Δεν εκπλήσσει η εξόφθαλμη επιχείρηση υπονόμευσης της ενότητας του διαπραγματευτικού μετώπου Αθήνας- Λευκωσίας από το Politico. Γνωστός ο ρόλος του συγκεκριμένου μέσου, γνωστές και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα κέντρα που προωθούν τις τουρκικές θέσεις ή εκείνων που συντάσσονται με τις τουρκικές θέσεις.
Το περιοδικό, άλλωστε, είχε ανακηρύξει προ μηνός τον Ανδρέα Γεωργίου της ΕΛ.ΣΤΑΤ ως έναν από τους 2ο σπουδαιότερους Ευρωπαίους για το 2016!
Εκείνο που εκπλήσσει, όμως, είναι πως το δημοσίευμα του Politico που ισχυριζόταν πως ο Αλέξης Τσίπρας “πετάει εκτός διαπραγμάτευσης” το Νίκο Κοτζιά και “αναλαμβάνει εκείνος τη διαπραγμάτευση” επειδή ο υπουργός Εξωτερικών οδήγησε σε “ναυάγιο” τις συνομιλίες για το Κυπριακό, έτυχε “λαμπρής” αναπαραγωγής από ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Κάποια, μάλιστα, υιοθέτησαν απολύτως τις ανακρίβειες του Politico και είχαν τίτλους του τύπου “Πετάει εκτός συνομιλιών τον Κοτζιά ο Τσίπρας”. Δίχως σχολιασμό, δίχως προσπάθεια να “ερμηνευτούν” οι προθέσεις του μέσου, δίχως ανάδειξη του προφανούς ότι μόλις προχθές ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είχε δημοσίως αποκηρύξει παρόμοια προσπάθεια υπονόμευσης από κυπριακό μέσο ενημέρωσης. Δίχως να αντιλαμβάνονται (;) πως όλα αυτά υποκινούνται από εκείνους που θέλουν μία λύση “όπως να΄ναι” και “εδώ και τώρα”, με παραμονή των εγγυήσεων, μακρά παραμονή των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, βολική για τους τουρκοκύπριους εκ περιτροπής προεδρία και άλλα που ταιριάζουν απολύτως με τις τουρκικές θέσεις.
Οι εγχώριοι “οπαδοί του Politico’, λοιπόν, είτε αναπαρήγαγαν το δημοσίευμα με “βουβή χαρά” για το (δήθεν) πολιτικό πρόβλημα που δημιουργείται, είτε, ακόμα χειρότερα, υιοθέτησαν το απόλυτα ανθελληνικό δημοσίευμα.
Αυτό είναι το χειρότερο, αυτό είναι το επικίνδυνο. Στην προσπάθεια να αμφισβητηθεί η κυβέρνηση υποτάσσουμε την αυτονόητα αναγκαία ενότητα σε ένα μείζον εθνικό θέμα όπως το Κυπριακό στην “ανάγκη” δημιουργίας πολιτικού προβλήματος. Λες και δεν υπάρχουν θέματα για να ασκήσει κανείς δριμεία κριτική στην κυβέρνηση. Λες και δεν είναι προφανές πως στα εθνικά θέματα απαιτείται αρραγής ενότητα -ακόμα κι αν διαφωνεί κανείς σε επί μέρους χειρισμούς.
Πόσο ευκολότερη γίνεται η δουλειά των εκτός Ελλάδος υπονομευτών όταν σπεύδουν αυτοπροσφερόμενοι οι εγχώριοι ανόητοι. Η ιστορία βρίθει παρόμοιων παραδειγμάτων. Ο Ελληνισμός, δε, έχει πληρώσει ακριβά τέτοιους φανατικούς και χρήσιμους (για τους ξένους) ηλίθιους…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια