Οι καιροί ου μενετοί

Γράφει ο Δημήτρης Παπαχρήστος,  Συγγραφέας

Έχουν συσσωρευτεί πολλά προβλήματα. Η οικονομική κρίση δεν τελειώνει επειδή ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα έχει εκπληρώσει όλα τα προαπαιτούμενα και όλες τις μεταρρυθμιστικές υποχρεώσεις που υπαγορεύονται από το 3ο Μνημόνιο.
 

Ωραία, θα πάρουμε τη δόση των 2,8 δισ. και μετά θα έρθει η δεύτερη αξιολόγηση για να πάρουμε και την άλλη. Και συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος. Η κρίση μάς ξεπερνάει και κινδυνεύουμε να μας καταβροχθίσει ως ανθρώπινες οντότητες.

Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ικανό πολιτικό μέτωπο, εντός και εκτός της χώρας μας, πράγμα που οι πολύμορφες και πολύπλευρες συνθήκες το ευνοούν. Χρειάζεται ένας νέος Διαφωτισμός, όμως, για να βγούνε από τη σύγχρονη βαρβαρότητα οι άνθρωποι. Αυτή η Ενωμένη Ευρώπη δεν μπορεί να σταθεί, το παραδέχονται και οι ίδιοι και παίζοντας με την οργή του κόσμου δηλώνουν πως ντρέπονται. Καρικατούρες έγιναν ο Γιούνκερ, ο Σουλτς, η Μέρκελ, με τον πιο συνεπή στις απόψεις του τον Σόιμπλε που παρουσιάζεται ως ακραιφνής νεοναζί. Παλαιότερα η Αριστερά αφορούσε το ένδυμα του ευρωκομμουνισμού του Μπερλιγκουέρ και το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης των λαών. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να δράσει καταλυτικά προς αυτήν την κατάσταση-κατεύθυνση και δυστυχώς πολύ σύντομα κατάντησε ένα σοσιαλδημοκρατικό συμπλήρωμα του συστήματος. Πέρα λοιπόν από τις ψευδαισθήσεις έχουμε να κάνουμε με την πραγματική εξουσία που είναι ταξικότατη. Το κεφάλαιο δεν αστειεύεται, οι τραπεζίτες παίζουν με όπλο το άυλο χρήμα.

Η παγκοσμιοκρατία δεν έχει σύνορα, τα χρηματιστήρια και οι τράπεζες μετακυλούν και ανακυκλώνουν τα κέρδη τους, ακόμα κι όταν πέφτουν επί σκοπόν οι μετοχές. Οι τοπικοί πόλεμοι γίνονται κερδοφόροι για τις πολεμικές βιομηχανίες που τις τροφοδοτούν, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν ξέρουν κατά πού να κάνουν, άλλοι πνίγονται κι άλλοι γίνονται κινούμενες βόμβες. Ο συντηρητισμός πιάνεται από τον φόβο και την ξενοφοβία και στρώνει τον δρόμο στον εκφασισμό των κοινωνιών. Το πολιτικοκομματικό προσωπικό το δικό μας λειτουργεί σαν να μην καταλαβαίνει τίποτε από αυτά. Σαν να μη ζει σε μια Ελλάδα που βάλλεται από παντού. Αποδέχονται το υπερταμείο για να την αξιοποιήσουν-πουλήσουν καλύτερα, την ώρα που είναι ανοικτά όλα τα μέτωπα και ο λύκος πραγματικά και συμβολικά της Τουρκίας απειλεί και τα βάζει και με τη Συνθήκη της Λωζάνης... Και μέσα σε όλα αυτά έρχεται και ένοχη για πολλά η σκοταδιστική πλευρά της Εκκλησίας να βάζει το θέμα των Θρησκευτικών και να φοβάται μην αλλοιωθεί το Ορθόδοξο δόγμα της. Η κατάσταση που ζούμε ιστορικά, κοινωνικά και πολιτισμικά, το τονίζω, είναι εξαιρετική και έκτακτη. Δεν γίνεται να μη συνέλθουμε από το τραλαλά της κρίσης και να μην αναλάβουμε και τις δικές μας ευθύνες ξεπερνώντας προκαταλήψεις και κομματικές ιδεοληψίες. Το νέο θα γεννηθεί και θα ξεπηδήσει από την αναπότρεπτη σύγκρουση, δεν μπορεί να είναι προϊόν ανακύκλωσης από παλιά και ξεπερασμένα πρόσωπα και υλικά.

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.