Η «ξαφνική φιλία» Πούτιν - Ερντογάν κρύβει κινδύνους για την Ελλάδα

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Στην Ελλάδα έχουμε πολλούς, ανόητους θα τους χαρακτήριζα, που ζουν και αναπνέουν με τη φρούδα ελπίδα ότι ο ηγέτης του «ξανθού γένους», ξανθός και ο ίδιος, θα στείλει χιλιάδες στρατιώτες του προς τα κάτω για να προστατεύσουν την Ελλάδα, την Κύπρο και κάθε άλλη ορθόδοξη χώρα της Ευρώπης και όχι μόνο.

Αυτό είναι το πρώτο «όνειρο». Το δεύτερο αφορά την Κωνσταντινούπολη. Θα απελευθερωθεί από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφέρουν οι... Γραφές. Ολα τα παραπάνω «είναι πολύ καλά για να είναι αληθινά». Και φυσικά δεν υπάρχει ίχνος αλήθειας. Η φαντασία των απελπισμένων ανθρώπων καλπάζει...
Αντίθετα, η αλήθεια είναι άλλη και είναι πολύ πικρή: Ο πρόεδρος της Ρωσίας σαλιαρίζει με τον άλλο αυταρχικό ηγέτη της περιοχής μας, τον Ταγίπ Ερντογάν. Από (θανάσιμοι) εχθροί, έχουν καταστεί στενοί φίλοι και αυτή η νέα ξαφνική φιλία, που μπορεί να αποδειχθεί και πάλι ευκαιριακή, αφορά και εμάς, διότι επηρεαζόμαστε.
1) Στην Κύπρο διεξάγονται διαπραγματεύσεις για να «κλείσουν» το Κυπριακό προς όφελος της Τουρκίας, και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας βρίσκεται υπό στενό κλοιό εκβιασμών.
2) Στην Ελλάδα, η οικονομική κρίση έχει σαρώσει τις αντοχές των πολιτών, οι οποίοι απώλεσαν κάθε διάθεση για αντίσταση. Το γεγονός ότι δεν διαμαρτύρονται για τα άνευ προηγουμένου μέτρα, ότι δεν αντιδρούν στη λαίλαπα που σαρώνει τη χώρα, είναι ανησυχητικό. Θα έχουν την ίδια αντίδραση σε μία πιθανή προβοκάτσια από την Τουρκία. Φοβάμαι πως ναι. Ούτε τότε θα διαμαρτυρηθούν. Η κούραση των Μνημονίων διέλυσε κάθε διάθεση για αντίσταση σε οτιδήποτε. Ολα αντιμετωπίζονται παθητικά.

Η Τουρκία «κινεί τα νήματα»
Η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν έχει οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα και ο Ρώσος πρόεδρος, παρά το γεγονός ότι ένιωσε την οργή του Ταγίπ Ερντογάν με την υπόθεση της κατάρριψης του ρωσικού αεροπλάνου, επέστρεψε κυριολεκτικά στην αγκαλιά του. Εχουμε χάσει τον λογαριασμό με τις «αμέτρητες» συναντήσεις τους. Αυτό που με εντυπωσιάζει και ταυτόχρονα με ανησυχεί, είναι ότι σ’ αυτή τη νέα ρωσοτουρκική σχέση τον πάνω λόγο έχει η Τουρκία. Μετά το περίεργο πραξικόπημα ο Πούτιν πρόσφερε αμέσως χείρα βοηθείας στον πρόεδρο της Τουρκίας και του παραχώρησε επίσης το «όπλο» εκβιασμού απέναντι στους Αμερικανούς. Ο Ερντογάν τα βάζει με όλους, επιτίθεται στους Αμερικανούς ως να είναι εχθροί και αυτοί τον χαϊδεύουν. Γιατί; Θα αναρωτηθείτε. Μα είναι τόσο εύκολη η απάντηση: τους απειλεί ότι θα τα σπάσει με την Ουάσιγκτον και θα συμμαχήσει με τους Ρώσους. Και ο Πούτιν του δίνει την απαραίτητη ανοχή για να ενισχύεται ο εκβιασμός του προς τη Δύση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν, στις συνομιλίες που έχει με Ελληνες φίλους του, σημειώνει αυτή τη νέα παράμετρο, τη δήθεν απώλεια της Τουρκίας... Και τι ζητά; Να λυθεί άρον άρον το Κυπριακό... Αλλά γιατί να ζητούν οι Αμερικανοί το «κλείσιμο» του προβλήματος της Κύπρου; Μα για να εξευμενίσουν την Τουρκία... Εκεί κατάντησαν οι δημοκρατικοί ηγέτες της υπερδύναμης. Αντί να απαντήσουν με το ίδιο νόμισμα στον Ερντογάν, που θέτει σε κίνδυνο τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα, σπεύδουν να ικανοποιήσουν τις απαράδεκτες απαιτήσεις του στην Κύπρο.

Η χώρα μας παραμένει θεατής
Και ενώπιον όλων αυτών των επικίνδυνων καταστάσεων, πού στέκει η Ελλάδα; Οσοι κάνατε τον κόπο να παρακολουθήσετε την «τιτανομαχία» του πρωθυπουργού και του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή, θα καταλάβατε ότι οι άνθρωποι έχουν λύσει όλα τα προβλήματα της χώρας. Και επειδή τα έχουν λύσει, και η οικονομία σκίζει, και η Ελλάδα είναι πανίσχυρη, με τον επικίνδυνο Ερντογάν θα ασχολούνται; Ελάτε τώρα...

Πηγή: Έθνος

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.