 |
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
|
Η πραγματική δημοσιογραφία δεν παίζεται με αυτούς τους απαράδεκτους όρους, πρέπει να είναι καθαρή και να σέβεται τους κανόνες. Με λίγα λόγια, οι εν λόγω κύριοι δεν έπαιξαν ούτε με τους όρους της «ανορθόδοξης» δημοσιογραφίας, η οποία είναι άκρως επιθετική αλλά δείχνει το πρόσωπό της.
Γνώση του περιστατικού δεν έχω, διότι δεν ήμουν αυτόπτης μάρτυρας, οπότε αδυνατώ να υπεισέλθω στην ουσία της υπόθεσης. Οι φήμες που διακινούνται και σήμερα αγγίζουν τα όρια της τρέλας, αλλά νομίζω πως δίνεται μεγάλη αξία σε μια εντελώς ανόητη πράξη. Με αποτέλεσμα να χάνουμε την ουσία.
Πιστεύω ότι δεν ήταν πράξη που καθοδηγήθηκε από τον Alpha και το Star, διότι ούτε ο κ. Κοντομηνάς ούτε ο κ. Βαρδινογιάννης είναι ανόητοι. Κάθε άλλο. Και αν αποφάσιζαν να παγιδεύσουν τον Νίκο Παππά, ο οποίος φέρει ευθύνη για την οργή που μας διακατέχει, θα το έκαναν διαφορετικά. Διαθέτουν πάρα πολλά χρήματα για να εξασφαλίσουν τις υπηρεσίες μιας σοβαρής εταιρείας ασφαλείας για να τους κάνει τη δουλειά. Δεν θα διακινδύνευαν τη φήμη τους με δυο παιδαρέλια.
Δεοντολογία και συμφέροντα
Πληροφορήθηκα πως οι δύο κύριοι με τις περούκες ένιωσαν πως χάνουν τις δουλειές τους λόγω των λανθασμένων αποφάσεων του υπουργού Επικρατείας και μετέτρεψαν τους εαυτούς τους σε βασιλικότερους των κ. Κοντομηνά και Βαρδινογιάννη.
Αλλά το πρόβλημα της ελληνικής δημοσιογραφίας δεν είναι μόνο οι χιλιάδες απολυμένοι συνάδελφοι και η (σχεδόν) διάλυση του κλάδου. Γιατί να το κρύψουμε; Πόσοι ιδιοκτήτες μπορούν να πληρώσουν στην ώρα τους; Ενας; Αντε δύο... Πρόκειται για απαράδεκτη κατάσταση, που δημιούργησε η οικονομική κρίση. Πρέπει να είμαστε δίκαιοι. Πριν από την κρίση, ακόμα και μέχρι πρόσφατα, οι πλείστοι των ιδιοκτητών εκτελούσαν στο ακέραιο τις υποχρεώσεις τους...
Το πρόβλημα της δημοσιογραφίας, λοιπόν, είναι βασικά δεοντολογικό. Αρκετοί συνάδελφοι, ενώ άλλα πιστεύουν και αλλιώς τη γνωρίζουν τη δημοσιογραφία, υπηρετούν συμφέροντα. Είτε για «να βγάλουν τα προς το ζην», είτε γιατί αυτή τη δημοσιογραφία έμαθαν. Και στη μία περίπτωση και στην άλλη σφάλλουν. Πρόβλημα υπάρχει σε όλες τις βαθμίδες, από εμάς τους δημοσιογράφους μέχρι την κορυφή. «Θεός» είναι ο εντυπωσιασμός, σάμπως και αυτό θέλει ο αναγνώστης ή ο τηλεθεατής. Δεν είχαν προβλέψει οι υψηλά ιστάμενοι ότι τώρα που υπάρχουν και άλλες πηγές πληροφόρησης θα μας εγκαταλείψουν οι αναγνώστες και οι τηλεθεατές. Αυτό συνέβη.
Για να επιστρέψω εκεί που άρχισα, όμως... Δεν φταίνε, λοιπόν, μόνο οι κύριοι με τις περούκες, αλλά και αυτοί που εξέθρεψαν το φαινόμενο. Διότι τους εξανάγκαζαν να υπερβάλλουν, και να ψεύδονται ακόμα και για τον τόπο από τον οποίο έδιναν την ανταπόκριση. Φαντάζομαι την αγωνία αυτών των κυρίων όταν μετέδιδαν από την... Ουάσιγκτον ενώ βρίσκονταν στη Νέα Υόρκη. Και όταν εξαναγκάζεται κάποιος να πει ψέματα για τον τόπο διαμονής του, πόσο αληθινή θα είναι η είδηση;
Με κομμένα πλέον τα φτερά
Ήμουν θύμα αυτών των μεθόδων, στις αρχές του χρόνου, και ένιωσα στο πετσί μου αυτά που ανακάλυψε τώρα το σύνολο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Τότε, ελάχιστοι συγκινήθηκαν. Προσωπικά ήμουν βέβαιος ότι η λάμψη της παρα-τηλεόρασης θα τους έκαιγε τα φτερά, όπως και έγινε.
Όσον αφορά τον εγκέφαλο πίσω από τους εν λόγω κυρίους... Ναι, υπάρχει και είναι ανεγκέφαλος. Τους χρησιμοποίησε και τους πέταξε με συνοπτικές διαδικασίες στα σκουπίδια.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια