 |
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
|
Βήμα βήμα υλοποιεί αυτό το σχέδιο, το οποίο υπολογίζω από τις δηλώσεις, τις κινήσεις και τις πράξεις του ότι κυριαρχείται από ακραίες εθνικιστικές και άλλες «μεγάλες» ιδέες.
Ο ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας βρίσκεται σε μία φάση προβληματική: Παίζει επίμονα με τον κίνδυνο και προκαλεί την τύχη του. Και αυτό το παιγνίδι του κινδύνου τον συναρπάζει. Είναι ολοφάνερο. Απόλαυσε και «μέθυσε» ως αυταρχικός άνθρωπος που είναι για το γεγονός ότι οι ηγέτες που συνάντησε στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών τον επισκέφθηκαν στο ξενοδοχείο «Peninsula» όπου διέμενε. Και ο ίδιος τους φέρθηκε «σουλτανικά», αφού στο εν λόγω ξενοδοχείο της αμερικανικής μεγαλούπολης μετέφερε και τον θρόνο του.
Πριν φτάσει στη Νέα Υόρκη, προχώρησε σε μία κίνηση που θα μπορούσε να ακυρώσει το ταξίδι. Αλλά δεν έκανε πίσω. Μετέφερε με ειδική πτήση στην Αμερική τις προεδρικές του λιμουζίνες. Αρνήθηκε τα θωρακισμένα αυτοκίνητα που προσφέρει στους ξένους ηγέτες η αμερικανική κυβέρνηση. Και απαίτησε να τον φρουρούν μόνο οι δικοί του φρουροί. Λέγεται ότι βρέθηκαν στη Νέα Υόρκη 100 Τούρκοι αστυνομικοί για να τον προστατεύσουν. Πώς το δέχθηκε η αμερικανική κυβέρνηση; Κάποιος θα έλεγε ότι με τον ίδιο και τον αυτό τρόπο δρουν οι Αμερικανοί όταν πρόκειται για τον πρόεδρο Ομπάμα... Αλλά γεγονός είναι ότι δύσκολα το κατάπιαν.
Δεν εμπιστεύεται τους Αμερικανούς
Ο Ταγιπ Ερντογάν δεν εμπιστεύεται τους Αμερικανούς. Και ένα περιστατικό που συνέβη στο ξενοδοχείο μείωσε ακόμα περισσότερο τον βαθμό εμπιστοσύνης. Αγνωστοι χάκερ έκλεψαν τα ηλεκτρονικά μηνύματα του υπουργού Ενέργειας Μπεράτ Αλμπαϊράκ, ο οποίος εντελώς... τυχαία είναι ο γαμπρός του. Ηταν ένα περιστατικό που του χάλασε το ταξίδι, λένε τουρκικές πηγές, διότι ο εν λόγω υπουργός έπαιζε παλαιότερα τον ρόλο του ταμία της οικογένειας. Οταν τον ενημέρωσαν, ο Ερντογάν έβγαλε φωνή μεγάλη, υποστηρίζουν οι πηγές.
Στον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζόζεφ Μπάιντεν φέρθηκε με σκαιότατο τρόπο, άσχετα αν οι Αμερικανοί κάνουν τους... Κινέζους. Απαίτησε την παράδοση του ιμάμη Γκιουλέν, για να απαντήσει ο κ. Μπάιντεν ότι στην Αμερική αποφασίζει η Δικαιοσύνη και όχι ο εκάστοτε πρόεδρος. Και στη συνέχεια έθεσε με επιτακτικό τρόπο το θέμα του επιχειρηματία Ρεζά Ζαράμπ, ο οποίος θα δικαστεί για απάτες στην Αμερική. Στο κατηγορητήριο γίνεται αναφορά για τις σχέσεις τού εν λόγω κυρίου με την οικογένεια Ερντογάν. Ξέρετε τι σοφίστηκε να πει στον Αμερικανό αντιπρόεδρο για να διασώσει τον συνέταιρό του; Οτι οι Αμερικανοί εισαγγελείς και δικαστές που ανέλαβαν την υπόθεση είναι άνθρωποι του ιμάμη Γκιουλέν.
Οι πάντες συνωμοτούν εναντίον του, πιστεύει ο Ερντογάν, και είναι τέτοια η τρικυμία στο μυαλό του που μπλέκει στο δίκτυο των συνωμοτών όλες τις φυλές του κόσμου. Για τους σοβαρούς αναλυτές στην Αμερική είναι μία επικίνδυνη περίπτωση για την ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Εστειλε διπλό μήνυμα
Οι δηλώσεις του την περασμένη Πέμπτη για τη Συνθήκη της Λοζάνης δεν είναι τυχαίες ούτε ήταν αυτό που λέμε «της στιγμής». Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν κάνει τίποτα χωρίς να το σκεφθεί. Ηταν προετοιμασμένος και γνώριζε τι έλεγε και τι ζητούσε. Για τον αυταρχικό Ερντογάν αυτή ήταν μία μεγάλη στιγμή, καθώς χτυπούσε ταυτόχρονα τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ, που δήθεν χάρισε τα «τουρκικά» νησιά στην Ελλάδα, αλλά έστελνε και το μήνυμα στην Αθήνα ότι είναι δικά του και απαιτεί να του επιστραφούν...
Ο Ταγίπ Ερντογάν φέρθηκε προκλητικά στον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζόζεφ Μπάιντεν απαιτώντας την παράδοση του ιμάμη Γκιουλέν, όπως και το θέμα του συνεταίρου του Ρεζά Ζαράμπ, ο οποίος θα δικαστεί για απάτες στην Αμερική.
Ο Ντόναλντ Τραμπ ζήτησε να συναντήσει τον Πρόεδρο της Κύπρου, αλλά λόγω φόρτου εργασίας το ραντεβού δεν έγινε. Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων είδε τον Αλ Σίσι της Αιγύπτου και δεν είπε καλά λόγια για τον Ερντογάν.
Την Ουάσιγκτον αναμένεται να επισκεφθεί ο υπ. Εξωτερικών. Ο Νίκος Κοτζιάς επρόκειτο να πάει στις 14 Σεπτεμβρίου, αλλά δεν του το επέτρεψαν άλλες υποχρεώσεις. Η τουρκική στάση σε Αιγαίο - Κυπριακό τον ανησυχεί πολύ.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια