Γράφει ο Γιάννης Σαραντάκος
|
Η πρώτη διαρροή μετά το τελεσίγραφο των δανειστών ανέφερε ότι μέχρι την Κυριακή αναμένει η κυβέρνηση μια συμβιβαστική πρόταση από τους δανειστές. Την επόμενη μέρα αυτής της διαρροής υπήρξε ένα διαφορετικό μήνυμα που εξέπεμψε το Μέγαρο Μαξίμου. Ότι δεν αναμένεται e-mail από τους δανειστές, αλλά η κυβέρνηση είναι εκείνη που θα στείλει τη δική της συμβιβαστική πρόταση.
Στο ενδιάμεσο, είχαμε τις δηλώσεις κορυφαίων υπουργών που απέκλειαν και τις εκλογές και την επιβολή νέων μέτρων και στο τέλος το όλο ζήτημα πήρε και... γεωπολιτική διάσταση με μέλη της κυβέρνησης, τα οποία είπαν δημόσια ότι όλα βρίσκονται στα χέρια του νέου «πλανητάρχη», καθώς αυτός θα αποφασίσει εάν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα μείνει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα.
Σημειωτέον ότι οι ίδιοι υπουργοί είχαν επενδύσει πολιτικά -πριν από τις αμερικανικές εκλογές- στην εκλογή της Χίλαρι Κλίντον, λέγοντας ότι θα ήταν εκείνη που θα ασκούσε πιέσεις προς τη Γερμανία προς την κατεύθυνση της λιγότερης λιτότητας.
Είναι προφανές ότι σταθερή στρατηγική δεν υπάρχει αυτή την ώρα από την κυβέρνηση. Η τρικυμία που ξέσπασε μετά τα όσα άκουσε ο κ. Τσακαλώτος στις Βρυξέλλες είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Το θέμα όμως είναι ότι και πάλι χάνεται πολύτιμος χρόνος και τα περιθώρια για συμφωνία στενεύουν δραματικά.
Χρόνος για επικοινωνιακές τακτικές που μάλιστα δεν έχουν και λογική συνέχεια μεταξύ τους και για εκτιμήσεις που είναι άγνωστο το εάν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, δεν υπάρχει! Φτάσαμε πια στην ώρα των αποφάσεων και αυτό δεν αλλάζει...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια