H Αριστερά, η Δεξιά κι εμείς!

Γράφει ο Γιάννης Μεϊμάρογλου

Ας μου επιτρέψει την παράφραση ο κορυφαίος σκιτσογράφος: «Ο πόλεμος υπέρ της Αριστεράς τέλειωσε. Χάσαμε!»

Χάσαμε γιατί την πιο κρίσιμη για την Αριστερά στιγμή, την εκπροσώπησή της ανέλαβε η χειρότερη εκδοχή της, μια Αριστερά «αντιεξουσιαστική» που αυτοανατινάχτηκε μαζί με το «ηθικό πλεονέκτημα» της εξουσίας της.

Παράλληλα, η Αριστερά της «απόλυτης αλήθειας» παρέμεινε εγκλωβισμένη στην δική της ιδεολογική και κοινωνική πραγματικότητα, ενώ η ανανεωτική Αριστερά φάνηκε ανήμπορη να ολοκληρώσει την ελπιδοφόρα προσπάθεια που ξεκίνησε, με μεγάλη καθυστέρηση είναι η αλήθεια. Ένα μέρος της ηγεσίας της έφτασε σήμερα να ζητάει την άνευ όρων επιστροφή της σ’ αυτό που εγκατέλειψε αηδιασμένη πριν μερικά χρόνια.

Οι «ΜΕΤΑρρυμιστές» του Σπύρου Λυκούδη είναι η τελευταία ίσως ευκαιρία για την συμμετοχή μιας αριστερής δύναμης σε μια προοδευτική μεταρρυθμιστική παράταξη.

Δημοσκοπικά φαίνεται ότι ο ερχομός της ελπίδας εναποτίθεται από μεγάλο μέρος των πολιτών στην συντηρητική παράταξη. Την παράταξη που είχε αναλάβει να την ξαναφέρει πριν 12 περίπου χρόνια κι αντί για την ελπίδα έφερε διπλασιασμό των ελλειμμάτων και της δημόσιας σπατάλης.

Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ και ο προεκλογικός του λόγος δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Φτάνουν όμως για να μην οδηγηθεί η χώρα σε νέες οδυνηρές αυταπάτες; Οι πρώτες ενδείξεις εξισορροπητικών πολιτικών θέσεων και διαθέσεων δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικές. Η καθημερινή εικόνα δείχνει ότι μάλλον τηρείται το μητρώο της κληρονομικής επετηρίδας και όχι το μητρώο των νέων στελεχών που κι αυτά βέβαια δεν ενθουσιάζουν ιδιαίτερα…

Η χώρα χρειάζεται τολμηρούς μεταρρυθμιστές και όχι φοβισμένους ισορροπιστές!
Μέσα σ’ αυτό το πολωτικό κλίμα που αγριεύει συνέχεια προσπαθούμε να σταθούμε όρθιοι «εμείς, του ’60 οι εκδρομείς» κατά Σαββόπουλο. Που δεν βολευτήκαμε στο «ηθικό μας πλεονέκτημα», που δεν περιμέναμε να φτάσουμε στην εξουσία για να συνειδητοποιήσουμε τις αυταπάτες μας. Που αντισταθήκαμε επί 20 ολόκληρα χρόνια στη λαίλαπα του λαϊκισμού που ανέδειξε αδίστακτους νεοναζιστές και γραφικούς γελωτοποιούς. Που εμπνευστήκαμε από το όραμα του εκσυγχρονισμού, που τολμήσαμε να στηρίξουμε το ασφαλιστικό του Γιαννίτση, που καταβάλαμε κάθε προσπάθεια για την επιτυχία της πρωτοβουλίας των «58» και του εγχειρήματος της «ελιάς».

Είναι πια η στιγμή να ολοκληρωθεί επιτέλους η μεγάλη και διαχρονική αυτή προσπάθεια. Να συγκροτήσουμε με την καθοριστική συμμετοχή νέων – στην ηλικία και στην πολιτική – ανθρώπων μια σύγχρονη, πραγματικά μεταρρυθμιστική πολιτική δύναμη, ικανή να συμβάλλει στην υλοποίηση ενός κυβερνητικού σχεδίου αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της χώρας.
Κι ας μην ξεχνάμε αυτό που τόσο επώδυνα συνειδητοποιήσαμε όλα αυτά τα χρόνια: η ελπίδα δεν θα ‘ρθει μόνη της, ούτε και θα μας την φέρει κανείς.

Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου είναι εκδότης της «Μεταρρύθμισης».


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια