Ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης το οποίο έχει μάθει να κάνει ερωτήσεις το ίδιο, από μόνο του, ανέπτυξαν ερευνητές στις ΗΠΑ.
Η τεχνητή νοημοσύνη συνήθως δέχεται ερωτήσεις και δίνει απαντήσεις - ωστόσο το σύστημα που ανέπτυξαν ο Σίνγια Ντου (Cornell University) και συνάδελφοί του,
λειτουργεί ανάποδα κάνοντας ερωτήσεις σχετικά με πράγματα τα οποία έχει διαβάσει- κάτι που ανοίγει τον δρόμο για χρήση σε σχολικές αίθουσες, αλλά και για ανώτερα chatbots (προγράμματα συζήτησης).
Όπως αναφέρει το New Scientist, ο εν λόγω αλγόριθμος machine learning μπορεί να διαβάσει ένα κομμάτι κειμένου και να «σκεφτεί» ερωτήσεις που θα ελέγχουν το πόσο καλά κατάλαβε κάποιος ένα θέμα. Η ομάδα του Ντου χρησιμοποίησε ένα δίκτυο νευρώνων (μιμείται τη δομή του εγκεφάλου) και το εκπαίδευσε σε πάνω από 500 άρθρα της Wikipedia και 100.000 ερωτήσεις σχετικά με αυτά.
Το πρόγραμμα έμαθε να αναγνωρίζει μοτίβα τα οποία συνέδεαν τις ερωτήσεις με την ύλη από την οποία προέρχονταν, όπως πχ το ότι ημερομηνίες συνδέονταν με ερωτήσεις οι οποίες ξεκινούσαν με το «πότε» και το ότι οι τοποθεσίες συχνά οδηγούσαν σε ερωτήματα που άρχιζαν με το «πού».
Στη συνέχεια, οι ερευνητές έδωσαν στην τεχνητή νοημοσύνη αποσπάσματα από άρθρα της Wikipedia που δεν είχε δει ακόμα. Λαμβάνοντας ένα απόσπασμα από κείμενο σχετικά με την οικονομική ανισότητα, έθεσε το ερώτημα «πότε έπεσε στις ΗΠΑ η ανισότητα στα εισοδήματα;». Ένα άρθρο για μια πολιτική οργάνωση στο Πακιστάν έφερε την ερώτηση «πότε ιδρύθηκε το κόμμα Τζαμαάτ-ε-Ισλάμι;». Τέσσερις εθελοντές αξιολόγησαν ιδιαίτερα θετικά τις ερωτήσεις που υποβάλλονταν από το σύστημα, τόσο από άποψης «φυσικότητας», όσο και από άποψης δυσκολίας- ειδικά σε σχέση με άλλα υπάρχοντα παρεμφερή συστήματα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Η τεχνητή νοημοσύνη συνήθως δέχεται ερωτήσεις και δίνει απαντήσεις - ωστόσο το σύστημα που ανέπτυξαν ο Σίνγια Ντου (Cornell University) και συνάδελφοί του,
λειτουργεί ανάποδα κάνοντας ερωτήσεις σχετικά με πράγματα τα οποία έχει διαβάσει- κάτι που ανοίγει τον δρόμο για χρήση σε σχολικές αίθουσες, αλλά και για ανώτερα chatbots (προγράμματα συζήτησης).
Όπως αναφέρει το New Scientist, ο εν λόγω αλγόριθμος machine learning μπορεί να διαβάσει ένα κομμάτι κειμένου και να «σκεφτεί» ερωτήσεις που θα ελέγχουν το πόσο καλά κατάλαβε κάποιος ένα θέμα. Η ομάδα του Ντου χρησιμοποίησε ένα δίκτυο νευρώνων (μιμείται τη δομή του εγκεφάλου) και το εκπαίδευσε σε πάνω από 500 άρθρα της Wikipedia και 100.000 ερωτήσεις σχετικά με αυτά.
Το πρόγραμμα έμαθε να αναγνωρίζει μοτίβα τα οποία συνέδεαν τις ερωτήσεις με την ύλη από την οποία προέρχονταν, όπως πχ το ότι ημερομηνίες συνδέονταν με ερωτήσεις οι οποίες ξεκινούσαν με το «πότε» και το ότι οι τοποθεσίες συχνά οδηγούσαν σε ερωτήματα που άρχιζαν με το «πού».
Στη συνέχεια, οι ερευνητές έδωσαν στην τεχνητή νοημοσύνη αποσπάσματα από άρθρα της Wikipedia που δεν είχε δει ακόμα. Λαμβάνοντας ένα απόσπασμα από κείμενο σχετικά με την οικονομική ανισότητα, έθεσε το ερώτημα «πότε έπεσε στις ΗΠΑ η ανισότητα στα εισοδήματα;». Ένα άρθρο για μια πολιτική οργάνωση στο Πακιστάν έφερε την ερώτηση «πότε ιδρύθηκε το κόμμα Τζαμαάτ-ε-Ισλάμι;». Τέσσερις εθελοντές αξιολόγησαν ιδιαίτερα θετικά τις ερωτήσεις που υποβάλλονταν από το σύστημα, τόσο από άποψης «φυσικότητας», όσο και από άποψης δυσκολίας- ειδικά σε σχέση με άλλα υπάρχοντα παρεμφερή συστήματα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια