Ο ελληνικός λαός τιμωρείται εδώ και επτά χρόνια για τα εγκλήματα της εποχής της ασυδοσίας και τα παχιών αγελάδων, που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Μαζί με τα υπαρκτά προβλήματα που υπήρχαν και τις αναμφίβολες στρεβλώσεις, οι Ελληνες πολίτες «πληρώνουν» και την εκδικητική μανία των Ευρωπαίων -κυρίως των Γερμανών-, που συντηρούν τον μύθο του «μαύρου προβάτου» προκειμένου να το επιδεικνύουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν.
Επτά χρόνια τώρα ο λαός μας έχει υποστεί δραματική συρρίκνωση των εισοδημάτων του και έχει αναγκαστεί να προσαρμοστεί σε μια ζωή φτωχική και δύσκολη. Το σκηνικό της σταδιακής εξαθλίωσης έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: Φοροεπιδρομές, χαράτσια πάσης φύσεως, παράλογες εισφορές, απολύσεις, εργασιακές συνθήκες σκλαβιάς, κακές παροχές υγείας, διάλυση του κράτους πρόνοιας και ανέχεια για μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας.
Οι απλοί πολίτες σε μεγάλο βαθμό αναγνώρισαν τις ευθύνες τους (με βασικότερη τις εγκληματικές επιλογές των πολιτικών που μας κυβέρνησαν), όμως τιμωρήθηκαν ήδη πολύ σκληρότερα από όσο τους αναλογούσε. Η τακτική της σταδιακής εξαθλίωσης (που προφανώς δεν είναι τυχαία, άλλα προϊόν συγκεκριμένης στρατηγικής) είχε στόχο και την ψυχολογική καταρράκωση και κατ’ επέκταση την παραίτηση από κάθε διεκδίκηση. Η άποψη που πλέον κυριαρχεί στην κοινωνία είναι «και να αντιδράσω, δεν θα κερδίσω τίποτα, αφού όλα είναι προσχεδιασμένα». Αυτή όμως είναι μια άκρως επικίνδυνη τάση, που μπορεί να οδηγήσει την πατρίδα μας σε ακόμα χειρότερες μέρες. Αν χαθεί και η τελευταία σπίθα αντίστασης, δεν θα μείνει τίποτα όρθιο.
Εσχάτως όμως παρατηρείται και «κόπωση» ως προς την αναζήτηση ευθυνών για την κατάρρευση της χώρας. «Περσινά ξινά σταφύλια» λένε πολλοί, όταν η συζήτηση έρχεται στις κυβερνήσεις του παρελθόντος και τις ευθύνες τους. Οντως, όταν δεν έχεις χρήματα να βγάλεις τον μήνα λίγο σε ενδιαφέρει αν θα τιμωρηθούν οι πολιτικοί που εγκλημάτησαν εις βάρος του λαού. Ομως μήπως δεν θα 'πρεπε να είναι έτσι;
Για παράδειγμα τα 6.300.000 ευρώ που μοιράστηκαν σε ΜΚΟ από τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ανδρέα Λοβέρδο το 2002 μπορεί να είναι «ψύλλος στ’ άχυρα» των 300 δισ. και πλέον που χρωστά η χώρα.
Ομως με τέτοιες μεθόδους και παρόμοιες σπατάλες φτάσαμε στη σημερινή τραγωδία. Για τους μισθούς και τις συντάξεις που κόβονται φταίνε αυτοί που μοίραζαν κρατικά κονδύλια δεξιά και αριστερά, αυτοί που σκορπούσαν εκατομμύρια σε μίζες εξοπλιστικών, αυτοί που έκαναν αφειδώς διορισμούς, εκείνοι που έπαιζαν παιχνίδια με τη δημόσια περιουσία. Το κάθε ευρώ που σήμερα κόβεται έχει «ονοματεπώνυμο» και το συνοδεύει «απόδειξη» από το παρελθόν.
Αν κλείσουμε τα μάτια στα τεράστια σκάνδαλα της τελευταίας εικοσαετίας, θα είναι σαν να στέλνουμε το μήνυμα στους επόμενους να κάνουν τα ίδια! Ασχέτως αν η σημερινή κυβέρνηση χρησιμοποιεί τέτοιες υποθέσεις για αντιπερισπασμό, η ουσία είναι ότι η αλήθεια πρέπει να λάμψει. Αν δεν επέλθει κάθαρση, ο τόπος δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά. Λογαριασμός λοιπόν εδώ και τώρα, για κάθε σκοτεινή υπόθεση, για κάθε ευρώ που βγήκε από τα δημόσια ταμεία.
Το μεγάλο σκάνδαλο με το πάρτι των ΜΚΟ, που αποκάλυψε με λεπτομέρειες χθες η «δημοκρατία», δεν αποτέλεσε «είδηση» σχεδόν για το σύνολο των media της χώρας. Ενδεχομένως είχαν με πιο... σοβαρά θέματα να ασχοληθούν.
Εφημερίδες, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες υψηλής επισκεψιμότητας έκρυψαν τη δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή! Για να επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά ότι (και) η δημοσιογραφία σήμερα στην Ελλάδα σκοπίμως δεν αγγίζει βρόμικες υποθέσεις του παρελθόντος, όπως συμβαίνει συνήθως στις χώρες που βρίσκονται υπό κατοχή! Δυστυχώς η δημοσιογραφία που θα έπρεπε αυτή την περίοδο να αποκαλύπτει, να διαφωτίζει και να οδηγεί τις εξελίξεις είναι ο πλέον υποταγμένος κλάδος της κοινωνίας μας.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια