ίσως τις εμποδίσει να αναλάβουν κοινή δράση προς αυτή την κατεύθυνση.
Παρά την παρουσία βάσεων του PKK στο βόρειο Ιράκ, η Τουρκία έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια στενές οικονομικές σχέσεις με τις αρχές του Ιρακινού Κουρδιστάν.
Βέβαια αυτό εξηγείται. Το ιρακινό Κουρδιστάν ελέγχεται από την δεκαετία του 50' από την οικογένεια Μπαρζανί η οποία θεωρείται άκρως φιλική με τους Αμερικανούς.
Το σίγουρο είναι ότι το σιιτικό Ιράκ είναι ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ να επιτρέψει λεκτικά και πρακτικά ακόμα και εισβολή του τουρκικού Στρατού προκειμένου να διατηρήσει την ακεραιότητά του.
Το δε Ιράν θα βοηθήσει με κάθε μέσο και αυτό.
Αντίθετα απ ότι νομίζουν πολλοί έχουμε πολύ δρόμο ακόμα για την ίδρυση ενός «Κουρδιστάν». Υπάρχουν πολλοί εμπλεκόμενοι έχοντες «έννομα συμφέροντα» και έχοντες γνώση των αμερικανικών σχεδιασμών.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια