 |
Γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος
|
Η κ. Μπαζιάνα “τρούπωσε” μέσω της πρόσληψής της ως “διοικητική υπάλληλος” στο ΕΜΠ, κι’ από δω κι’ ύστερα υπάρχουν νομότυπες διαδικασίες να περάσει στις καθηγητικές βαθμίδες. (Την κουβέντα αν “ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό...” την αφήνουμε στην άκρη, γιατί έχει θλιβερό παρελθόν...). Άλλωστε, δεν είναι η μόνη σύζυγος εν ενεργεία πρωθυπουργού που βρήκε τρόπο να “τρουπώσει” στην ανώτατη παιδεία. Και της ευχόμαστε ολόψυχα να πετύχει και να διακριθεί, όπως συνέβη και με την προηγούμενη συνάδελφό της, η οποία ως πτυχιούχος άσχετης σχολής, πήρε διδακτορικό από την ιατρική σχολή...
Το θέμα δεν είναι (ας πούμε...) η κ. Μπαζιάνα, η οποία διαθέτει τα τυπικά προσόντα για να υποβάλλει αίτηση για μια θέση ΔΕΠ, αν και όποτε προκηρυχθεί κάποια τέτοια στο Πολυτεχνείο, και δεν χρειαζόταν να “τρουπώσει” ως διοικητική υπάλληλος η οποία εν καιρώ μπορεί να περάσει στον διδακτικό κλάδο, σύμφωνα με κάτι νόμους, παραγράφους, κανονισμούς και άλλα τέτοια. Το μείζον θέμα, είναι η Παιδεία στην Ελλάδα στο σύνολό της. Και το “προοδευτικό” όραμα που έχουν βαλθεί να κάνουν πράξη τούτοι οι κουτοπόνηροι...πρωτηφοραριστεροί!
Πάνω που μετά από ερασιτεχνικούς πειραματισμούς δεκαετιών (κάθε νέος υπουργός Παιδείας, ακόμη και από το ίδιο κόμμα, με το που ανελάμβανε καταργούσε την... “επανάσταση” του προκατόχου του και μας ξεφούρνιζε την δική του!) φάνηκε να μπαίνει κάποια τάξη με τον νόμο Διαμαντοπούλου που είχε ψηφιστεί διακομματικά από την συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής και είχε αρχίσει κουτσά στραβά να εφαρμόζεται, μας προέκυψαν τα ιδεοληπτικά παλληκάρια. Με πρώτο τον αλήστου μνήμης κ. Μπαλτά, πανεπιστημιακό δάσκαλο, παρακαλώ. Ο οποίος έμεινε στην Ιστορία για το... απόφθεγμά του ότι “η αριστεία είναι ρετσινιά!” και την κατάργηση των πρότυπων σχολείων ως “ταξικών”, αλλά πρόλαβε να... ξεχαρβαλώσει τον δρόμο και για τους επόμενους. Όχι στην αξιολόγηση, όχι στα επιστημονικά συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων, επαναφορά των “αιωνίων” φοιτητών (των κομματικά στρατευμένων επαγγελματιών φοιτητών, δηλαδή...) και πάει λέγοντας.
Στον δρόμο που χάραξε ο κ. Μπαλτάς, ακολούθησαν άξιοι μιμητές σύντροφοί του. Ο κ. Φίλης (που προφανώς ήταν υπέρ των “αιωνίων”, μπας και πάρει κείνο το ξεχασμένο πτυχίο του παρελθουσών δεκαετιών...) του οποίου η μόνη σωστή - αν και πολιτικού ρίσκου – επιλογή, ήταν η αντιπαράθεση του με την Εκκλησία και ο σημερινός κ. Γιαβρόγλου. Επίσης πανεπιστημιακός δάσκαλος. Που πάει να πει με προσωπική γνώση και εμπειρία περί των παθογενειών της ανώτατης παιδείας.
Τούτος δω, λοιπόν, ξανάβγαλε από το ψυγείο ότι δεν είχαν προλάβει οι προκάτοχοί του, και να’ τος που μας εμφάνισε τις “προοδευτικές” τομές του! Αφού εξήγγειλε ένα νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ άνευ εξετάσεων για να είναι “τα παιδιά χαλαρά...”, και το οποίο όπως ο ίδιος ομολόγησε δεν το έχει καν επεξεργαστεί ούτε ως προσχέδιο (άμα είσαι αριστερός, και δη... πρωτοδεύτερης φοράς, περνάς απ’ ευθείας από την σύλληψη της ιδέας στην εφαρμογή), ανακοίνωσε τις προάλλες ότι επαναφέρει τον “θεσμό” της συμμετοχής των φοιτητών (των συνδικαλιστών κομματικών εγκαθέτων, δηλαδή...), καθώς επίσης και το “πανεπιστημιακό άσυλο”. Ξέρετε, αυτό που δεν εξασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών-τι ελεύθερη διακίνηση όταν “φοιτητές” χτίζουν στον τοίχο καθηγητές τους, ή τους σπάνε στο ξύλο;- αλλά την αποδεδειγμένη πλέον ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών στα πανεπιστήμια και “επαναστατικού οπλισμού” (καδρόνια, μολότοφ, εκτοξευτήρες εκρηκτικών κ.λ.π) στα υπόγεια των αφύλακτων λόγω... ασύλου πανεπιστημίων!
Ο επίκαιρος στόχος του κ. Γιαβρόγλου, προφανής και αδιαμφισβήτητος: γυρεύει να κανακέψει πελάτες-ψηφοφόρους στην νέα γενιά(;) καθώς και στις οικογένειές τους που φτύνουν αίμα για να πληρώνουν φροντιστήρια. Χαϊδεύει τους κομματικούς τουπαμάρος, που θέλουν “τα παιδιά” να κάνουν κουμάντο στα αμφιθέατρα αλλά και στην διοίκηση των πανεπιστημίων, για να εξασφαλίζουν την “κινηματική αριστεροσύνη”. Θέλει να δείξει, και προφανώς έχει την πλήρη έγκριση του πρωθυπουργού, στους τουπαμάρος αυτούς -και οι οποίοι όλο και δυσαρεστούνται από τις αστικές” κωλοτούμπες Τσίπρα- πως τούτη η αριστερή κυβέρνηση, δεν έχει “λοξοδρομήσει” από τα αρχικά επαναστατικά της σχέδια διάλυσης του “αστικού” κράτους. Και των δομών του...
Θα’ χει πλάκα, πάντως η υλοποίηση αυτών των “οραμάτων” στο μέλλον: φαντάζεσθε κάποιον πρύτανη, να καλεί σε κοινή συνεδρίαση καθηγητές και “φοιτητές” με αποφασιστικό λόγο, προκειμένου να αποφασίσουν αν θα επιτρέψουν στην αστυνομία να καταπατήσει το “άσυλο” και να μπει να συλλάβει ναρκέμπορους ή “παιδιά” με... φυσεκλίκια; Με το που θα το σκεφθεί, θα βρεθεί.... χτισμένος στον τοίχο!
Και μετά, η Περιστέρα Μπαζιάνα μας μάρανε;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια