Γιατί είναι κατακερματισμένος ο «προοδευτικός» χώρος;

Γράφει ο Πέτρος Χασάπης

Όλοι διαβάζουμε συνεχώς γι΄ αυτό, αλλά και το διαπιστώνουμε και οι ίδιοι σε όλα τα επίπεδα, όταν προσπαθούμε να έλθουμε σε μια στοιχειώδη συνεννόηση.

Βάζω εισαγωγικά στη λέξη «προοδευτικός» γιατί αν ήταν πραγματικά προοδευτικός, αφενός θα είχε μια ελκυστική προοδευτική πρόταση, αφετέρου θα έβρισκε τον τρόπο να ενωθεί. Δυστυχώς όμως, παραμένει ένας χώρος με ιδεολογικά κολλήματα και προσωπικές φιλοδοξίες.

Μερικοί αριστεροί ιδεολόγοι θέλουν να υλοποιήσουν τα αριστερά οράματα εκεί που απέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι καριερίστες πολιτικοί, πρώην σοσιαλιστές, θέλουν να δημιουργήσουν ένα νέο ΠΑΣΟΚ με τα υλικά του χρεοκοπημένου παλιού.

Οι μεν θέλουν να φέρουν το αποτυχημένο όραμα μιας ισοπεδωμένης και απομονωμένης κοινωνίας και οι δε θέλουν να γίνουν διαχειριστές της κρίσης, καταλαμβάνοντας το χώρο που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέοντας.

Αναρωτιέμαι ποια μπορεί να είναι η προοδευτική πρόταση;

Η σύγχρονη προοδευτική πρόταση, δεν μπορεί να είναι ένα αριστερίστικο πισωγύρισμα ή απλά μια αλλαγή στα πρόσωπα της διαχείρισης του χρεοκοπημένου συστήματος, αλλά το να φύγουμε μπροστά, να κάνουμε υπέρβαση και να δείξουμε σε όλη την ανθρωπότητα πως, όχι μόνο μπορούμε να τα καταφέρουμε εμείς, το παγκόσμια χαρακτηρισμένο παράδειγμα προς αποφυγή, αλλά και να αλλάξουμε μαζί μας και ολόκληρο τον κόσμο.

Προτάσεις υπάρχουν, αλλά δυστυχώς έχουν το μειονέκτημα ότι δεν τις είπε ο Μάρξ για τους μεν, ούτε τις επιτρέπουν οι δανειστές για τους δε.


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια