Συγγραφέας
Στην αρχή έσφιξε το χέρι του Τραμπ πολύ δυνατά για να του επιβληθεί λέει! Μετά δήλωσε στις εφημερίδες πως η χειραψία αυτή δεν ήταν μια αθώα κίνηση, αλλά έκρυβε νοήματα.
Και εν συνεχεία, ο νεαρός Γάλλος πρόεδρος, που πρέπει να ξοδεύει πολύ χρόνο με τους επικοινωνιολόγους του για να σχεδιάζει όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια, έκανε και άλλη μία κίνηση ματ, που λέμε: προσερχόμενος στην ομήγυρη των ηγετών του κόσμου, αντί να χαιρετήσει τον πλανητάρχη πήγε και φίλησε τη Μέρκελ, μετά έδωσε χειραψία δεξιά του και μετά στράφηκε προς τον Τραμπ! Αυτό λέγεται ασφαλώς Γαλλική Επανάσταση. Νέα όμως, με χειραψίες, όχι με γκιλοτίνες.
Μετά από αυτές τις αποφασιστικές κινήσεις τον διέλυσε τον Τραμπ. Τον έβαλε στη θέση του εν ολίγοις, ή αλλιώς του έκανε τα μούτρα κρέας, όπως λέει και μια γαλλική παροιμία. Και έντρομος ο Τραμπ ψέλλισε μετά πως θα διακόψει τη χρηματοδότηση του ΝΑΤΟ, πως θα τους βάλει να πληρώνουν τα έξοδα της ασφάλειάς τους και εν συνεχεία, τρομοκρατημένος από το στιβαρό χέρι του Εμμανουέλ που λιώνει σίδερα, δήλωσε πως εγκαταλείπει την συμφωνία των Παρισίων για το κλίμα και πως δεν έχει καμιά όρεξη να πληρώνει για το κλίμα των αλλονών, και πως τον ενδιαφέρει μόνον το δικό του, δηλαδή τα εργοστάσιά του.
Αλλά δεν ήταν μόνον αυτό. Η χειραψία του μικρού τον τρέλανε τόσο πολύ που ανακοίνωσε στη Μέρκελ πως δεν πρόκειται να ξαναπουλήσει στην Αμερική ούτε τακάκι από γερμανικό αυτοκίνητο, διότι θέλει να πουλάει στους Αμερικάνους τα δικά του αυτοκίνητα. Κανονικά, μετά από αυτήν την επιτυχημένη επίδειξη πυγμής του ατρόμητου Μακρόν, και την ολική συντριβή του Αμερικανού προέδρου, θα πρέπει να υιοθετηθεί νέα διπλωματική γλώσσα, γαλλικού τύπου, η χειραψία αλά Μακρόν. Η οποία, αναλόγως της σοβαρότητος, μπορεί να ονομαστεί απλή χειραψία Μακρόν, εάν θες να δείξεις σκέτη πυγμή, η μούτζα Καμμένου ενδεχομένως, εάν υλοποιείς εκτεταμένο πολεμικό σχέδιο. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στο θέμα αυτό και πραγματικά ο Μακρόν δικαιολόγησε τη φήμη του μεγάλου μεταρρυθμιστή άπαξ και δια παντός. Είναι ο μεταρρυθμιστής της χειραψίας.
Μ’ αυτά και με κείνα, διαβάζοντας και το νέο γαλλικό μπεστ σέλερ, «Η γαλλική αυτοκτονία», του δημοσιογράφου Ερίκ Ζεμούρ, αντιλαμβάνομαι πως η Γαλλία δύσκολα θα γλυτώσει από το μοιραίο. Με τέτοιου τύπου πρόεδρο, με πρωθυπουργό έναν παντελώς ανίκανο, όπως οι ίδιοι οι Γάλλοι αποκαλούν τον ανύπαρκτο Φιλίπ, ο οποίος σε 4 χρόνια έκανε μόνον 2 ερωτήσεις στη Βουλή και μίλησε άλλες δύο, με έναν υπουργό οικονομικών Λεμέρ, που μιλάει ακόμα και στον ύπνο του γερμανικά, μη τυχόν και θυμώσει ο Σόιμπλε, οι Γάλλοι πάνε κατευθείαν στον τοίχο. Θα ξυπνήσουν μια μέρα και θα διαπιστώσουν πως είναι κάτι σαν την Βάδη Βυτεμβέργη.
Βεβαίως θα κάνει μεταρρυθμίσεις ο Μακρόν. Αλίμονο. Φυσικά. Άρχισε ήδη με τον Τραμπ. Και έπεται συνέχεια. Εξάλλου, όλα τα ελληνικά σάϊτ και οι εφημερίδες μας είναι τόσο εκστασιασμένες μαζί του, που δεν αποκλείεται να τον προτείνουν και για αρχηγό της κεντροαριστεράς, που δεν βρίσκει δικό της προς το παρόν. Ο Μακρόν είναι ο μόνος, με τέτοιο χέρι που έχει, να λύσει όλα τα ευρωπαϊκά προβλήματα και να συντρίψει και το λαϊκισμό από πάνω.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια