Γράφει ο Γιάννης Σαραντάκος
|
Προφανώς δεν πίστευε και ο ίδιος τα όσα έλεγε τότε για κατάργηση όλων των δημοσιονομικών μέτρων «με έναν νόμο και ένα άρθρο», αλλά είναι επίσης βέβαιον ότι δεν περίμενε πως ο ίδιος ως πρωθυπουργός της κυβέρνησης «πρώτη φορά Αριστερά» θα ήταν μπροστά στο ενδεχόμενο να μείνει στην Ιστορία ως ο πολιτικός ηγέτης που «έκλεισε» τις τράπεζες, επέβαλε μια «σκληρή φορολογία» αποτελειώνοντας τη μεσαία τάξη, έκοψε (και εκείνος) συντάξεις, περιόρισε (και εκείνος) μισθούς και δεν προσέφερε στους πολίτες την ελπίδα και την προοπτική που είχε υποσχεθεί για να πάρει την εξουσία.
Σήμερα, δύο χρόνια μετά, τα αδιέξοδα για τον ίδιο, την κυβέρνησή του αλλά και ?δυστυχώς? τη χώρα παραμένουν. Αύριο ο κ. Τσακαλώτος θα μάθει «από πρώτο χέρι» τις προθέσεις των δανειστών και θα επιστρέψει στην Αθήνα έτοιμος να παρουσιάσει με απόλυτη ειλικρίνεια στον πρωθυπουργό την κατάσταση που επικρατεί.
Από εκεί και πέρα ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να πάρει μόνος (όπως όλοι οι ηγέτες) τις αποφάσεις του. Δυστυχώς για τον ίδιο περιθώρια δεν υπάρχουν, ούτε πολλές επιλογές. Η εμπειρία των δύο ετών τον έχει κάνει σοφότερο ως προς τις αντοχές της χώρας και τις αντοχές της ήδη τραυματισμένης ελληνικής οικονομίας.
Η σημερινή μέρα, κατά συνέπεια, δεν προσφέρεται ούτε για πανηγυρισμούς ούτε για... γιορτές, διότι τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά και ο χρόνος για τις οριστικές αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν έφθασε!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια