Η χώρα μας βιώνει για άλλη μία φορά την παρατεταμένη αβεβαιότητα που συνεπάγεται η συνεχής προβολή ιδιαίτερα σκληρών απαιτήσεων από την πλευρά των δανειστών. Ουσιαστικά, οι «σκληροί» των πιστωτών «σπρώχνουν» την αξιολόγηση προς τις αρχές του καλοκαιριού, προσδοκώντας ότι η χώρα θα υποκύψει μπροστά στις μεγάλες χρηματοδοτικές ανάγκες εκείνης της περιόδου. Αυτό έγινε ξεκάθαρο με τις χθεσινές δηλώσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε - ο οποίος δεν δίστασε να κατηγορήσει την Ελλάδα ότι δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα, ενώ στην πραγματικότητα αρνείται να συμφωνήσει στα μέτρα που απαιτεί το ΔΝΤ για το μέλλον!
Την ίδια στιγμή, αρκετές χώρες της Ευρωζώνης οδηγούνται σε εκλογικές αναμετρήσεις, με τους ευρωφοβικούς να κερδίζουν συνεχώς έδαφος, εκμεταλλευόμενοι -πέραν του Προσφυγικού- τη δυσαρέσκεια των πολιτών για τις πολιτικές της λιτότητας που διαπερνούν όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Οι περισσότεροι έχουν προαναγγείλει δημοψηφίσματα για την παραμονή των χωρών τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση - και η εμπειρία της Βρετανίας έδειξε ότι η έξοδος δεν είναι πια περιθωριακή επιλογή. Παράλληλα, η τεράστια αλλαγή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, η οποία σηματοδοτήθηκε με τις πρώτες κινήσεις Τραμπ, θέτει την Ευρώπη ενώπιον υπαρξιακών διλημμάτων: ήδη κάποιες κυβερνήσεις δείχνουν να γοητεύονται από τον νέο πλανητάρχη, θέτοντας την ενότητα της Ένωσης σε περαιτέρω δοκιμασία. Σε ένα τέτοιο σκηνικό, η εμμονή της γερμανικής ηγεσίας στη λιτότητα μοιάζει σαν να προσπαθεί κάποιος να σβήσει μια φωτιά με βενζίνη!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια