Αν η ερώτηση είναι το τι θα αλλάξει στην πολιτική της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα από αύριο, η απάντηση είναι: Τίποτε. Η γερμανική κυβέρνηση υπό οποιοδήποτε από τα μεγάλα κόμματα θα εξακολουθούσε να ασκεί την οικονομική πολιτική που αποδίδει στη Γερμανία πάνω από 1 δις ευρώ κέρδη μόνο από την Ελλάδα, και, φυσικά, έχει τη σφραγίδα του επικυρίαρχου.
Η αλλαγή στη Γερμανία, αν υπάρξει, θα είναι μόνο προς το χειρότερο!
Οι δεξιοί Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ έχασαν χτες περίπου 8% και από το 40% που είχαν πέφτουν στο 32%. Ταυτόχρονα, οι ακροδεξιοί ανεβαίνουν από το περίπου 5% στο 13%, κερδίζοντας όσο ποσοστό χάνει η Μέρκελ! Υπάρχει μετατόπιση των δεξιών Γερμανών προς την ακροδεξιά; Αναμφισβήτητα. Αλλά, δεν είναι η μόνη.
Οι Σοσιαλδημοκράτες του Σούλτς χάνουν περίπου 4,5% και πέφτουν στο 20% θρηνώντας! Πού πήγαν οι ψήφοι τους; Οι Πράσινοι και το αριστερό Die Linke παραμένουν στα ποσοστά τους. Δεν έφυγαν προς τα εκεί οι ψηφοφόροι τους.
Οι Φιλελεύθεροι, όμως, διπλασίασαν τα ποσοστά τους και πήραν περίπου 10%! Οι Φιλελεύθεροι είναι πολιτικά συγγενείς των Χριστιανοδημοκρατών. Είναι λιγότερο συντηρητικοί, αλλά, πάντως, συντηρητικοί.
Η μεγάλη εικόνα μας δείχνει μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα: Υπάρχει μια δεξιά στροφή στη Γερμανία ή, για να το πούμε με άλλους όρους, η γερμανική κοινωνία γίνεται πιο συντηρητική, λιγότερο ανεκτική και πολύ λιγότερο ενοχική από το παρελθόν. Δεν ντρέπεται πια να ψηφίζει ναζί.
Υπάρχουν δύο παράγοντες κύριοι που δημιουργούν αυτό το φαινόμενο. Υπάρχουν και δευτερεύοντες. Οι κύριοι, όμως, είναι η μικρότερη ανοχή στη βία που προέρχεται από την ισλαμική τρομοκρατία και ο αντίστοιχος φόβος από την ανεξέλεγκτη διόγκωση του αριθμού των μεταναστών από τη Μέση Ανατολή στη Γερμανία. Διόγκωση που προκάλεσε η πολιτική ανοιχτών συνόρων της Μέρκελ με την στόχευση σε 1.000.000 μετανάστες ως εργατικό δυναμικό. Αλλά και τα αιματηρά χτυπήματα του ISIS μέσα στη χώρα.
Η δημιουργία εργατικού δυναμικού από τους μετανάστες, όμως, ήταν μια πρόκληση για τους κατοίκους της Ανατολικής Γερμανίας τουλάχιστον, που ακόμα πλήττονται από ανεργία, χαμηλότερα μεροκάματα και πιο υποβαθμισμένη ζωή σε σχέση με τους «δυτικούς». Η εξίσωση των δύο Γερμανιών δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο εδώ και 26 χρόνια!
Δεν είναι τυχαίο ότι τη μεγαλύτερη αύξηση την έχουν οι ακροδεξιοί σ αυτήν ακριβώς την περιοχή: Στην Ανατολική Γερμανία.
Ο αναγνώστης ίσως παρατηρήσει ομοιότητες στα αίτια της ανόδου της ακροδεξιάς και στις τρεις χώρες, Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία. Δεν είναι μόνο ρατσισμός και ξενοφοβία. Είναι ανασφάλεια διαβίωσης. Η ανεργία στην Ελλάδα είναι στα ύψη, αλλά και η Γαλλία δεν πάει πίσω, κυρίως στις υποβαθμισμένες περιοχές. Όσοι νομίζουν ότι η Γερμανία είναι ένας εργασιακός παράδεισος απατώνται! Η άνεργοι είναι περίπου 2.500.000, το 5,5% του εργατικού δυναμικού, ποσοστό πολύ χαμηλό σε σχέση και με το παρελθόν, αλλά…
Αλλά, το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων είναι συγκεντρωμένο στις ανατολικές περιοχές, ενώ οι ευέλικτες μορφές εργασίας δίνουν και παίρνουν σε όλη τη χώρα. Η ανασφάλεια της παγκόσμιας οικονομίας δημιουργεί ανασφάλεια και στις επιμέρους οικονομίες, όσο ανθηρές κι αν είναι. Δεν ζουν στις μεταπολεμικές δεκαετίες της αισιοδοξίας για το μέλλον. Και η οικονομία είναι κατ αρχήν ΚΛΙΜΑ.
Ενώ, λοιπόν, για την Ελλάδα τίποτε δεν θα αλλάξει προς το ηπιότερο ως προς τη γερμανική στάση και τις γερμανικές απαιτήσεις στα μνημόνια, τα προαπαιτούμενα, τις αξιολογήσεις, στον υπόλοιπο κόσμο η στάση της νέας γερμανικής κυβέρνησης θα είναι σαφώς συντηρητικότερη και σκληρότερη.
Οι απώλειες της Μέρκελ και των Χριστιανοδημοκρατών καθώς και των σοσιαλδημοκρατών είναι προς τα δεξιά. Κερδισμένοι είναι οι ακροδεξιοί και οι συντηρητικοί Φιλελεύθεροι αντίστοιχα. Το πιθανότερο σενάριο είναι η δημιουργία ενός κυβερνητικού συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών- Φιλελεύθερων- Πράσινων, οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με την επαναστατικότητα των πρώτων χρόνων. Ο κόσμος θυμάται με πόσο πάθος στήριξαν τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ!
Επομένως, η επανάκτηση της λαϊκής αποδοχής για την κ. Μέρκελ και η σταθεροποίηση των Φιλελεύθερων στη Βουλή περνάει μέσα από μια και μοναδική πολιτική: Δεξιότερα, σκληρότερα, σε σχέση με τη συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών- Σοσιαλδημοκρατών που υπήρχε μέχρι σήμερα.
Τα μαντάτα είναι άσχημα. Μια συντηρητικότερη Γερμανία και μια θεαματική άνοδος της ακροδεξιάς εκεί είναι τα χειρότερα μηνύματα για όσους ελπίζουν σε μια οικονομική και κοινωνική πολιτική λιγότερης λιτότητας και λιγότερης βίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι Γερμανοί ακροδεξιοί είναι ένα λάβαρο για να ξεθαρρέψουν και οι Έλληνες και οι Γάλλοι ομοϊδεάτες τους. Θα το δούμε σύντομα. Ήδη πανηγυρίζει η Λεπέν. Και η μεν Γερμανία και η Γαλλία έχουν δυνάμεις να τους αντιμετωπίσουν. Εδώ έχουμε μια κυβέρνηση που εχθρεύεται εμπράκτως και ξηλώνει ο, τιδήποτε έχει σχέση με πατρίδα και θρησκεία, χωρίς διάλογο με την κοινωνία, φτωχοποιεί ταυτόχρονα τους πιο αδύνατους, δεν έχει μεταναστευτική πολιτική και αυξάνει την αμορφωσιά στα σχολεία. Η τέλεια συνταγή για την αύξηση της ακροδεξιάς! Χωρίς να φταίει η Γερμανία!
Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Η αλλαγή στη Γερμανία, αν υπάρξει, θα είναι μόνο προς το χειρότερο!
Οι δεξιοί Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ έχασαν χτες περίπου 8% και από το 40% που είχαν πέφτουν στο 32%. Ταυτόχρονα, οι ακροδεξιοί ανεβαίνουν από το περίπου 5% στο 13%, κερδίζοντας όσο ποσοστό χάνει η Μέρκελ! Υπάρχει μετατόπιση των δεξιών Γερμανών προς την ακροδεξιά; Αναμφισβήτητα. Αλλά, δεν είναι η μόνη.
Οι Σοσιαλδημοκράτες του Σούλτς χάνουν περίπου 4,5% και πέφτουν στο 20% θρηνώντας! Πού πήγαν οι ψήφοι τους; Οι Πράσινοι και το αριστερό Die Linke παραμένουν στα ποσοστά τους. Δεν έφυγαν προς τα εκεί οι ψηφοφόροι τους.
Οι Φιλελεύθεροι, όμως, διπλασίασαν τα ποσοστά τους και πήραν περίπου 10%! Οι Φιλελεύθεροι είναι πολιτικά συγγενείς των Χριστιανοδημοκρατών. Είναι λιγότερο συντηρητικοί, αλλά, πάντως, συντηρητικοί.
Η μεγάλη εικόνα μας δείχνει μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα: Υπάρχει μια δεξιά στροφή στη Γερμανία ή, για να το πούμε με άλλους όρους, η γερμανική κοινωνία γίνεται πιο συντηρητική, λιγότερο ανεκτική και πολύ λιγότερο ενοχική από το παρελθόν. Δεν ντρέπεται πια να ψηφίζει ναζί.
Υπάρχουν δύο παράγοντες κύριοι που δημιουργούν αυτό το φαινόμενο. Υπάρχουν και δευτερεύοντες. Οι κύριοι, όμως, είναι η μικρότερη ανοχή στη βία που προέρχεται από την ισλαμική τρομοκρατία και ο αντίστοιχος φόβος από την ανεξέλεγκτη διόγκωση του αριθμού των μεταναστών από τη Μέση Ανατολή στη Γερμανία. Διόγκωση που προκάλεσε η πολιτική ανοιχτών συνόρων της Μέρκελ με την στόχευση σε 1.000.000 μετανάστες ως εργατικό δυναμικό. Αλλά και τα αιματηρά χτυπήματα του ISIS μέσα στη χώρα.
Η δημιουργία εργατικού δυναμικού από τους μετανάστες, όμως, ήταν μια πρόκληση για τους κατοίκους της Ανατολικής Γερμανίας τουλάχιστον, που ακόμα πλήττονται από ανεργία, χαμηλότερα μεροκάματα και πιο υποβαθμισμένη ζωή σε σχέση με τους «δυτικούς». Η εξίσωση των δύο Γερμανιών δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο εδώ και 26 χρόνια!
Δεν είναι τυχαίο ότι τη μεγαλύτερη αύξηση την έχουν οι ακροδεξιοί σ αυτήν ακριβώς την περιοχή: Στην Ανατολική Γερμανία.
Ο αναγνώστης ίσως παρατηρήσει ομοιότητες στα αίτια της ανόδου της ακροδεξιάς και στις τρεις χώρες, Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία. Δεν είναι μόνο ρατσισμός και ξενοφοβία. Είναι ανασφάλεια διαβίωσης. Η ανεργία στην Ελλάδα είναι στα ύψη, αλλά και η Γαλλία δεν πάει πίσω, κυρίως στις υποβαθμισμένες περιοχές. Όσοι νομίζουν ότι η Γερμανία είναι ένας εργασιακός παράδεισος απατώνται! Η άνεργοι είναι περίπου 2.500.000, το 5,5% του εργατικού δυναμικού, ποσοστό πολύ χαμηλό σε σχέση και με το παρελθόν, αλλά…
Αλλά, το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων είναι συγκεντρωμένο στις ανατολικές περιοχές, ενώ οι ευέλικτες μορφές εργασίας δίνουν και παίρνουν σε όλη τη χώρα. Η ανασφάλεια της παγκόσμιας οικονομίας δημιουργεί ανασφάλεια και στις επιμέρους οικονομίες, όσο ανθηρές κι αν είναι. Δεν ζουν στις μεταπολεμικές δεκαετίες της αισιοδοξίας για το μέλλον. Και η οικονομία είναι κατ αρχήν ΚΛΙΜΑ.
Ενώ, λοιπόν, για την Ελλάδα τίποτε δεν θα αλλάξει προς το ηπιότερο ως προς τη γερμανική στάση και τις γερμανικές απαιτήσεις στα μνημόνια, τα προαπαιτούμενα, τις αξιολογήσεις, στον υπόλοιπο κόσμο η στάση της νέας γερμανικής κυβέρνησης θα είναι σαφώς συντηρητικότερη και σκληρότερη.
Οι απώλειες της Μέρκελ και των Χριστιανοδημοκρατών καθώς και των σοσιαλδημοκρατών είναι προς τα δεξιά. Κερδισμένοι είναι οι ακροδεξιοί και οι συντηρητικοί Φιλελεύθεροι αντίστοιχα. Το πιθανότερο σενάριο είναι η δημιουργία ενός κυβερνητικού συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών- Φιλελεύθερων- Πράσινων, οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με την επαναστατικότητα των πρώτων χρόνων. Ο κόσμος θυμάται με πόσο πάθος στήριξαν τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ!
Επομένως, η επανάκτηση της λαϊκής αποδοχής για την κ. Μέρκελ και η σταθεροποίηση των Φιλελεύθερων στη Βουλή περνάει μέσα από μια και μοναδική πολιτική: Δεξιότερα, σκληρότερα, σε σχέση με τη συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών- Σοσιαλδημοκρατών που υπήρχε μέχρι σήμερα.
Τα μαντάτα είναι άσχημα. Μια συντηρητικότερη Γερμανία και μια θεαματική άνοδος της ακροδεξιάς εκεί είναι τα χειρότερα μηνύματα για όσους ελπίζουν σε μια οικονομική και κοινωνική πολιτική λιγότερης λιτότητας και λιγότερης βίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι Γερμανοί ακροδεξιοί είναι ένα λάβαρο για να ξεθαρρέψουν και οι Έλληνες και οι Γάλλοι ομοϊδεάτες τους. Θα το δούμε σύντομα. Ήδη πανηγυρίζει η Λεπέν. Και η μεν Γερμανία και η Γαλλία έχουν δυνάμεις να τους αντιμετωπίσουν. Εδώ έχουμε μια κυβέρνηση που εχθρεύεται εμπράκτως και ξηλώνει ο, τιδήποτε έχει σχέση με πατρίδα και θρησκεία, χωρίς διάλογο με την κοινωνία, φτωχοποιεί ταυτόχρονα τους πιο αδύνατους, δεν έχει μεταναστευτική πολιτική και αυξάνει την αμορφωσιά στα σχολεία. Η τέλεια συνταγή για την αύξηση της ακροδεξιάς! Χωρίς να φταίει η Γερμανία!
Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια