Γράφει ο Γιάννης Σαραντάκος
|
Η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να αναγνώσει ως θετική για τα συμφέροντα της χώρας την τοποθέτηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών ότι εάν φύγει το ΔΝΤ, τότε θα υπάρξει νέο πρόγραμμα που θα πρέπει να εγκριθεί από τη γερμανική Βουλή. Εάν την ανάλυση αυτή την έκαναν καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους, τότε απλώς χάνουν κι άλλο χρόνο. Εάν όμως το πιστεύουν πραγματικά, τότε η κατάσταση είναι πολύ σοβαρότερη από ό,τι πολλοί πιστεύουν.
Είναι δυνατόν η απειλή Σόιμπλε για 4ο Μνημόνιο με τη σφραγίδα του ESM (οργάνου που επίσης ελέγχεται από το Βερολίνο) να θεωρείται κάτι καλό για την ελληνική οικονομία; Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι παραμονές των γερμανικών εκλογών ο Β. Σόιμπλε και η Ανγκ. Μέρκελ θα μεταμορφωθούν σε «μάγους με δώρα» για την Ελλάδα; Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έδειξε με αυτήν τη δήλωση την πόρτα της εξόδου στο Ταμείο; Δυστυχώς, η συγκεκριμένη τοποθέτηση ήταν μία ακόμη απειλή για την Αθήνα. Οι Γερμανοί, αλλά και οι χώρες «δορυφόροι» τους έχουν καταστήσει σαφές ότι θέλουν το ΔΝΤ μέσα στο ελληνικό πρόγραμμα και όποιος προσπερνά την πραγματικότητα αυτή, ή εθελοτυφλεί ή ζει σε άλλον κόσμο.
Η κυβέρνηση οφείλει να «διαβάσει» σωστά τα μηνύματα που εκπέμπονται από όλους (από τον... φίλο Μοσκοβισί έως τον... εχθρό Σόιμπλε) και να πράξει ανάλογα. Κάθε καθυστέρηση, πλέον, κάθε επικοινωνιακό παιχνίδι, κάθε παρερμηνεία κοστίζει στην Ελλάδα. Η κλεψύδρα αδειάζει επικίνδυνα καθώς από τον Μάρτιο χώρες όπως η Ολλανδία μπαίνουν σε τροχιά εκλογών και το ελληνικό πρόβλημα ελάχιστα θα τους απασχολεί και τότε θα αρχίσει να σφίγγει η θηλιά για μας...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια