Υπάρχει μια κατηγορία ΜΜΕ και ειδικά μια κατηγορία αρθρογράφων που σπεύδουν καθημερινά να κατακεραυνώσουν οτιδήποτε συμβαίνει στο κυβερνητικό στρατόπεδο , εφόσον εντάσσεται στην αντιπολιτευτική στρατηγική της ΝΔ.
Ουσιαστικά βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία αποδόμησης του Τσίπρα και υποστύλωσης του Κυριακού Μητσοτάκη- και τώρα τελευταία και της Φώφης. Χάριν της ενημέρωσης βεβαίως-βεβαίως.
Απλώς ξεχνούν να εντάξουν στον ενημερωτικό ζήλο τους και την αξιωματική αντιπολίτευση ή το ΠΑΣΟΚ- που έχουν και παρόν με φάλτσα, αλλά και παρελθόν με όργια.
Τα τελευταία 24ωρα η ΝΔ και από κοντά, ως κολαούζος της πάντα, το κόμμα της Φώφης, μη έχοντας πραγματική πολιτική ατζέντα αντιπολίτευσης, δίπλα στις -πραγματικές – ταρζανιές του Καμμένου, και στις -περσινά ξινά σταφύλια - ανοησίες του Βαρουφάκη κοτσάρισαν και τη Θάνου.
Η ΝΔ και οι … αρθρογράφοι της σε κάποια ΜΜΕ - κακόμοιροι αναγνώστες - ξέφυγαν από το πλαίσιο της κριτικής και επιδόθηκαν σε ρητορική παράλογου, ανακαλύπτονται… συναλλαγή κυβέρνησης και δικαστικής εξουσίας, λόγω της τοποθέτησης της πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Σαν να πρόκειται για έγκλημα καθοσιώσεως…
Η Βασιλική Θάνου ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου μάλλον δεν θα καταγραφεί στις μεγάλες φορές υπηρετών της Θέμιδας. Υπήρξε μια αδιάφορη προσωπικότητα που πήρε κάποιες αμφιλεγόμενες αποφάσεις, χωρίς όμως να κάνει κάτι έκνομο ή πέρα από το ρόλο της.
Απλώς είχε τις απόψεις της σε κάποια θέματα, όπως είναι π.χ. η κριτική στο πρόσωπο της και τις εξέφρασε μάλλον άκομψα και μεγαλομανιακά. Δεν έκανε τίποτε κακό. Απλώς θα μπορούσε να μην το κάνει.
Στη σταδιοδρομία της ως δικαστής δεν έδωσε αφορμές, γι’ αυτό άλλωστε και έφτασε επικεφαλής της Δικαιοσύνης, όπου άσκησε μέτρα διοίκηση με εκφάνσεις που μεγαλοποιήθηκαν από την αντιπολίτευση, προφανώς γιατί δεν ήταν και οι ευφυέστερες συλλήψεις. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο.
Αν οι προσωπικές πολιτικές πεποιθήσεις την φέρνουν προς την κυβερνητική πλευρά δικαίωμα της. Μονο ο Σαμαράς θα θεωρούσε… έγκλημα κατά του έθνους ένας δικαστής να ψηφίζει οτιδήποτε άλλο εκτός από ΝΔ και ολίγον ακροδεξιά.
Η Βασιλική Θάνου συνταξιοδοτήθηκε και η θητείας της αποτελεί παρελθόν και βρίσκεται στην κρίση της ιστορίας πλέον. Από όλα ξέρουμε, ούτε ζέστη, ούτε κρύο.
Για κάποιο λόγο ο Πρωθυπουργός έκρινε ότι θα είναι χρήσιμη στο Νομικό Γραφείο του, αμισθί. Μάλλον βιαστικό, αλλά νόμιμο. Περισσότερο επικοινωνιακό λάθος είναι παρά λάθος ουσίας. Δικαίωμά του ομως σε τελευταία ανάλυση. Αν είναι καλή σ’ αυτό το ρόλο, θα κριθεί από τις υπηρεσίες που θα προσφέρει. Και είναι προτιμότερο να τις προσφέρει επισήμως και όχι σαν άλλους που έμπαιναν από την πίσω πόρτα…
Σε μια οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης πάντως θα συνιστούσε αμοιβαία τιμή μια τέτοια τοποθέτηση. Και για την κυβέρνηση που θα έχει την εμπειρία ενός κορυφαίου δικαστικού στην διάθεσή της. Και για τον δικαστικό που θα υπηρετούσε τη πατρίδα του του από μια τέτοια θέση- καθόσον οι κυβερνήσεις υπηρεσίες στη χώρα προσφέρουν και γι αυτό εκλέγονται.
Αν τα καταφέρνουν καλά ή όχι είναι άλλη υπόθεση. Το ποιηματάκι ότι υπηρεσίες στην πατρίδα προσφέρουν μόνο οι κυβερνήσεις της Δεξιάς, ενώ οι αριστερές φέρνουν την καταστροφή είναι για Λωτοφάγους.
Πάντως, αν συνέβαινε το αντίθετο και από τη διαδρομή από τον Άρειο Πάγο το μέγαρο Μαξίμου δεν συνιστά πράξη επηρεασμού της Δικαιοσύνη πρωθυπουργικό γραφείο βρίσκονταν κάποιος στην κορυφή της Δικαιοσύνης – όπως συνέβη επί ΝΔ – θα υπήρχε θέμα.
Στα ημέτερα πολιτικά ήθη όμως αυτά δεν ισχύουν. Αυτό βρέθηκε για αντιπολίτευση του σωρού, αυτό προβάλλεται. Προς επικουρία επιστρατεύθηκαν και οι συνδικαλιστές του χώρου που βρισκόταν έτσι κι αλλιώς σε αντιδικία με τη Θάνου στον Άρειο Πάγο. Αλλά και κάποια άλλα άνθη, όπως ο πρώην δικαστικός που ανακάλυψε «στυγνή δικτατορία» στη σημερινή Ελλάδα, ξεχνώντας να σημειώσει ότι ο ίδιος ήταν υποψήφιος με το ατυχήσαν κόμμα της …Ντόρας Μπακογιάννη!
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ βρήκαν «θεσμική εκτροπή» . Κοίτα, ποιος μιλάει. Ο Αθανασίου, ο Πικραμένος και ο Μενουδάκος -που ανέφερε η κυβερνητική απάντηση- αλλά και αναρίθμητοι δικαστές που μεταπήδησαν από την έδρα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ή -για να μην πούμε γι’ αυτούς που έκαναν καριέρα ως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ -ξεχάστηκαν.
Αν υπήρξε συναλλαγή της Θάνου με τον Τσίπρα ή τους υπουργούς Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ κάποιος πρέπει να το αποδείξει, για μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Με λογική ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει, δεν βγαίνει
Δεν είναι ό,τι καλύτερο η μέθοδος των συμψηφισμών, ούτε αθώα η σημερινή κυβέρνηση ως προς την πολιτική διοίκηση της Δικαιοσύνης, αλλά ειδικά σ’ αυτόν το χώρο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να σιωπούν.
Από πού να ξεκινήσουμε. Από τους παλιούς υπουργούς Δικαιοσύνης της μεταπολιτευτικής ΝΔ σαν τον Καλλία -που διόριζαν μέχρι και κλητήρες της αρέσκειας τους στα δικαστήρια, τον Μένιο Κουτσόγιωργα και τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο. Μέχρι το Κώστα Μητσοτάκη που προανήγγειλε αποφάσεις και τον κύριο Μπάμπη Αθανασίου που ακύρωνε αποφάσεις.
Τόμοι ολόκληροι έχουν γραφεί γι’ αυτά. Είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού οι υπουργοί Δικαιοσύνης της Μεταπολίτευσης που άσκησαν με ευπρέπεια και σεβασμό στο δικαστικό λειτούργημα το ρολό τους. Ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης, ο Μιλτ. Παπαϊωάννου, ο Γ. Α. Μαγκάκης…
Από εκεί και πέρα, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Μπάζει… Ο Κόκκινος ή ο Σανιδάς και άλλοι δεν κατέβηκαν από τον ουρανό. Είναι διάσπαρτη η δικαστική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών με τα έργα και τις ημέρες των δυο κομμάτων που κυβερνούσαν: από τα «παραδικαστικά» κυκλώματα μέχρι την καταστρατήγηση της επετηρίδας και από την καθ’ υπαγόρευσιν αποφάσεων, ειδικά στην εργατική νομοθεσία, μέχρι το «ξέπλυμα» υποθέσεων και προσώπων.
Συνεχίζουν όμως και από την αντιπολίτευση. Η Θάνου μπορεί να κριθεί ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου ανάλογα με τα κριτήρια που έχει ο καθένας, αλλά υπηρεσιακά παραπτώματα δεν την βαρύνουν, ούτε σε μεγάλες υποθέσεις έπαιξε κανέναν αξιοπερίεργο ρόλο.
Οι απόψεις της και οι παραξενιές της είναι άλλη υπόθεση. Όπως άλλη υπόθεση είναι ότι ο Πρωθυπουργός ζήτησε τις υπηρεσίες ενός δικαστή σε ένα τομέα του γραφείου του που έχει αποδεδειγμένα προβλήματα.
Μόνο άσχετοι , μπορούν να ισχυρίζονται ότι ο Τσίπρας πήρε τη Θάνου γιατί έχει «σχέδιο ελέγχου της Δικαιοσύνης». Προφανώς σαν το «σχέδιο ελέγχου του Τύπου» -που ισοδυναμούσε με άρνηση να δώσει, παρανόμως, εντολές στις τράπεζες να χορηγήσουν κι άλλα θαλασσοδάνεια σε φαλιρισμένους μιντιάρχες….
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια